Αγαπημένοι μου  αναγνώστες  μαθητές και μαθήτριες  όλων των ηλικιών συνεχίζουμε σήμερα το μάθημα της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματικής με  το πώς κανονίζουμε τον  τ ο ν ι σ μ ό  της συλλαβής  που  προέρχεται από την  κ ρ ά σ η.
Ο  τ ό ν ο ς  που τυχόν  υπάρχει  πάνω στην πρώτη  από τις  συμπλεκόμενες   συλλαβές, εξαφανίζεται. Επικρατεί  ο   τ ό ν ο ς  ο  τυχόν υπάρχον επί της δευτέρας συλλαβής,ο οποίος παραμένει αμετάβλητος στην περίπτωση που επιτρέπουν αυτό οι γενικοί κανόνες του τονισμού.
Ήτοι η  εκ της κράσεως προερχόμενη συλλαβή  τονίζεται μόνον,όταν τονίζεται η δεύτερη από τις συμπλεκόμενες συλλαβές, διαφορετικά  παραμένει άτονος: "α εγώ>  αγώ,(με δασεία στο  α ).
ο  άνθρωπος>  άνθρωπος. ( με δασεία  στο άρθρο  ο  και ψιλή οξεία πάνω από το   α  στο άνθρωπος < άνθρωπος με δασεία και οξεία πάνω  στο  α  και η λέξη   είτα( με ψιλή και περισπωμένη πάνω στο  ι  του  ει γίνεται  κάτα  με δασεία και περισπωμένη πάνω στο  α και με υπογεγραμμένη  κάτω. από το α.Στα  δύο  τελευταία  παραδείγματα   ο τόνος της δεύτερης συλλαβής παραμένει  αμετάβλητος,γιατί το επιτρέπουν οι κανόνες του τονισμού.- τα  άλλα< τάλλα.Εδώ ο τόνος της δευτέρας συλλαβής τροποποιείται σε περισπωμένη ,γιατί αυτό απαιτούν οι γενικοί κανόνες  τονισμού.