Η  ΓΝΩΡΙΜΙΑ  ΜΕ  ΤΟΥΣ  ΑΡΧΑΙΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ  ΜΑΣ

                                  ΟΙ  ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΟΙ  ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ

Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ είναι ένας σημαντικός  Έλληνας Προσωκρατικός  Φιλόσοφος.
Γεννήθηκε στη Σάμο  και ήταν πολυμαθέστατος.
 Ο Ηράκλειτος  φαίνεται ότι θεωρούσε πολύ προκλητική  την παλυμάθεια αυτή του Πυθαγόρα,όπως  λέγει στο  Β 129  " Πυθαγόρης  Μνησάρχου  ιστορίην  ήσκησεν  ανθρώπου  μάλιστα  πάντων  και εκλεξάμενος  ταύτας τας  συγγραφάς  εποιήσατο  εαυτού  σοφίην,πολυμαθίην,κακοτεχνίην".
Από το κείμενο αυτό συμπεραίνουμε ότι ο Πυθαγόρας  ήταν υιός του Μνήσαρχου και ακόμη  ήταν γνωστός σαν ένας ικανός και μοναδικός επιδέξιος τεχνίτης της  σκέψης,που επιδόθηκε  σε ποικίλες  περιοχές της γνώσης.
Ο Ηράκλειτος εκφράζει μια κάποια αντιπαλότητα προς τον Πυθαγόρα και λέγει,ότι  οι  φιλοσοφίες   του  Πυθαγόρα δεν είναι  ολότελα δικές  του,αλλά είναι  παρμένες από ορισμένα   βιβλία,που  έχει  μελετήσει  με αποτέλεσμα να γίνει πολυμαθής και  κακός τεχνίτης της σκέψης.
Και ο Ηρόδοτος  φαίνεται να είναι πολέμιος του Πυθαγόρα τον  οποίον ονομάζει λογοκλόπο εις βάρος των Αιγυπτίων ,οι οποίοι πρώτοι αυτοί μίλησαν για την μετενσάρκωση  και επομένως για μια αθάνατη ψυχή,που περνάει από σώμα σε σώμα.
Την συγγένεια  στη σκέψη του Πυθαγόρα με τους Αιγυπτίους  υπονοεί, και ο Ηρόδοτος,αλλά το μαρτυρεί και  ο  Ισοκράτης,ότι ο Πυθαγόρας,όπως και άλλοι Έλληνε,ταξίδεψε στην Αίγυπτο.
Μία παρόμοια κατηγορία απευθύνει στον Πυθαγόρα και ο  ίδιος ο Ηράκλειτος  στο Β81 όπου  λέγει τον Πυθαγόρα ότι είναι " κοπίδων  αρχηγός"= αρχηγός των απατεώνων.
Αντίθετα ο Εμπεδοκλής θαυμάζει τον Πυθαγόρα  και τον χαρακτηρίζει ως άνδρα σπάνιας σοφίας και πιστεύει ότι αντιπροσωπεύει  τον πιο μεγάλο πλούτο του πνεύματος.
Περνώντας τώρα στον 4ο αιώνα π.Χ. βρίσκουμε σε κείμενα του Πλάτωνα σημαντικές πληροφορίες  για  τον Πυθαγόρειο τρόπο ζωής και τη  δραστηριότητα που  ανεπτύχθη στη  σχολή  του  Πυθαγόρα πάνω στα μαθηματικά θέματα  και την ιδιαίτερη σημασία  που είχε για τους Πυθαγόρειους  η διασκαλία της "τάξεως" και του "κόσμου".
Μία  τάξη  βασισμένη πάνω  σε μαθηματικές αναλογίες,που είναι σημαντικές να λειτουργήσουν  ως πρότυπα  στην οργάνωση  της ανθρώπινης κοινωνίας.
Μετά από την  διδασκαλία της  "τάξεως" και του  "κόσμου" περνάμε στον Ηρακλείδη από τον  Πόντο,ο οποίος στα αποσπάσματα του δείχνει ότι γνωρίζει την δίαιτα που συνιστούσε ο Πυθαγόρας για την πνευματική άσκηση,που αποσκοπεί στην κάθαρση της ψυχής,η οποία επιτυγχάνεται με τη γνώση των μαθηματικών και το ότι ο Πυθαγόρας είναι ο πρώτος που εισήγαγε τον όρο φιλοσοφία,όπως αναφέρει η σημαντική πηγή για τον Πυθαγόρα,ο Αριστοτέλης.
Από τον Αριστοτέλη  και  μετά οι πληροφορίες για τον Πυθαγόρα και τους πυθαγορείους παρουσιάζονται όλο και περισσότερο  να μη τις εμπιστευόμαστε.
Ο Αριστοτέλης περιγράφει την πυθαγόρεια φιλοσοφία λέγοντας ότι .
Ο αριθμός είναι η συστατική αρχή του κόσμου και η φύση συντίθεται με όμοιο τρόπο,όπως  οι αριθμοί. Έτσι που οι αρχές των μαθηματικών  θεωρήθηκαν συστατικά στοιχεία των όντων.
Με την βασική αυτή ιδέα συνδέεται στενά
μια διδασκαλία  για τις αντίθετες μαθηματικές αρχές, πέρας-άπειρον,που είναι και οι αρχές του σύμπαντος.Αναφέρεται εδώ και η αρμονία ως "ουράνια"κοσμική  αρμονία, η οποία παρουσιάζεται με τη σπουδαιότητα μιάς  θεμελιακής πυθαγόρειας ιδέας.