Το απογευματάκι της χθεσινής ημέρας και λέω απογευματάκι γιατί οι χειμωνιάτικες ημέρες είναι μικρές.Βραδυάζει γρήγορα.Εχθές,να πούμε,ο ήλιος έδυσε στις 17.30 ή στις 5.30 πιο απλά.Σήμερα ο ήλιος δύει στις 17.31 ή πιο απλά στις 5.31.Το απογευματάκι λοιπόν της χθεσινής ημέρας επιχείρησα πρώτη φορά να παρασκευάσω Κουραμπιέδες.Αυτό το Χριστουγενιάτικο γλυκό με την άφθονη ζάχαρη άχνη πάνω του,που θυμίζει χιονισμένα Χριστούγεννα.Θα μου πείτε.Κατόπιν εορτής!σου ήρθε η επιθυμία να ετοιμάσεις κουραμπιέδες;Βεβαίως! Κατόπιν εορτής!Με αυτό το θρυπτό,γεμάτο αμύγδαλα,βούτυρο,ζάχαρη άχνη,αρωματισμένο με ανθόνερο γλυκό δεν είχα επιδοθεί ποτέ στην προετοιμασία του.Από εκεί προέρχεται η "κατόπιν εορτής"επιτηδειότητα μου στο γλύκισμα αυτό.Δεν ήθελα γιορταστικές ημέρες,Χριστουγεννιάτικες ημέρες, να επιδίδομαι σε δοκιμαστικά πειράματα στην ζαχαροπλαστική.Έτσι πήρα την απόφαση να ασχοληθώ χθες το απογευματάκι της Τρίτης 15 Ιανουαρίου 2013 πρώτη φορά με την παρασκευή Κουραμπιέδων.Δεν σας κρύβω ότι η μαμά μου ετοίμαζε εξαιρετικούς Κουραμπιέδες Αμυγδάλου.Πριν αποκτήσει η κουζίνα της το ηλεκτρικό Μίξερ που "λύνει τα χέρια της νοικοκυράς",όπως λένε.Αν και,όπως λένε,οι ειδήμονες γνωρίζουν, ότι οι καλύτεροι Κουραμπιέδες είναι οι ζυμωμένοι με τα χέρια και όχι στο Μίξερ.Με επιφόρτιζε η μαμά να παίρνω στις χούφτες μου μικρή ποσότητα ζυμαράκι,να το ζυμώνω,να το ζυμώνω μέχρι να αποκτήσει ελαστικότητα και μέχρι οι καρποί των χεριών μου να πονέσουν.Το ζυμαράκι ήταν ζεστό-ζεστό και έτοιμο να σχηματίσει η μαμά τον Κουραμπιέ.Η δική μου πρώτη δοκιμή χθες ήταν η ετοιμασία μιας απλής και πιο εύκολης συνταγής.Λαμβάνοντας υπ όψιν ότι η κατανάλωση τους, "επέπρωτο να φαγωθούν" με τον πρωϊνό καφέ της Τετάρτης,που είναι ημέρα νηστείας,παρασκεύασα Κουραμπιέδες Λαδένιους,μια συνταγή από την εποχή της γιαγιάς μου.Αντικατέστησα το Βούτυρο με λάδι.Παρέλειψα τα αμύγδαλα και τα αυγά,που δένουν το μείγμα,ανταυτών χρησιμοποίησα μπέϊκιν πάουντερ και σόδα, πρόσθεσα χυμό πορτοκαλιού και βανίλια.Το αποτέλεσμα ήταν καλό ή σχεδόν καλό γιατί η απουσία των αυγών έδωσε στον ψημένο Κουραμπιέ σχήμα πλακουτσωτό,τον άπλωσε στο ταψί.Μου έχει ξανασυμβεί,το γλυκό στο ταψί να πάρει πλακουτσωτό σχήμα.Στην παρασκευή Μελομακάρονων με Σιμιγδάλι. Το αποτέλεσμα μου προξένησε έκπληξη.Το ίδιο ξαφνιάστηκα και αυτή την φορά. Οι Λαδένιοι Κουραμπιέδες έγιναν πλακουτσωτοί.Το ροδόνερο όμως που ράντισα επάνω τους και η άχνη ζάχαρη που στη συνέχεια κοσκίνισα και κάλυψα την επιφάνεια τους έδωσαν άρωμα και πολύ γλυκειά γεύση ώστε να με αποζημιώσουν για το σχήμα τους που δεν πέτυχε.ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. ΟΙ ΓΛΥΚΕΣ ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΕΣ.