Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013
-Μάνα,μάνα,γράμμα από το Δημητρό μας.-Πού,πώς,τι,ποιός,τι λες κόρη μου,πού βρέθηκες εσύ τέτοια ώρα εδώ και που το βρήκες το γράμμα.Αντάμωσα,μάνα, τον Γιώργη,τον ταχυδρόμο,στο λεωφορείο,καθώς ερχόμουνα από το σχολείο.Μου είπε,Ρηνιώ,πάρε αυτό το γράμμα να το δώσεις στην μαμά σου,είναι από τον Δημήτρη σας.Ε!και πώς ανταμώσατε με τον Γιώργη;-Μάνα,σχολάσαμε δυο ώρες προτύτερα γιατί η καθηγήτρια μας αρρώστησε,μας είπαν.Ξέρω πως στις 12 η ώρα περνά το λεωφορείο έξω από την Αμαραθιά.Περπάτησα λίγη ώρα,βγήκα στον κεντρικό δρόμο και σε λίγο να το.Ανέβηκα και μέσα κει είδα τον ταχυδρόμο που μου έδωσε το γράμμα.-Και ήρθες μόνη σου από τον κεντρικό δρόμο,ως το χωριό;-Όχι,μάνα,με τον Γιώργη τον ταχυδρόμο ήρθαμε παρέα μέχρι το χωριό.Είχε και άλλα γράμματα να δώσει στους χωριανούς. -Καλά,κορίτσι μου,ας αφήσουμε την πολυλογία και πάμε να βρούμε τον πατέρα σου γιατί κοντεύει να αρρωστήσει από την στενοχώρια του.-Κωνσταντή,Κωνσταντή,καλέ μου.Ήρθε το γράμμα από το Δημητρό μας,που περιμέναμε.-Ω!Σ'ευχαριστώ,Θεέ μου,και τι γράφει,κυρά μου.-Δεν το ανοίξαμε ακόμη.Η Ρηνιώ μας το έφερε,της το έδωσε ο ταχυδρόμος.-Ανοίξτε το γρήγορα να δούμε τι γράφει το παιδί μας....................................................................
Καλημέρα σας,παρακαλώ,θέλω να επισκεφθώ τον γιατρό κύριο Στρωμέγιερ.Μπορείτε να μου κλείσετε ώρα;-Έρχεστε συστημένος;Από ποιόν γιατρό;-Έρχομαι συστημένος από τον κύριο Παπαδόπουλο,από την Αθήνα.Είναι φίλος του ιατρού κυρίου Στρωμέγιερ.-Η υπόθεση σας,κύριε,είναι επείγουσα;-Ναι!κυρία,είμαι βιαστικός γιατί η υπόθεση αφορά τον πατέρα μου,που βρίσκεται στην Ελλάδα.-Αυτήν την στιγμή η ώρα είναι 12 και ο γιατρός δέχεται μέχρι τις 2 η ώρα.-Ναι!κυρία,έχω το μπιλιετάκι του,γράφει 9-2.-Σωστά.Μπορείτε να έλθετε.Είστε τυχερός,αυτές τις δυο ώρες είναι ελεύθερος,σήμερα,δεν έχει κλείσει κανένα ραντεβού.Ελάτε θα ειδοποιήσω σχετικά τον γιατρό να σας περιμένει.-Σας ευχαριστώ,κυρία, πάρα πολύ.Ερχόμαστε αμέσως.Είμαι με την αρραβωνιαστικιά μου...-Αννούλα μου,προλάβαμε.Ο γιατρός μας περιμένει.Η ώρα είναι 12 και 5 λεπτά.Να πάρουμε ταξί να φτάσουμε πιο γρήγορα.-Μια στιγμή,Δημήτρη μου,περίμενε ένα λεπτό να πιώ λίγο νερό.-Νίνα,γειά σου.-Άννα,τι κάνεις?-Καλά είμαι.Διψώ!Νίνα.Τι ωραία μυρουδιά!-Άννα,θα φάμε μαζί το μεσημέρι? ρώτησε ο Τόμας.-Ναι!Τόμας,ελπίζω,μετά τις 2 η ώρα να έχουμε τελειώσει τις δουλειές μας.-Τι φαγητό ετοιμάζεις,Νίνα?-Πατάτες με Χοιρινό στον φούρνο.-Πολύ ωραία!Αουφίντερζεν.-Αουφίντερζεν...................................................
-Πολύ επιβλητικό το κτήριο όπου στεγάζεται το ιατρείο του Ορθοπεδικού.Ομοιάζει με το σπίτι του Ερρίκου και της Helga.Φαντάζομαι όμως,πως εδώ όλοι οι όροφοι στεγάζουν γραφεία.-Ας περάσουμε να το διαπιστώσουμε.-Να ένας κύριος.Ο θυρωρός μοιάζει να είναι.-Χαίρετε,κύριε.-Σε τι μπορώ να σας εξυπηρετήσω?-Θέλουμε να πάμε στο ιατρείο του Ορθοπεδικού κυρίου Στομέγιερ.-Βρίσκεται στον 3ο όροφο,βγαίνοντας από τον ανελκυστήρα,η δεύτερη πόρτα,αριστερά.-Ευχαριστώ πολύ,κύριε,είπε ο Δημήτρης,σας είμαι υποχρεωμένος.Παίρνουν τον ανελκυστήρα και ανεβαίνουν στον 3ο όροφο.Βλέπουν δεξιά την πρώτη πόρτα μισάνοιχτη και μπήκαν μέσα.-Μας περιμένουν,λέει η Άννα,με χαρά.-Προχωρούν στο σαλονάκι των επισκεπτών όμως δεν είναι μόνοι.Εκεί βλέπουν μία κυρία,η οποία καθόταν σκυφτή και μαζεμένη με πρισμένο το μάγουλο της.-Τι έπαθε,έπεσε και κτύπησε?σιγοψυθίρισε η Άννα ελληνικά στον Δημήτρη.Σε λίγο ανοίγει η εσωτερική πόρτα,ένας άνδρας ωραίος με άσπρη μπλούζα,οπωσδήποτε ο γιατρός, τους χαιρέτησε,πλησίασε την κυρία με το πρισμένο μάγουλο την πήρε από το χέρι,απευθύνθηκε προς τον Δημήτρη και την Άννα,λέγοντας τους:Παρακαλώ περιμένετε,σε 30 λεπτά θα περάσετε.Οδήγησε την άρρωστη γυναίκα στο εσωτερικό του ιατρείου κλείνοντας πίσω του την πόρτα.Σε λίγο ακούστηκε ο θόρυβος από ένα μηχάνημα.Θόρυβος σαν τριβέλι,σαν γρανάζι,σαν οδοντιατρικός τροχός.Η Άννα και ο Δημήτρης κοιτάχτηκαν απορημένοι.-Τι κάνει? Βίδες της βάζει στο οστούν του προσώπου? Σηκώνεται ο Δημήτρης και πηγαίνει προς την εξώπορτα.Κοιτάζει απέξω την ταμπέλα,δεν πρόσεξαν που έγραφε "ορθοδοντικός",'εκαναν λάθος, το ερμήνευσαν "ορθοπεδικός".Τον έπιασαν τα γέλια.Τι συμβαίνει,Δημήτρη μου,ρώτησε η Άννα.-Αννούλα,κάναμε λάθος.Εδώ είναι οδοντριατρείο.Έγινε η Άννα κατακόκκινη απο την ντροπή της.Και τώρα τι θα κάνουμε,λέει στον Δημήτρη.-Αννούλα μου,να περιμένουμε να τελειώσει τις οδοντιατρικές του εργασίες με την πελάτισσα του και να του ζητήσουμε συγγνώμη.Πράγματι,όταν ο γιατρός τελείωσε τις οδοντιατρικές του εφαρμογές,χαιρέτησε την πελάτισσα του δίνοντας της οδηγίες για το πονεμένο της δόντι,απευθύνθηκε προς τον Δημήτρη και την Άννα λέγοντας, να περάσουν.Να μας συγχωρείτε,είπε ο Δημήτρης,κάναμε λάθος.Θέλουμε τον Ορθοπεδικό.Ω! δεν πειράζει,δεν είναι και τόσο τρομερό τους είπε που τους είδε τόσο ντροπιασμένους για το λάθος που έκαναν.Βγαίνοντας από τον ανελκυστήρα ο Ορθοπεδικός είναι στην αριστερή πλευρά του διαδρόμου.Εγώ είμαι στην δεξιά πλευρά του διαδρόμου.Βγαίνοντας από την δική μου εξώπορτα ο Ορθοπεδικός είναι απέναντι μου και λίγο δεξιότερα.Ελάτε να σας δείξω προθυμοποιήθηκε να τους οδηγήσει μέχρι την εξώπορτα του Ορθοπεδικού.-Καναμε λάθος,συγγνώμη,είπε ο Δημήτρης.Το κτήριο,είπε,έχει πολλά γραφεία.Είναι όλα ιατρεία,είπε ο Ορθοδοντικός.-Σας ευχαριστούμε πολύ και σας ζητάμε συγγνώμη.-Εγώ σας ζητώ συγγνώμη που σας κράτησα τόση ώρα χωρίς λόγο.-Αουφίντερζεν.-Αουφίντερζεν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου