Μέγας Ναπολέων ο Α'.Συνέχεια.

Ο Ναπολέων απέβλεπε ακόμα και τώρα σε μια παγκόσμια μοναρχία στο πρότυπο της Ρώμης,ενώ ο εθνικισμός ανεπτύσσετο σε όλες τις χώρες και πιο πολύ στην Γερμανία,Ιταλία,Αυστρία,κατά σειράν κυριότητος. 

Το έτος 1809 η Αυστρία προκάλεσε για άλλη μία ακόμη  φορά τον Ναπολέοντα,ο οποίος κατόρθωσε να εισέλθη εις Βιέννην.

Στις 22 Μαϊου ανεχαιτίσθη εις Έσλινγκ. 

Στις 5 Ιουλίου ενίκησε εις Βαγκράμ,όπου και επέβαλε την συνθήκην του Σαίνμπροου.στις 14 Οκτωβρίου,με την οποίαν έλαβε τις Ιλλυρικές επαρχίες. 

Οι γαλλικές όμως δυνάμεις έδειχναν ότι υπέφεραν από υπερκόπωση και ο Ναπολέων διεπίστωσε να αναπτύσσεται στην Αυστρία ένα πνεύμα μιας νέας  αντίστασης.

Επιθυμούσε πλέον την εγκαθίδρυση μιας δυναστείας νόμιμης.

Η Ιωσηφίνα  αδυνατούσε να του χαρίσει  τον διάδοχον που επιθυμούσε σφοδρά, γι αυτό απεφάσισε να την διαζευχθεί. 

Με την Πολωνίδα Μαρία Βαλέφσκα είχε αποκτήσει υιόν στις 4 Μαϊου του 1810 δεν μπορούσε όμως να την νυμφευθεί.

Εζήτησε  εις γάμον την 16 ετών  αρχιδούκισσα της Αυστρίας,την Μαρίαν-Λουίζαν,την οποίαν ενυμφεύθη στις 11 Μαρτίου δι αντιπροσώπου  και στις 2 Απριλίου 1810 με όλες τις καθιερωμένες τιμές. 

Ο αναμενόμενος νόμιμος υιός  ανηγορευθη βασιλιάς της Ρώμης πριν ακόμα γεννηθεί.Γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου 1813.

Το Ναπολεόντειο καθεστώς προς στιγμήν φάνηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά, σταθερό.

Εν τω μεταξύ η Ρωσία εγκατέλειψε τον Ευρωπαϊκό Αποκλεισμό,ο οποίος έκανε αντιπαθή τον τσάρο και καθώς φαίνεται προετοιμάζετο για πόλεμο

Στην Γαλλία η κατάσταση ήταν πολύ σοβαρή  γιατί την στιγμήν που προετοίμαζαν επιστράτευση,εκδηλώθηκε οικονομική κρίση.

Τον Ιούνιο του έτους 1812 επήλθε η διακοπή των σχέσεων με την Ρωσίαν.

Ο τσάρος είχε κατορθώσει να υπογράψει συμμαχία με την Σουηδία και ένα σύμφωνο ειρήνης με τους Τούρκους,όταν ο Ναπολέων ήταν απησχολημένος σοβαρά στην Ισπανίαν. 

Όμως και με αυτές τις προυποθέσεις,όταν ο Ναπολέων διέβη τον Νέμεν στις 22 Ιουνίου,η αριθμητική του ανωτερότητα ήταν 3 προς 1 έναντι των Ρώσων,όμως η στρατηγική του ήταν κατάλληλη να εφαρμοστεί στις πεδιάδες της Βόρειας Ιταλίας.

Δεν μπορούσε όμως να έχει θετικό ποτέλεσμα στις αχανείς πεδιάδες της Ρωσίας. 

Ο Ναπολέων συνήθιζε να ανεφοδιάζει τα στρατεύματα του από τις χώρες που περνούσε στις αιφνίδιες και σύντομες  εκστρατείες του.

Οι γραμμές ανεφοδιασμού έπαυσαν να υφίστανται,όταν οι Ρώσοι εφάρμοσαν την τακτική της" καμμένης γης".
Αυτή η τακτική είναι η πολεμική τακτική κατά την οποίαν οι ιθαγενείς κάτοικοι μιας χώρας υποχωρούν καίγοντας τα πάντα για να μην αφήσουν ευκαιρίες επιβίωσης στα στρατεύματα του κατακτητή.
Αυτή την τακτική  χρησιμοποίησαν  πρώτοι οι Σκύθες εναντίον των Περσών,όταν ο Δαρείος εισέβαλε στη χώρα τους.

Ο Ναπολέων κατεδίωξε τα ρωσικά στρατεύματα που υποχωρούσαν με ασυνήθιστη ταχύτητα,που σπανίζει στην εποχή μας: Βίλνα 26 Ιουνίου.Βιτέμπσκ 24 Ιουλίου.Σμολένσκ 16 Αυγούστου. 

Οι Ρώσοι ετερμάτισαν την υποχώρηση των εις Μποροντίνο με μια μάχη αιματηρή,στις 7 Σεπτεμβρίου.

Ο Ναπολέων στις 14 Σεπτεμβρίου κατελάμβανε την Μόσχα.Στις 15 Σεπτεμβρίου,  η πόλις επυρπολήθη.

Ο τσάρος αρνήθηκε να έλθει σε διαπραγματεύσεις με αποτέλεσμα να μην επιτρέπει η έλλειψη εφοδίων  στα γαλλικά στρατεύματα να παραμείνουν στην πόλη τον Χειμώνα.

Μροστά στην κατάσταση που δημιουργήθηκε,δεν απέμενε άλλη λύση παρά μόνο η επάνοδος των γαλλικών στρατευμάτων στην Γαλλία.

Η υποχώρηση άρχισε στις 19 Οκτωβρίου.

Ο λιμός,οι ασθένειες,οι επιδρομές των Κοζάκων,το δριμύ πρώϊμο ψύχος,οι μάχες κατά την διάβαση του ποταμού Μπερεζίνα στις 26-28 Νοεμβρίου απεδεκάτισαν την Μεγάλη Στρατιά.

Όταν έφθασε εις Νέμεν απετελείτο από 30.000 άνδρες.

Στην Ρωσίαν απωλέσθησαν 500.000 και πλέον άνδρες. 

Ήτο πλέον εμφανές ότι επρόκειτο περί της αρχής του τέλους.

Αυτό διαισθάνετο όλη η Ευρώπη.

Ο Ναπολέων ανέθεσε την αρχηγίαν στον Μυρά.

Εγκατέλειψε το στράτευμα στις 5 Δεκεμβρίου.

Επανήλθε εσπευσμένα στην Γαλλία,όπου επιλήφθη  της συνωμοσίας του στρατηγού 

Μαλέ κατά του καθεστώτος.