To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα
-Θεία! πέρασαν τόσες ώρες και καμία ειδοποίηση. Α! το τηλέφωνο χτυπά,θεία,ευτυχώς!
-Μrs Λίντα!
-Αλό,Μάϊκλ! τι νέα?
-Μrs Λίντα,οι δυναμικοί άνδρες μου,κίνησαν γη και ουρανό και έφεραν σε πέρας επιτυχώς την επιχείρηση που ανέλαβαν.Ανακάλυψαν τον mr Άντριου.
Ναι! Μάϊκλ, τόσο γρήγορα? Είναι άξιοι οι άνδρες σου.Πού βρίσκεται,Μάικλ,ο mr Άντριου?
-Μrs Λίντα, βρίσκεται στο Πρεσβυτεριανό Hospital, εκεί τον βρήκαν.Νοσηλεύται,στην χειρουργική κλινική . Μετέφεραν τον mr Άντριου στο πρεσβυτεριανό μετά από μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση που υπέστη πριν μία εβδομάδα στο στούντιο της βιομηχανίας Life ant Fliht.
-Ok Μάϊκλ, σου είμαι υποχρεωμένη,σ'ευχαριστώ.
Άκουσες, Σου?Ο mr Άντριου,βρίσκεται στο πρεσβυτεριανό hospital. Νοσηλεύεται στην χειρουργική κλινική μετά από ένα τραυματισμό.
-Ω! my God .Nα τηλεφωνήσω,θεία,αμέσως στον Bill. Πού βρίσκεται,θεία μου,αυτό το Νοσοκομείο?
-Ένα λεπτό,κορίτσι μου, να ανοίξω τον κατάλογο μου με τα τηλέφωνα. A,B,C,D,Ε,F,G,H,έιτς,εδώ είναι τα Ηospital.
Σου,βρίσκεται στην West avenue.
-Θεία μου,να τηλεφωνήσω αμέσως στον Bill, να μην αγωνιούν εκείνος και η μητέρα του.Εσύ,θεία,τηλεφώνησε στον Γκέρμπυ,έχει τόση ανησυχία.
-Αλό,Bill, αγάπη μου έχω νέα να σου πω για τον πατέρα σου. Εγώ και η θεία Λίντα με τη βοήθεια του φίλου της Μάϊκλ και της ομάδας του από την ιντερπόλ...!
-Πού βρίσκεται,αγάπη μου,ο πατέρας μου?
-Αγάπη μου,βρίσκεται στο Νοσοκομείο,τραυματισμένος.
Στο Νοσοκομείο? Τραυματισμένος? Τι συνέβη,Σημέτα μου?
-Δε ξέρω,αγάπη μου,λεπτομέρειες.Φεύγω αμέσως για το Νοσοκομείο. Η μητέρα σου τι κάνει?
-Η μητέρα μου?Θα σου κάνω,αγάπη μου,έκπληξη.Η μητέρα μου αυτή την ώρα ταξιδεύει με το τρένο
για το Μόναχο.Πηγαίνει να συναντήσει τους δικούς σου. Δεν ξέρω,αν κάνει καλά.
-Πολύ ωραία η σκέψη της,αγάπη μου,και βέβαια κάνει καλά.
-Αγάπη μου,αισθανόταν μοναξιά και έπληττε τόσες ώρες μόνη μέσα στο δωμάτιο,στο ξενοδοχείο,που μένουμε μέχρι εγώ να επιστρέψω από το σεμινάριο αργά το απόγευμα.Σήμερα το πρωϊ πήρε την απόφαση να ταξιδέψει μέχρι το Μόναχο.Μου είπε είναι ευκαιρία να γνωρίσω τους γονείς της Σημέτας, τώρα,που είμαστε τόσο κοντά.
-Πολύ καλά σκέφτηκε η mrs Κάθυ.Οι γονείς μου θα χαρούν πολύ,Bill,αγάπη μου. Πότε επιστρέφετε?
-Στο τέλος της εβδομάδας,αγάπη μου.
-Ok,αγάπη μου, φιλιά. Φεύγω για το Νοσοκομείο.
-Να με ενημερώσεις,Σημέτα μου, αμέσως.
-Ναι,αγάπη μου,όταν επιστρέψω.
Η Σημέτα βγήκε στο δρόμο,πήρε μια βαθειά ανάσα. Οι τόσες ώρες αναμονής μέσα στο γραφείο της θείας της Λίντας μέχρι να ανακαλύψουν πού βρίσκεται ο mr Άντριου, έφεραν στη Σημέτα ψυχική αναταραχή,ψυχική αναστάτωση. Μπήκε σε ένα ταξί και έδωσε τη διεύθυνση του πρεσβυτεριανού νοσοκομείου,όπου νοσηλευόταν ο mr Άντριου.
Στο νοσοκομείο έδειξαν ενδιαφέρον και με προθυμία την εξυπηρέτησαν,οταν έδωσε το όνομα του ανθρώπου για τον οποίον ενδιαφερόταν να μάθει πώς είναι η υγεία του. Πέρασαν την Σημέτα στο σαλόνι και της είπαν να περιμένει μέχρι να την ειδοποιήσουν,αν είναι σε θέση ο άρρωστος να την δεχτεί. Απέναντι στη Σημέτα καθόταν μία κυρία,με γάζες στην κορυφή στο κεφάλι της. Δεν ήταν άλλη,ήταν η... γιαγιά της,η κυρά Ασημίνα.Κοιταζόντουσαν οι δύο γυναίκες και χαμογελούσαν χωρίς να γνωρίσει αμέσως η μία την άλλη. Η κυρά Ασημίνα με βαμμένα μαλλιά και το ευρωπαϊκό ντύσιμο,ακόμη και στα νυκτικά της,ήταν αγνώριστη. Η Σημέτα ήταν το ίδιο αγνώριστη, με το ηλιοκαμμένο πρόσωπο της από τις ολιγοήμερες διακοπές σε συνδυασμό με την εργασία της,ώσπου μια γνώριμη κίνηση της Σημέτας έκανε την γιαγιά της να πεταχτεί επάνω και να τρέχει στην αγκαλιά της. Γιαγιά! τι ωραία έκπληξη είναι αυτή.Πες μου πώς βρέθηκες εσύ εδώ. Μα τι έχει το κεφάλι σου.Τι έπαθες γιαγιά μου?
-Μετά από το τηλεφώνημα σου,κοριτσάκι μου,εκείνο το απόγευμα,που έκλαιγες και δεν μπορούσες να μου μιλήσεις...εξοργίστηκα τόσο πολύ με τον Άντριου,τον πατέρα του Μπίλ,που πήρα το αεροπλάνο και ήρθα να τον συναντήσω να τον αντιμετωπίσω και να βγάλλω όλο τον θυμό,που είχα γι αυτόν μέσα μου. Κατάφερα να τον συναντήσω στην εταιρεία του και ιδού... καταλήξαμε και οι δύο στο νοσοκομείο.
-Μη μου πεις,γιαγιά,ότι έκανες αυτό το μακρινό ταξίδι για μένα και καυγάδισες τόσο σκληρά με τον mr Άντριου? Ω! γιαγιά μου,γιαγιά μου,πόσο σ'αγαπώ.Ο μπαμπάς γνωρίζει πού βρίσκεσαι?
-Όχι,κοριτσάκι μου και δεν θέλω να μάθει.
Ήταν Δευτέρα. Στο σαλόνι του ορόφου. Στην τηλεόραση στις ειδήσεις γινόταν μία ανασκόπηση των γεγονότων της προηγούμενης εβδομάδας.Εκείνη την στιγμή έδειχνε τον επεισοδιακό καυγά της κυράς Ασημίνας με τον mr Άντριου. Τις χειρονομίες και τα λόγια που ειπώθηκαν. Η Σημέτα έκρυψε το πρόσωπο της να μην βλέπει. Είχε γίνει ολοκόκκινη. Ξεκαρδιζόταν από τα γέλια,που της έφερναν κλάματα. Δεν μπορούσε να πιστέψει πως ήταν η γιαγιά της αυτή που έδειχνε η οθόνη της τηλεόρασης.Δεν μπορούσε να πιστέψει πως η γιαγιά της,μία απλή χωριατοπούλα,όπως νόμιζε πως ήταν,είχε γίνει μια τόσο θαρραλέα γυναίκα,που τόλμησε να φιλονικήσει με τον διευθυντή μιας κολοσσιαίας επιχείρησης,τον mr Άντριου,τον πατέρα του αγαπημένου της Bill.
-Θεία! πέρασαν τόσες ώρες και καμία ειδοποίηση. Α! το τηλέφωνο χτυπά,θεία,ευτυχώς!
-Μrs Λίντα!
-Αλό,Μάϊκλ! τι νέα?
-Μrs Λίντα,οι δυναμικοί άνδρες μου,κίνησαν γη και ουρανό και έφεραν σε πέρας επιτυχώς την επιχείρηση που ανέλαβαν.Ανακάλυψαν τον mr Άντριου.
Ναι! Μάϊκλ, τόσο γρήγορα? Είναι άξιοι οι άνδρες σου.Πού βρίσκεται,Μάικλ,ο mr Άντριου?
-Μrs Λίντα, βρίσκεται στο Πρεσβυτεριανό Hospital, εκεί τον βρήκαν.Νοσηλεύται,στην χειρουργική κλινική . Μετέφεραν τον mr Άντριου στο πρεσβυτεριανό μετά από μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση που υπέστη πριν μία εβδομάδα στο στούντιο της βιομηχανίας Life ant Fliht.
-Ok Μάϊκλ, σου είμαι υποχρεωμένη,σ'ευχαριστώ.
Άκουσες, Σου?Ο mr Άντριου,βρίσκεται στο πρεσβυτεριανό hospital. Νοσηλεύεται στην χειρουργική κλινική μετά από ένα τραυματισμό.
-Ω! my God .Nα τηλεφωνήσω,θεία,αμέσως στον Bill. Πού βρίσκεται,θεία μου,αυτό το Νοσοκομείο?
-Ένα λεπτό,κορίτσι μου, να ανοίξω τον κατάλογο μου με τα τηλέφωνα. A,B,C,D,Ε,F,G,H,έιτς,εδώ είναι τα Ηospital.
Σου,βρίσκεται στην West avenue.
-Θεία μου,να τηλεφωνήσω αμέσως στον Bill, να μην αγωνιούν εκείνος και η μητέρα του.Εσύ,θεία,τηλεφώνησε στον Γκέρμπυ,έχει τόση ανησυχία.
-Αλό,Bill, αγάπη μου έχω νέα να σου πω για τον πατέρα σου. Εγώ και η θεία Λίντα με τη βοήθεια του φίλου της Μάϊκλ και της ομάδας του από την ιντερπόλ...!
-Πού βρίσκεται,αγάπη μου,ο πατέρας μου?
-Αγάπη μου,βρίσκεται στο Νοσοκομείο,τραυματισμένος.
Στο Νοσοκομείο? Τραυματισμένος? Τι συνέβη,Σημέτα μου?
-Δε ξέρω,αγάπη μου,λεπτομέρειες.Φεύγω αμέσως για το Νοσοκομείο. Η μητέρα σου τι κάνει?
-Η μητέρα μου?Θα σου κάνω,αγάπη μου,έκπληξη.Η μητέρα μου αυτή την ώρα ταξιδεύει με το τρένο
για το Μόναχο.Πηγαίνει να συναντήσει τους δικούς σου. Δεν ξέρω,αν κάνει καλά.
-Πολύ ωραία η σκέψη της,αγάπη μου,και βέβαια κάνει καλά.
-Αγάπη μου,αισθανόταν μοναξιά και έπληττε τόσες ώρες μόνη μέσα στο δωμάτιο,στο ξενοδοχείο,που μένουμε μέχρι εγώ να επιστρέψω από το σεμινάριο αργά το απόγευμα.Σήμερα το πρωϊ πήρε την απόφαση να ταξιδέψει μέχρι το Μόναχο.Μου είπε είναι ευκαιρία να γνωρίσω τους γονείς της Σημέτας, τώρα,που είμαστε τόσο κοντά.
-Πολύ καλά σκέφτηκε η mrs Κάθυ.Οι γονείς μου θα χαρούν πολύ,Bill,αγάπη μου. Πότε επιστρέφετε?
-Στο τέλος της εβδομάδας,αγάπη μου.
-Ok,αγάπη μου, φιλιά. Φεύγω για το Νοσοκομείο.
-Να με ενημερώσεις,Σημέτα μου, αμέσως.
-Ναι,αγάπη μου,όταν επιστρέψω.
Η Σημέτα βγήκε στο δρόμο,πήρε μια βαθειά ανάσα. Οι τόσες ώρες αναμονής μέσα στο γραφείο της θείας της Λίντας μέχρι να ανακαλύψουν πού βρίσκεται ο mr Άντριου, έφεραν στη Σημέτα ψυχική αναταραχή,ψυχική αναστάτωση. Μπήκε σε ένα ταξί και έδωσε τη διεύθυνση του πρεσβυτεριανού νοσοκομείου,όπου νοσηλευόταν ο mr Άντριου.
Στο νοσοκομείο έδειξαν ενδιαφέρον και με προθυμία την εξυπηρέτησαν,οταν έδωσε το όνομα του ανθρώπου για τον οποίον ενδιαφερόταν να μάθει πώς είναι η υγεία του. Πέρασαν την Σημέτα στο σαλόνι και της είπαν να περιμένει μέχρι να την ειδοποιήσουν,αν είναι σε θέση ο άρρωστος να την δεχτεί. Απέναντι στη Σημέτα καθόταν μία κυρία,με γάζες στην κορυφή στο κεφάλι της. Δεν ήταν άλλη,ήταν η... γιαγιά της,η κυρά Ασημίνα.Κοιταζόντουσαν οι δύο γυναίκες και χαμογελούσαν χωρίς να γνωρίσει αμέσως η μία την άλλη. Η κυρά Ασημίνα με βαμμένα μαλλιά και το ευρωπαϊκό ντύσιμο,ακόμη και στα νυκτικά της,ήταν αγνώριστη. Η Σημέτα ήταν το ίδιο αγνώριστη, με το ηλιοκαμμένο πρόσωπο της από τις ολιγοήμερες διακοπές σε συνδυασμό με την εργασία της,ώσπου μια γνώριμη κίνηση της Σημέτας έκανε την γιαγιά της να πεταχτεί επάνω και να τρέχει στην αγκαλιά της. Γιαγιά! τι ωραία έκπληξη είναι αυτή.Πες μου πώς βρέθηκες εσύ εδώ. Μα τι έχει το κεφάλι σου.Τι έπαθες γιαγιά μου?
-Μετά από το τηλεφώνημα σου,κοριτσάκι μου,εκείνο το απόγευμα,που έκλαιγες και δεν μπορούσες να μου μιλήσεις...εξοργίστηκα τόσο πολύ με τον Άντριου,τον πατέρα του Μπίλ,που πήρα το αεροπλάνο και ήρθα να τον συναντήσω να τον αντιμετωπίσω και να βγάλλω όλο τον θυμό,που είχα γι αυτόν μέσα μου. Κατάφερα να τον συναντήσω στην εταιρεία του και ιδού... καταλήξαμε και οι δύο στο νοσοκομείο.
-Μη μου πεις,γιαγιά,ότι έκανες αυτό το μακρινό ταξίδι για μένα και καυγάδισες τόσο σκληρά με τον mr Άντριου? Ω! γιαγιά μου,γιαγιά μου,πόσο σ'αγαπώ.Ο μπαμπάς γνωρίζει πού βρίσκεσαι?
-Όχι,κοριτσάκι μου και δεν θέλω να μάθει.
Ήταν Δευτέρα. Στο σαλόνι του ορόφου. Στην τηλεόραση στις ειδήσεις γινόταν μία ανασκόπηση των γεγονότων της προηγούμενης εβδομάδας.Εκείνη την στιγμή έδειχνε τον επεισοδιακό καυγά της κυράς Ασημίνας με τον mr Άντριου. Τις χειρονομίες και τα λόγια που ειπώθηκαν. Η Σημέτα έκρυψε το πρόσωπο της να μην βλέπει. Είχε γίνει ολοκόκκινη. Ξεκαρδιζόταν από τα γέλια,που της έφερναν κλάματα. Δεν μπορούσε να πιστέψει πως ήταν η γιαγιά της αυτή που έδειχνε η οθόνη της τηλεόρασης.Δεν μπορούσε να πιστέψει πως η γιαγιά της,μία απλή χωριατοπούλα,όπως νόμιζε πως ήταν,είχε γίνει μια τόσο θαρραλέα γυναίκα,που τόλμησε να φιλονικήσει με τον διευθυντή μιας κολοσσιαίας επιχείρησης,τον mr Άντριου,τον πατέρα του αγαπημένου της Bill.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου