Μέγας Ναπολέων ο Α' .Συνέχεια.

Ο Ναπολέων έσπευσε προς ανατολάς να πολεμήσει με τους Ρώσους. Οι μάχες που έδωσε  δεν ήταν αποφασιστικές ήταν όμως σκληρές. Η  σημαντικότερη  ήταν η αιματηρή μάχη στις  8 Φεβρουαρίου  1807 στο Αϊλαο. Στις 13 Ιουνίου στο Φρήτλαντ πέτυχε αποφασιστική νίκη,η οποία στις 7 Ιουλίου  οδήγησε στην Συνθήκη του Τίλσιτ.Ο Τσάρος Αλέξανδρος εξοργίσθηκε από την καθυστέρηση των βρετανών να αποστείλουν ενισχύσεις στην Ευρώπη, σαγηνεύθηκε όμως  από τις κολακείες του Ναπολέοντα,με τον οποίον συναντήθηκε πάνω σε μια σχεδία στον ποταμό Νέμα και άκουσε από τα χείλη του  σχέδια για την συγκυριαρχία τους στην Ευρώπη. Ο Τσάρος όχι μόνο απαρνήθηκε την βρετανική συμμαχία,αλλά έδωσε στο Ναπολέοντα υπόσχεση για ενεργό συμμετοχή στον Ευρωπαϊκό Αποκλεισμό. Αυτή η στιγμή θεωρείται ως το απόγειον της δόξας του Ναπολέοντα. Ο Ευρωπαϊκός αποκλεισμός κατέπνιγε την βρετανική οικονομία,η οποία στηριζόταν πάνω στις εξαγωγές και τις πιστώσεις. Τα διατάγματα του Βερολίνου στις 21 Νοεμβρίου 1806,στο Φονταινεμπλό στις 13 Οκτωβρίου 1807 και στο Μιλάνο, απαγόρευαν την εισαγωγή βρετανικών προϊόντων. Αυτά τα μέτρα δεν αποσκοπούσαν στην υποταγή της Βρεταννίας,η οποία  εκείνη την περίοδο εισήγαγε μόνο 20% του σίτου,αλλά δημιούργησαν στην Αγγλία σοβαρή  οικονομική κρίση,παρά το γεγονός ότι ο αποκλεισμός της Αγγλίας δεν ήταν ικανός να φέρει αποτέλεσμα χάρις εις το εμπόριο και το λαθρεμπόριο,τα οποία διενεργούντο σε ευρεία έκταση μετά από άδεια του Ναπολέοντα έναντι πληρωμής.Αυτό το σύστημα συνέβαλε στην ανάπτυξη της γαλλικής βιομηχανίας καθώς και στην ανάπτυξη ορισμένων γεωργικών προϊόντων,όπως  ήταν τα ζαχαρότευτλα,αλλά όμως εξήγειρε στην Ευρώπη σφοδρόν κύμα αντιδράσεων και δυσαρεσκειών κατά του γαλλικού οικονομικού ιμπεριαλισμού. Η αυτοκρατορία εξετείνετο από το Αμβούργο μέχρι την Ρώμη,περιελάμβανε 130 νομούς και περιεβάλετο από βασίλεια,στα οποία βασίλευαν μέλη της οικογτένειας του Ναπολέοντα.Εις το βασίλειο της Νεαπόλεως ο Ιωσήφ,ο μετέπειτα βασιλεύς της Ισπανίας. Εις την Ολλανδίαν ο Λουδοβίκος.Εις την Βεστφαλίαν ο Ιερώνυμος.Εις Κλέβην ο Μυρά και ούτω καθ εξής. Το έτος 1810 ήσαν υποτελείς της Γαλλίας 7 βασίλεια και 30 ηγεμονίες.Ακόμη και η Σουηδία εκάλεσε  για το βασίλειο της που δεν είχε απόγονο,τον στρατηγό Ζαν Μπερναντότ,ως διάδοχον.Μόνο η Ρωσία διετήρησε την ανεξαρτησίαν της. Όπου επεβάλοντο τα γαλλικά όπλα,επακολουθούσε και η επιβολή του Αστικού Κώδικος της ανεξιθρησκείας  και των επαναστατικών αρχών υπό Ναπολεόντειον αμφίεσιν. Εις το σύστημα του Ευρωπαϊκού Αποκλεισμού η Πορτογαλία επί μία εκατονταετία βρισκόταν κάτω από βρεταννική επιρροή και αποτελούσε για το σύστημα μεγάλη οπή διαρροής. Ο Ναπολέων μετά από συμφωνία με τον Γκοντόϋ,έναν διεφθαρμένο ευνοούμενο της βασίλισσας,ο οποίος κυβερνούσε ουσιαστικά την  Ισπανία, έστειλε ένα εκστρατευτικό σώμα να υποτάξει την Πορτογαλία ενώ άφησε στην Ισπανία έναν αριθμό στρατιωτών για να υποτάξουν την χώρα. η Μαδρίτη εξεγέρθη και οι Γάλλοι προχώρησαν σε σκληρές ενέργειες για να  ελέγξουν την κατάσταση. Τα  γαλλικά στρατεύματα υφίσταντο τις επιθέσεις δυνάμεων ανταρτών.Την πρώτη όμως σοβαρή ήττα τους υπέστησαν στις 23 Ιουλίου του 1808 εις Μπαϊλέν,όπου παρεδόθησαν οι δυνάμεις υπό τον στρατηγόν Ντυπόν.Ο Ναπολέων για να προστατεύσει τα νώτα του προέβη σε μια θεαματική αλλά άκαρπο συνάντηση με τον τσάρο Αλέξανδρο στην Ερφούρτην,τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο.Εν συνεχεία εισέβαλε στην Ισπανία,εισήλθε στη Μαδρίτη,προέβη στην λήψη επαναστατικών μέτρων προς όφελος των χωρικών για να συντρίψει την ισχύν του κλήρου, μάταια. Ακατάπαυστα εσυνεχίζετο ο Ιερός πόλεμος κατά των Γάλλων και οι γαλλικές δυνάμεις απωθούντο βραδέως αλλά συνεχώς. Βοηθούσε σε αυτό και ο δούκας του Ουέλιγκτον,τον οποίον ο Μασσενά δεν μπόρεσε να απωθήσει από τις γραμμές του στο Τόρρες Βέντρας.