Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013
Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Η Άννα και ο Δημήτρης,περπατούσαν αγκαλιασμένοι,γεμάτοι χαρά,προς την στάση του λεωφορείου.Καλημέρισαν τον σταθμάρχη που ζεσταινόταν μέσα στο ξύλινο σπιτάκι.Περίμεναν το λεωφορείο,που δεν άργησε να φθάσει.Τώρα γνώριζαν σε ποιά στάση θα κατέβαιναν και ήταν πολύ χαρούμενοι που δεν θα χρειαζόταν να απασχολήσουν τον οδηγό με τις ερωτήσεις τους.Κατέβηκαν στην στάση του Πανεπιστημίου Λουδοβίκου Μαξιμιλιανού και προχώρησαν για να βρουν τον Ναό του Αγίου Λουδοβίκου.Προχωρούσαν αγκαλιά,έτσι ζεσταινόντουσαν,αντιμετωπίζοντας το πρωϊνό κρύο.-Άννα μου,πες κάτι.Πώς νοιώθεις?Είσαι στο πλάϊ μου περπατάς μαζί μου στους δρόμους του Μονάχου.-Είμαι πολύ ευτυχισμένη,Δημήτρη μου,που είμαι στο πλάϊ σου.Θα ερχόμουν μαζί σου και ως την άκρη του κόσμου.-Αγάπη μου γλυκειά,της είπε,και έσκυψε να την φιλήσει.-Δημήτρη μου,πώς σου φαίνεται ο Ερρίκος.-Ο Ερρίκος,Αννούλα μου,είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος,είναι ένας πολύ καλός δικηγόρος,πολύ ευγενικός,πολύ περιποιητικός και προπαντός έχει παραμείνει Έλληνας.-Μα γιατί τον έπιασε λογόρροια.-Τι εννοείς,κορίτσι μου.-Ότι,Δημήτρη μου,τον έπιασε ακατάσχετη φλυαρία.Και πού τα θυμάται τόσα πράγματα.Βέβαια,είπε,ότι τα έχει πει πολλές φορές στους φίλους του και στους συγγενείς που ξεναγεί,όταν έρχονται από την Ελλάδα αλλά δεν τα λέει και κάθε μέρα.-Αννούλα μου,φαίνεται,πως έχει κάποιο απωθημένο,ας το πούμε,καθηγητικό.Μήπως ήθελε να γίνει καθηγητής, πολύ του ταιριάζει,να μεταδώσει τις γνώσεις του από την έδρα.Έχει όλα τα προσόντα.Και πολλές γνώσεις έχει και μεταδοτικότητα έχει,το μεγαλύτερο προσόν για ένα Δάσκαλο.Και εμφάνιση έχει,αν και αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο,δεν είναι πασαρέλα η έδρα του Πανεπιστημιακού καθηγητή.-Μπορούσε να γίνει καθηγητής Πανεπιστημίου? γιατί δεν έγινε,ρώτησε η Άννα.-Δεν φέρθηκε,Άννα μου,διπλωματικά σε αυτόν τον τομέα,βέβαια ήταν και πολύ νέος.-Τι θες να πεις,Δημήτρη μου,ρώτησε η Άννα.-Άννα μου,ήρθε από την Ελλάδα με όλο το σφρίγος της νεανικής του ηλικίας σε μια χώρα,που το καθεστός της ήταν φασιστικό.Έ!και τι!Δημήτρη μου.-Άννα μου,έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο εργατικό δίκαιο.-Ε! και!-Ε! Αννούλα μου,κατά κάποιο τρόπο εξεδήλωσε σοσιαλιστικά φρονήματα.Αρωγός και συμπαραστάτης της εργατικής τάξης,ξέρεις τι θα πει αυτό,Άννα μου? Κομμουνιστής!!!Ήταν όμως πολύ διαβασμένος και αρκετά κατατοπισμένος όχι μόνο στην Νομική.Αγάπησε πολύ την Γερμανία και έτσι έγινε ένας πολύ καλός δικηγόρος,συμπαραστάτης των εργαζομένων.-Δημήτρη μου,ο Ερρίκος είναι πιθανόν να μην ήθελε να γίνει Πανεπιστημιακός καθηγητής και να παραμείνει στα στεγανά του καθηγητικού κατεστημένου.Ίσως να μην ήθελε να προσφέρει στεγνές γνώσεις μόνο σε γενιές νέων ανθρώπων,αλλά κάτι πιο ουσιαστικό.Ίσως αυτό,που κάνει,αυτή η εργασία του,το δικηγορικό του επάγγελμα,να τον γεμίζει περισσότερο.Έχει τόσες δικαιοδοσίες,έχει τόσα πολλά προσφέρει στους εργάτες,που μου φαίνεται πιο χρήσιμος.Αυτές όμως τις ημέρες μου φαίνεται κάπως σοκαρισμένος.-Είναι φυσικό,Άννα μου.Αρραβωνιάστηκε η κόρη του,θυμήθηκε την γνωριμία του με την γυναίκα του.Έφυγε η Σημέτα για σπουδές σε μια άλλη ήπειρο,ήρθαμε εμείς,που του θυμήσαμε την Έλλάδα,την μητέρα του.Ίσως όλα αυτά να του προξένησαν κάποια αναταραχή,λίγο να σοκαρίστηκε.Ο Σρρίκος είναι άνθρωπος ευαίσθητος.Μην τα προσέχουμε αυτά και ο ίδιος δεν δίνει τόση σημασία.Έχει την εργασία του.Δίδεται στην εργασία του κι έτσι τα ξεχνάει όλα.-Α! Ο Ναός του αγίου Λουδοβίκου,Δημήτρη μου.Η Άννα έκανε τον σταυρό της.-Ο άγιος είναι Καθολικός,είπε ο Δημήτρης.-Δημήτρη μου,κι εγώ είμαι Ορθόδοξη,είπε η Άννα και κάνω το σύμβολο της δικής μου θρησκείας.Γέλασε ο Δημήτρης.Τώρα που θα μπούμε στον Ναό,δεν πιστεύω να φιλάς τα αγάλματα.-Δημήτρη μου,τι μου λες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου