Οι μεταρρυθμιστές  και το κύμα των αντιδράσεων που προέβαλαν στις κλασσικές θεωρίες των θεωρητικών της οικονομικής επιστήμης

Πολλοί συγγραφείς  κατηγόρησαν την κλασσική θεωρία,η οποία στη πράξη λειτουργούσε ως η ερμηνεία  του καπιταλισμού υπό το καθεστώς του ελεύθερου συναγωνισμού στο εμπόριο.Ένα καθεστώς που οι επιπτώσεις του δεν ήταν πάντοτε ευεργετικές. Οι χαρτιστές,όπως ονομάστηκε το κίνημα  από τον Χάρτη του Λαού που εκπόνησαν με τις πολιτικές και κοινωνικές  μεταρρυθμίσεις  στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 1838 μέχρι το 1850 είχε ήδη οδηγήσει στις μεταρρυθμίσεις του καθεστώτος ανοίγοντας τον δρόμο στο συνδικαλισμό των εργατών, στην έναρξη της συλλογικής διαπραγμάτευσης των συμβάσεων εργασίας και στην εφαρμογή μέτρων κοινωνικής πρόνοιας. Ένας από αυτούς τους συγγραφείς είναι ο  Ιταλικής καταγωγής Ζαν Σάρλ Λεονάρ Σιμόν ντε Σιμοντί (1773- 1842 ) ιστορικός,ο οποίος γεννήθηκε στην Ελβετία και τέθηκε επικεφαλής στο κίνημα των μεταρρυθμιστών.Υπεστήριζε ότι σωστό είναι  την οικονομική να την απασχολεί  η ανθρώπινη ευημερία.Ετόνιζε ότι ήταν ανάγκη να εξετάζεται όχι μόνο το πλήθος της παραγωγής αλλά και η κατανομή αυτής,όπως  και η ικανοποίηση που προκύπτει από αυτήν,η  ηθική  και η συναισθηματική ικανοποίηση. Ο Σιμοντί αποδεχόταν την προσωπική  πρωτοβουλία στη παραγωγή των αγαθών.Ήταν αντίθετος στον άκρατο φιλελευθερισμό  και υποστήριζε την κρατική παρέμβαση σε κάθε τι που αφορούσε την ανθρώπινη ευημερία και ζητούσε η  οικονομική ανάλυση να ξεκινά από τη μελέτη της ιστορίας. Ενας άλλος από τους μεταρρυθμιστές συγγραφείς είναι ο Γερμανός Άνταμ Μύλλερ (1779-1829 ) ήταν αντίθετος προς τον άκρατον φιλελευθερισμό για λόγους ψυχολογικούς και κοινωνικούς.Αντετίθετο γιατί πίστευε ότι  διασπά την αλληλοεξάρτηση των ανθρώπων και την ακεραιότητα της κοινωνικής και ατομικής ζωής.Ο Μίλλερ πίστευε ότι ο καπιταλισμός παρεγνώριζε τις μη υλικές αξίες  και προκαλούσε αντιθέσεις μεταξύ των παραγωγών,όπως και μεταξύ εργοδοτών και εργοληπτών."Το ανθρώπινο πνεύμα αντιδρά όλο και περισσότερο κατά του καταμερισμού και της εκμηχανισης της εργασίας,που ο Άνταμ Σμιθ εξυμνεί, και απαιτεί  να διαφυλαχτεί η ανθρώπινη προσωπικότητα" έγραφε ο Μίλλερ,ο οποίος επιθυμούσε την επιστροφή προς ένα φεουδαρχικό καθεστώς που να στηρίζεται στις σύγχρονες τεχνικές επιτεύξεις. Το 1811 ο Μίλλερ συγκέντρωσε τις αρχές της πολιτικής του φιλοσοφίας στο βιβλίο με τίτλο "Τα στοιχεία της πολιτικής τέχνης".Είναι η πρώτη αποτύπωση  της θεωρίας του ολιστικού κράτους και του αναμενώμενου καπιταλιστικού κορπορατισμού.Κορπορατισμός από τη λατινική λέξη corpus=σώμα και από εδώ η λέξη κορπορατισμός=Σωματειακό Κράτος που είναι ονομασία οικονομικής θεωρίας με προεκτάσεις πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης ενός κράτους.