Παιδιά σήμερα είναι η πιο κατάλληλη ημέρα να αρχίσουμε την εκμάθηση του γλωσσικού μαθήματος των Λατινικών.Όταν λέμε γλωσσικό μάθημα εννοούμε το μάθημα μιας ξένης γλώσσας.Στην δική μας περίπτωση είναι η εκμάθηση μιας γλώσσας παλαιάς,που δεν ομιλείται στην εποχή μας.Τα Αρχαία Ελληνικά είναι το ίδιο.Είναι μια παλαιά γλώσσα που δεν ομιλείται σήμερα.Σήμερα εμείς οι Έλληνες ομιλούμε την Νέα Ελληνική γλώσσα.Εμείς από οποιονδήποτε άλλον μαθητή από ξένες χώρες είμαστε περισσότερο επιδεκτικοί στην εκμάθηση της Αρχαίας Ελληνικής,με μια εξαίρεση τα παιδιά Ελλήνων μεταναστών,που φοιτούν σε σχολεία της ξένης χώρας,όπου διαμένουν( βέβαια ισχύει το "όπου γη και πατρίς"),τα οποία φέρουν "κληρονομικώ δικαιώματι" στοιχεία από την γλώσσα των πατέρων τους,των Αρχαίων προγόνων μας. Και αυτά τα παιδιά με ευκολία μεγαλύτερη διδάσκονται την Αρχαία Ελληνική γλώσσα. Είμαστε Έλληνες και η Αρχαία Ελληνική είναι η γλώσσα των προγόνων μας πολύ κοντινή μας και προσιτή εκ των γεγονότων,αφού από τις τάξεις της στοιχειώδους εκπαίδευσης διδασκόμεθα την Αρχαία Ελληνική Ιστορία.Γι αυτό τον λόγο είμαστε γνώστες των γεγονότων και των πεπραγμένων κατά την αρχαία αυτήν εποχή,τα οποία έχουν καταγραφεί στα κείμενα των Αρχαίων συγγραφέων μας,τα οποία διδασκόμεθα στα σχολεία και στην εντέλεια στα Πανεπιστήμια μας,στις Φιλοσοφικές σχολές μας.Τα Λατινικά είναι μια άγνωστη γλώσσα σε μας.Πολλά παιδιά,μαθητές και μαθήτριες αναρωτιούνται και εκφράζουν την απορία τους φανερά "γιατί να διδασκόμεθα μια παλαιά γλώσσα που δεν προσιδιάζει στα καθ ημάς".Είναι εύλογο το ερώτημα αλλά εξ ίσου εύλογη είναι και η απάντηση.Τα Λατινικά κείμενα των Λατίνων συγγραφέων βρίθουν,είναι γεμάτα, από διδακτικές παραινέσεις για την διδασκαλία και την διαμόρφωση σωστών ανθρώπινων χαρακτήρων.Επομένως έχουμε να οφεληθούμε τα μέγιστα από τα Λατινικά κείμενα των Λατίνων συγγραφέων. Σήμερα λοιπόν,Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013 μια γιορτινή σχολική ημέρα,είναι η εορτή των Τριών Ιεραρχών,οι οποίοι είναι προστάτες των γραμμάτων και των Επιστημών.Ξεκινάμε την εισαγωγή μας,μπαίνουμε σιγά-σιγά, στην εκμάθηση της Λατινικής Γλώσσας με την βοήθεια των αγίων πατέρων και σοφών ιεραρχών και με την δική μας προσοχή και επιμελή φροντίδα.Οι μαθητές και οι μαθήτριες τα περασμένα χρόνια,στις δεκαετίες 1950 και 1960 άρχινούσαν την εκμάθηση της Λατινικής γλώσσας από την Δευτέρα Γυμνασιακή τάξη.Τα παιδιά τώρα οι μαθητές και οι μαθήτριες διδάσκονται τα Λατινικά στις δυο τελευταίες Λυκειακές τάξεις και μόνον αν επιθυμούν να ακολουθήσουν θεωρητική κατεύθυνση.Ήταν εξυπνότερα τα παιδιά εκείνων των εποχών από τα σημερινά;Απλούστατα η εκμάθηση γινόταν προοδευτικά.Σιγά-σιγά προχωρούσαν από τα εύκολα προς τα δύσκολα κείμενα.Ένα εύκολο κείμενο ήταν το πολύ γνωστό μας κείμενο,το οποίο μιλούσε για την βασίλισσα που αγαπούσε τα ρόδα ή τριαντάφυλλα και τον γεωργό που αγαπούσε τα δάση και την σκιά τους.Regina rosas amat= Η βασίλισσα αγαπά τα ρόδα.Agricola silvam et umbram silvarum amat=Ο γεωργός αγαπά τα δάση και την σκιά των δασών. Αρχίζουμε λοιπόν κι εμείς με το ρήμα:amo=αγαπώ.α'Ενικό= amo. β'Eνικό=amas.γ'Eνικό=amat.α'Πληθυντικό=amamus.β'Πληθυντικό=amatis.γ' Πληθυντικό=amant.Το amo είναι ρήμα της α'συζυγίας.Tα ρήματα στην Λατινική γλώσσα έχουν 4 συζυγίες.Κάθε συζυγία χαρακτηρίζεται από τις δυο τελευταίες συλλαβές του απαρεμφάτου του ενεστώτα.Το ρήμα amo είναι α'συζυγίας και το ξεχωρίζομε από τα απαρέμφατα των άλλων τριών συζυγιών από την κατάληξη που είναι -are.Όλα τα ρήματα και στις 4 συζυγίες εκφωνούνται με τους αρχικούς χρόνους ή αρκτικούς χρόνους.Η α' συζυγία στην οποίαν ανήκει και το ρήμα amo η κατάληξη στο απαρέμφατο είναι -are(τονισμένο στο a).Τα ρήματα στην Λατινική γλώσσα,όπως είπαμε,εκφράζονται με τους αρκτικούς ή αρχικούς χρόνους.Οι αρκτικοί ή αρχικοί χρόνοι είναι για την Ενεργητική Φωνή:Ο Ενεστώς-Ο Παρακείμενος-Το Ύπτιον και το Απαρέμφατο,το οποίο και καθορίζει την συζυγία.Οι αρκτικοί ή αρχικοί χρόνοι στο ρήμα amo της α'συζυγίας είναι οι ακόλουθοι:amo(Ενεστώς)-amavi(Παρακείμενος)-amatum(Ύπτιον ή Σουπίνον) δηλώνει σκοπόν (με τον σκοπό να αγαπήσω ή να αγαπηθώ,είναι όπως η μετοχή μέλλοντος στα Αρχαία Ελληνικά) και το Απαρέμφατον amare(αμάρε είναι η προφορά).Εδώ αγαπητοί μου μαθητές και αγαπητές μου μαθήτριες τελειώνει το Πρώτο Μάθημα της Λατινικής Γλώσσας.Στο επόμενο μάθημα συνεχίζουμε με τους χρόνους της Ενεργητικής Φωνής και την κλίση των χρόνων του ρήματος amo. Κακά τα ψέματα.Η αλήθεια είναι ότι οι Λατίνοι συγγραφείς είναι επηρεασμένοι και χρησιμοποιούν ως πρότυπα τους Αρχαίους Έλληνες Φιλοσόφους.Συγκεκριμένα ο Λατίνος Ρήτορας,Πολιτικός,Συγγραφέας και Φιλόσοφος Κικέρων,ο οποίος έζησε τον Α'αιώνα προ Χριστού,όπως και ο Οράτιος φιλοδοξούν να επιστρέψουν στο παρελθόν όχι στο άμεσο παρελθόν αλλά στο πιο απόμακρο.Ο Οράτιος επιστρέφει στον Αλκαίο και στον Πίνδαρο,όσον αφορά την Λατινική Λογοτεχνία.Η φιλοσοφική σκέψη του Κικέρωνα υψώνεται μέχρι τον Πλάτωνα που θεωρείται για τον Κικέρωνα ο deus philosoforum.Γι αυτόν τον λόγο,τα ηθικά φιλοσοφήματα του Κικέρωνα αναφέρονται στα Πλατωνικά έργα και ο κύκλος των φιλοσοφικών του πραγματειών εκπαιδεύει τους Ρωμαίους στην φιλοσοφία των Αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων. Επηρεασμένοι οι Λατίνοι συγγραφείς λογοτέχνες και φιλόσοφοι από τους Αρχαίους μας φιλοσόφους τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα,όπως και η δική τους φιλοσοφική σκέψη, σε συνδυασμό με την σκέψη των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, παρέχει ηθικά διδάγματα στους Ρωμαίους εκείνης της εποχής,τα οποία έχουν αιώνια διάρκεια και συμβάλλουν ακόμη και σήμερα,στην διαμόρφωση και στην καλλιέργεια της ανθρώπινης ψυχής.