To Κυριακάτικο  Μυθιστόρημα. - Κύριε  Ερρίκο  οι δίσκοι του Βέϊλ.
-Άννα τους βρήκες?
-Ναι! κύριε Ερρίκο.
Έχω μεγάλη περιέργεια να ακούσω την μουσική του. Πού είναι το πικ-απ.
Μα τι λες Αννούλα μου, τέτοια ώρα? θα ανησυχήσουμε τον κόσμο.
-Αννούλα,το πικ-απ είναι  στο δωμάτιο της Ηelga θέλεις να την ξυπνήσουμε?
-Όχι,κύριε Ερρίκο,δεν έχω τέτοια πρόθεση.
-Αύριο,λοιπόν, τα μουσικά ακούσματα του Βέϊλ.
-Πάμε για ύπνο τώρα,Αννούλα μου, αύριο μην ξεχνάς την υποχρέωση μας  στην μητέρα της Helga.
- Ω! ναι,Δημήτρη μου,παραλίγο να μου διαφύγει,αύριο μας περιμένουν στο Πανεπιστημιακό τμήμα  της Διαιτολογικής  Διατροφής και Διαβιτολογικής αντιμετώπισης
-Την διατροφή της πεθερούλας μου,είπε ο Ερρίκος.
-Ερρίκο,καληνύχτα,τα λέμε το πρωϊ.
-Αν θέλετε  να σας ξυπνήσω,εγώ είμαι πρωϊνός-πρωϊνός και γιατί νοιάζομαι για την πεθερά μου και την υγεία της.
Όπως θέλεις Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης,αν δεις ότι δεν ξυπνήσαμε χτύπησε τις πόρτες των δωματίων μας.
-Δεν θα χρειαστεί,κύριε Ερρίκο,.Νοιαζόμαστε κι εμείς πολύ για την υγεία της γιαγιάς κι έτσι θα είμαστε στο πόδι από πολύ ενωρίς.-
-Κι ας πηγαίνουμε για ύπνο τόσο αργά? ρώτησε ο Ερρίκος.
-Ναι! κύριε Ερρίκο,είπε η Άννα,που ήταν  η υπναρού της παρέας.
Την επαύριο πρωϊ-πρωϊ ήταν όλοι στο πόδι. Ο Ερρίκος ετοίμασε καφέ  με όλα τα σχετικά  βούτυρα και μαρμελάδες, που η Helga,όπως ήταν φυσικό γεύτηκε με μεγάλη ευχαρίστηση  μόνο που ο Ερρίκος δεν της επέτρεψε να πιεί τον καφέ της με ζάχαρη.
-Γιατί,Ερρίκο μου, δεν με αφήνεις να βάλλω ζάχαρη στον καφέ μου δεν μπορώ να τον πιώ πικρό.
-Είναι αρκετή η μαρμελάδα,αγάπη μου,είπε ο Ερρίκος,αν και θα σου έλεγα να μην τολμήσεις να φας ούτε μαρμελάδα.
-Γιατί,Έλληνα μου αγαπημένε μου, Δία μου και Θεέ μου,όμορφε μου άνδρα.
-Για να ξεμεθήσεις,αγάπη μου.
-Δε θέλω να ξεμεθήσω,αισθάνομαι τόσο ωραία με έναν ελαφρύ πονοκέφαλο που έχω.
Έχεις πονοκέφαλο? και το λες έτσι απλά?
-Γιατί,αγάπη μου.
Helga μου,είπε η Άννα, ο πονοκέφαλος είναι ένδειξη ότι στο αίμα σου ρέει ακόμα το οινόπνευμα  από τις μπύρες που κατανάλωσες.Να σου φέρω αμέσως και μία ασπιρίνη, που σε συνδιασμό με τον καφέ χωρίς ζάχαρη,θα σε ανακουφίσει.
-Μα δεν μπορώ να τον πιώ σκέτο,χωρίς ζάχαρη,με αηδιάζει.
-Άννα,μην κάνεις τον κόπο,εδώ στο συρτάρι του κομό έχω πάντα ασπιρίνες για ώρα ανάγκης.
Τρέχει ο Ερρίκος παίρνει το κουτί με τις ασπιρίνες από το συρτάρι πλησιάζει την Helga και της δίνει μόνο μία.Η Helga παίρνει την ασπιρίνη την πλησιάζει στο στόμα της και ετοιμάζεται να την καταπιεί.
Η Άννα σηκώνεται τρομαγμένη,φωνάζει μη Helga,και όλοι την κοίταξαν έκπληκτοι.
-Τι έπαθες,Αννούλα,ρώτησε ο Δημήτρης.
-Όχι! είπε,μην την καταπιείς Helga,διέλυσε τη σε ένα ποτήρι νερό,πιές το και πιές μετά και άλλο ένα.
-Μα γιατί τι θα πάθω.
-Γαστροραγία,Helga μου,είπε η Άννα.-
-Είναι τόσο σοβαρό αυτό? ρώτησε η Helga.
-Kαι βέβαια είναι σοβαρό,είπε η Άννα,θέλεις να τρυπήσει το στομάχι σου?
-Όχι! βέβαια,Άννα μου,είπε η Helga.
-E! τότε διάλυσε τη στο νερό και πιές την.
Εμείς σας αφήνουμε.Έλα,Δημήτρη μου, είπε η Άννα, και βγήκαν στην πρωϊνή δροσερή ατμόσφαιρα.Πήγαιναν στο Πανεπιστημικό Κέντρο Διαιτολογίας και Διαβιτολογίας και ήταν πολύ χαρούμενοι για την σωστή  διατροφή,που θα έπαιρναν,για να αντιμετωπίσουν τις Υπερτασικές κρίσεις της γιαγιάς,της μητέρας της Helga. Η Άννα ήταν πολλή χαρούμενη που έδωσε τα φώτα της γνώσης της στην αγαπημένη τους Helga, προλαβαίνοντας μία πιθανή επιπλοκή στην υγεία της απο την κατανάλωση ασπιρίνης,που εκείνη την εποχή ήταν ευρέως διαδεδομένη.