Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος η μεγάλη σύγκρουση που τερματίστηκε το έτος 1918 με έτος έναρξης το 1914 μετέβαλε όχι μόνο σύνορα,αλλά σχεδόν όλα τα ενδιαφέροντα και τον χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής.
Δημιούργησε γιγαντιαία αναστάτωση στα μέχρι τότε παραδεδεγμένα στα οποία περιλαμβάνονται οι αξίες περί κυβερνήσεως,περί δικαίου,περί διεθνών σχέσεων,περί δημοκρατίας,περί ελευθερίας,περί εμπορίου,περί βιομηχανίας,περί δημοσιονομίας,περί εργασίας και λοιπές αρχές.
Ανακατατάξεις και επανεκτιμήσεις θεωρήθηκαν αναγκαίες σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Ωσάν πυρκαϊά αυτό το ξέσπασμα του ανθρώπινου λογισμού περιέλαβε το 93% επί του πληθυσμού. Οι χώρες που συμμετείχαν είχαν πληθυσμό που υπερέβαινε το 1.700.000.000.Οι χώρες που κράτησαν ουδέτερη στάση είχαν συνολικό πληθυσμό μόνον 130.000.000.
Πριν από την έναρξη του πολέμου το πιο ίσως σημαντικό γεγονός είναι η θαυμαστή ανάπτυξη της νεώτερης Γερμανίας μετά την ενοποίηση της το 1871.
Το μοναδικό εκπαιδευτικό σύστημα της.Η τεχνική εκπαίδευση.Η επιστημονική έρευνα και η ακρίβεια,ως μηχανή,που διέκρινε τους Γερμανούς,συνετέλεσαν στην ανάδειξη τους ως τους πλέον επικίνδυνους ανταγωνιστές των παλαιοτέρων και πλέον βραδυκίνητων εθνών της Ευρώπης.
Η οικονομία στην παραγωγή και η επιδέξια εργασία τους,κατέστησαν ικανούς τους Γερμανούς να πλημμυρίσουν τις αγορές του κόσμου με τα εμπορεύματα τους.
Στην χημική βιομηχανία ήσαν ασυναγώνιστοι,στην ναυπηγική και στην κατασκευή μηχανών,ανταγωνίζονταν την Μεγάλη Βρεταννία.
Τα γερμανικά κεφάλαια βρίσκονταν πίσω από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Τα μεγαλοπρεπή γερμανικά επιβατικά πλοία ταξίδευαν σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς και ήταν ολοφάνερο ότι η Γερμανία βρισκόταν στην οδόν της ειρηνικής κατακτήσεως του κόσμου με το εμπόριο και την βιομηχανία.
Ο Γερμανικός στρατός εθεωρείτο ως η μεγαλύτερη και ισχυρότερη πολεμική μηχανή της γης.Το γερμανικό ναυτικό ,το οποίο δημιουργήθηκε σε διάστημα μιας δεκαπενταετίας ερχόταν δεύτερο με πρώτο το βρεταννικό.
Γερμανοί άποικοι και γερμανικοί εμπορικοί οίκοι και τράπεζες ήσαν διεσπαρμένοι στις πέντε ηπείρους και γερμανικό αίμα κυλούσε σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες.
Η διείσδυση και η επέκταση της Γερμανίας παντού απετέλεσε ένα από τα θαύματα του νεότερου κόσμου.
Οι πνευματικοί της ηγέτες από πολλά έτη πριν είχαν διατυπώσει την άποψη περί ανωτερότητας και μεγαλείου της Γερμανίας.Υποστήριζαν,ότι ένα έθνος,το οποίο πέτυχε τόσα πολλά στο παρελθόν ήταν άξιο και ικανό να επιτύχει μεγαλύτερα επιτεύγματα στο μέλλον.Στο μεγαλεπήβολο αυτό όνειρο μιας μελλοντικής παγκόσμιας γερμανικής αυτοκρατορίας υπήρχε ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο.Ήταν η Βρεταννική αυτοκρατορία με κέντρο την Αγγλία.Αν το εμπόδιο αυτό δεν το ξεπερνούσαν δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τα γερμανικά όνειρα ποτέ.
Αντίθετα με την επικρατούσα αντίληψη οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν είναι στην ουσία φιλοπόλεμος λαός.Εκείνο που τους μετέτρεψε σε ένα εξαιρετικό μαχητικό έμψυχο υλικό είναι το αυστηρό στρατιωτικό σύστημα,το πρωσσικό σύστημα.
Οι Γερμανοί ήταν ειρηνικοί ήταν ευπειθείς και φιλόπονοι.
Οι Πρώσσοι,οι οποίοι αποτελούνταν από γερμανοφινικά στοιχεία έτειναν προς μίαν γραφειοκρατία άνευ φαντασίας.
Ένας ειδικός επί του θέματος είπε ότι "Οι Πρώσσοι ήσαν οι καλύτεροι κατασκευαστές μηχανών στον κόσμο,η δε μηχανή των ήταν ολόκληρη η Γερμανία".
Το βέβαιο είναι ότι κανένα έθνος δεν ήταν τόσο πλήρως επιστημονικά προπαρασκευασμένο προς πόλεμο όσο η Γερμανία.
Η Γερμανοί είναι γόνιμος φυλή γι αυτό η αύξηση του πληθυσμού των τους οδήγησαν σε υπερπόντιες αποικίες για να καλύψουν τις ζωτικές ανάγκες τους.Κάθε χρόνο μεγάλος αριθμός ατόμων μετανάστευε σε άλλες χώρες.
Η Μετανάστευση πριν από τον πόλεμο είχε περιοριστεί πολύ λόγω της βιομηχανικής προόδου της χώρας.
Η αποικιακή δραστηριότητα της Γερμανίας διήρκεσε 16 έτη από το 1884 - 1900.Αυτά τα χρόνια η Γερμανική Αυτοκρατορία κατόρθωσε να προσαρτήσει περί τα 2.660.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα με ιθαγενή πληθυσμό που ήταν 12.000.000 περίπου.
Να προσθέσουμε και τα εδάφη που παραχώρησε το 1911 η Γαλλία στην Γερμανία.Ήταν τα άνω από 280.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα επί του αφρικανικού εδάφους,στο Κογκό,με πληθυσμό 1.000.000. Οι Γερμανοί και οι άλλοι λευκοί που εγκαταστάθηκαν στην αποικιακή αυτοκρατορία ήταν κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί. Οι Γερμανοί μετανάστες έδειχναν προτίμηση για τις χώρες όπου μιλούσαν την Αγγλική γλώσσα.Γι αυτό και είχε εγκατασταθεί μεγάλος αριθμός στην Νότιο Αμερική στη Νότιο Αφρική και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Είχαν εγκατασταθεί παντού εκτός από τις γερμανικές αποικίες.
'Ετσι έβγαζε κανείς εύκολα το συμπέρασμα ότι οι γερμανικές κτήσεις αν και επεκτείνονταν κάθε χρόνο 180.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δεν είχαν επιτύχει τον αντικειμενικό πρωταρχικό τους σκοπό,ο οποίος ήταν να προσφέρουν νέα πατρίδα στους Γερμανούς αποίκους.Η μόνη κτήση η οποία προσέφερε ελκυστική προοπτική ήταν η πρώην Γερμανική Ανατολική Αφρική. Όλες οι άλλες κτήσεις βρισκόταν απομονωμένες σε μακρινή απόσταση από την Γερμανία σε ανθυγιεινό περιβάλλον και άλλες ήταν υποανάπτυκτες.
Γερμανός στρατηγός και στρατιωτικός συγγραφέας ομολογεί ότι " Η Γερμανία απέκτησε όλες τις πρώην αποικίες της όταν δεν είχε ναυτικό σε συμφωνία με την Αγγλία".Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνος η Αγγλία ενίσχυε τις επεκτατικές βλέψεις της Γερμανίας. Το 1900 όταν ψηφίστηκε ο νόμος για το γερμανικό πολεμικό ναυτικό,η μόνη αποικιακή προσθήκη στην αυτοκρατορία ήταν η παραχώρηση του εδάφους του Γαλλικού Κογκό,η οποία δόθηκε ως αντιστάθμισμα για το Μαρόκο.
Το τηλεγράφημα που έστειλε ο Κάϊζερ προς τον Πρόεδρο της Νοτιοαφρικανικής Ενώσεως τον Ιανουάριο του 1896 σημειώνει την στροφή της βρεταννικής πολιτικής και την μεταβολή των αισθημάτων έναντι της Γερμανίας.
Οι Γερμανοί απέκτησαν έντονη αγγλοφοβία.Αυτή η φοβία τους κατέλαβε για πρώτη φορά κατά τον Νοτιοαφρικανικό πόλεμο γι αυτό και ο νόμος περί πολεμικού ναυτικού έτυχε ολόψυχα λαϊκής υποστηρίξεως.
Η Γερμανία ονειρευόταν να αποκτήσει ισχυρό ναυτικό και όπως ήταν επόμενο οι Άγγλοι θορυβήθηκαν γιατί θεώρησαν πως αυτή η προσπάθεια των Γερμανών έθετε αυτούς σε κίνδυνο.
Η αγγλοφοβία των Γερμανών εντάθηκε ακόμη περισσότερο το 1906 στα γεγονότα του Μαρόκου,το 1908 στην Αυστροσερβική κρίση και το 1911 στο επεισόδιο του Αγαδίρ και έτσι μετά από κάθε ένα από αυτά τα φοβερά γεγονότα νέα νομοσχέδια ψηφίστηκαν. Οι Γερμανικές φιλοδοξίες δεν εκρατούντο μυστικές διακηρύσσονταν δημοσίως και από τον ίδιο τον αυτοκράτορα,τους στρατιωτικούς ηγέτες και τους συγγραφείς.
Οι Άγγλοι παρακολουθούσαν την θαυμαστή ανάπτυξη της Γερμανίας με ανάμικτα αισθήματα ανησυχίας και θαυμασμού.
Τα γερμανικά προϊόντα είχαν κατακλύσει τις αγορές της Βρεταννικής Αυτοκρατορίας.Και όχι μόνο αυτό.Σε ορισμένες ξένες αγορές οι Γερμανοί είχαν εκτοπίσει τους Άγγλους.
Οι οικονομικές ανάγκες ενός έθνους υποδεικνύουν την πολιτική του σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι θέλουν οι πολιτικές αντιλήψεις. Στον τομέα της οικονομίας είναι αναγκαίο να αναζητηθούν τα βαθύτερα αίτια του πολέμου.
Δημιούργησε γιγαντιαία αναστάτωση στα μέχρι τότε παραδεδεγμένα στα οποία περιλαμβάνονται οι αξίες περί κυβερνήσεως,περί δικαίου,περί διεθνών σχέσεων,περί δημοκρατίας,περί ελευθερίας,περί εμπορίου,περί βιομηχανίας,περί δημοσιονομίας,περί εργασίας και λοιπές αρχές.
Ανακατατάξεις και επανεκτιμήσεις θεωρήθηκαν αναγκαίες σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Ωσάν πυρκαϊά αυτό το ξέσπασμα του ανθρώπινου λογισμού περιέλαβε το 93% επί του πληθυσμού. Οι χώρες που συμμετείχαν είχαν πληθυσμό που υπερέβαινε το 1.700.000.000.Οι χώρες που κράτησαν ουδέτερη στάση είχαν συνολικό πληθυσμό μόνον 130.000.000.
Πριν από την έναρξη του πολέμου το πιο ίσως σημαντικό γεγονός είναι η θαυμαστή ανάπτυξη της νεώτερης Γερμανίας μετά την ενοποίηση της το 1871.
Το μοναδικό εκπαιδευτικό σύστημα της.Η τεχνική εκπαίδευση.Η επιστημονική έρευνα και η ακρίβεια,ως μηχανή,που διέκρινε τους Γερμανούς,συνετέλεσαν στην ανάδειξη τους ως τους πλέον επικίνδυνους ανταγωνιστές των παλαιοτέρων και πλέον βραδυκίνητων εθνών της Ευρώπης.
Η οικονομία στην παραγωγή και η επιδέξια εργασία τους,κατέστησαν ικανούς τους Γερμανούς να πλημμυρίσουν τις αγορές του κόσμου με τα εμπορεύματα τους.
Στην χημική βιομηχανία ήσαν ασυναγώνιστοι,στην ναυπηγική και στην κατασκευή μηχανών,ανταγωνίζονταν την Μεγάλη Βρεταννία.
Τα γερμανικά κεφάλαια βρίσκονταν πίσω από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Τα μεγαλοπρεπή γερμανικά επιβατικά πλοία ταξίδευαν σε όλες τις θάλασσες και τους ωκεανούς και ήταν ολοφάνερο ότι η Γερμανία βρισκόταν στην οδόν της ειρηνικής κατακτήσεως του κόσμου με το εμπόριο και την βιομηχανία.
Ο Γερμανικός στρατός εθεωρείτο ως η μεγαλύτερη και ισχυρότερη πολεμική μηχανή της γης.Το γερμανικό ναυτικό ,το οποίο δημιουργήθηκε σε διάστημα μιας δεκαπενταετίας ερχόταν δεύτερο με πρώτο το βρεταννικό.
Γερμανοί άποικοι και γερμανικοί εμπορικοί οίκοι και τράπεζες ήσαν διεσπαρμένοι στις πέντε ηπείρους και γερμανικό αίμα κυλούσε σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες.
Η διείσδυση και η επέκταση της Γερμανίας παντού απετέλεσε ένα από τα θαύματα του νεότερου κόσμου.
Οι πνευματικοί της ηγέτες από πολλά έτη πριν είχαν διατυπώσει την άποψη περί ανωτερότητας και μεγαλείου της Γερμανίας.Υποστήριζαν,ότι ένα έθνος,το οποίο πέτυχε τόσα πολλά στο παρελθόν ήταν άξιο και ικανό να επιτύχει μεγαλύτερα επιτεύγματα στο μέλλον.Στο μεγαλεπήβολο αυτό όνειρο μιας μελλοντικής παγκόσμιας γερμανικής αυτοκρατορίας υπήρχε ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο.Ήταν η Βρεταννική αυτοκρατορία με κέντρο την Αγγλία.Αν το εμπόδιο αυτό δεν το ξεπερνούσαν δεν θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τα γερμανικά όνειρα ποτέ.
Αντίθετα με την επικρατούσα αντίληψη οι ίδιοι οι Γερμανοί δεν είναι στην ουσία φιλοπόλεμος λαός.Εκείνο που τους μετέτρεψε σε ένα εξαιρετικό μαχητικό έμψυχο υλικό είναι το αυστηρό στρατιωτικό σύστημα,το πρωσσικό σύστημα.
Οι Γερμανοί ήταν ειρηνικοί ήταν ευπειθείς και φιλόπονοι.
Οι Πρώσσοι,οι οποίοι αποτελούνταν από γερμανοφινικά στοιχεία έτειναν προς μίαν γραφειοκρατία άνευ φαντασίας.
Ένας ειδικός επί του θέματος είπε ότι "Οι Πρώσσοι ήσαν οι καλύτεροι κατασκευαστές μηχανών στον κόσμο,η δε μηχανή των ήταν ολόκληρη η Γερμανία".
Το βέβαιο είναι ότι κανένα έθνος δεν ήταν τόσο πλήρως επιστημονικά προπαρασκευασμένο προς πόλεμο όσο η Γερμανία.
Η Γερμανοί είναι γόνιμος φυλή γι αυτό η αύξηση του πληθυσμού των τους οδήγησαν σε υπερπόντιες αποικίες για να καλύψουν τις ζωτικές ανάγκες τους.Κάθε χρόνο μεγάλος αριθμός ατόμων μετανάστευε σε άλλες χώρες.
Η Μετανάστευση πριν από τον πόλεμο είχε περιοριστεί πολύ λόγω της βιομηχανικής προόδου της χώρας.
Η αποικιακή δραστηριότητα της Γερμανίας διήρκεσε 16 έτη από το 1884 - 1900.Αυτά τα χρόνια η Γερμανική Αυτοκρατορία κατόρθωσε να προσαρτήσει περί τα 2.660.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα με ιθαγενή πληθυσμό που ήταν 12.000.000 περίπου.
Να προσθέσουμε και τα εδάφη που παραχώρησε το 1911 η Γαλλία στην Γερμανία.Ήταν τα άνω από 280.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα επί του αφρικανικού εδάφους,στο Κογκό,με πληθυσμό 1.000.000. Οι Γερμανοί και οι άλλοι λευκοί που εγκαταστάθηκαν στην αποικιακή αυτοκρατορία ήταν κυρίως δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί. Οι Γερμανοί μετανάστες έδειχναν προτίμηση για τις χώρες όπου μιλούσαν την Αγγλική γλώσσα.Γι αυτό και είχε εγκατασταθεί μεγάλος αριθμός στην Νότιο Αμερική στη Νότιο Αφρική και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Είχαν εγκατασταθεί παντού εκτός από τις γερμανικές αποικίες.
'Ετσι έβγαζε κανείς εύκολα το συμπέρασμα ότι οι γερμανικές κτήσεις αν και επεκτείνονταν κάθε χρόνο 180.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δεν είχαν επιτύχει τον αντικειμενικό πρωταρχικό τους σκοπό,ο οποίος ήταν να προσφέρουν νέα πατρίδα στους Γερμανούς αποίκους.Η μόνη κτήση η οποία προσέφερε ελκυστική προοπτική ήταν η πρώην Γερμανική Ανατολική Αφρική. Όλες οι άλλες κτήσεις βρισκόταν απομονωμένες σε μακρινή απόσταση από την Γερμανία σε ανθυγιεινό περιβάλλον και άλλες ήταν υποανάπτυκτες.
Γερμανός στρατηγός και στρατιωτικός συγγραφέας ομολογεί ότι " Η Γερμανία απέκτησε όλες τις πρώην αποικίες της όταν δεν είχε ναυτικό σε συμφωνία με την Αγγλία".Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνος η Αγγλία ενίσχυε τις επεκτατικές βλέψεις της Γερμανίας. Το 1900 όταν ψηφίστηκε ο νόμος για το γερμανικό πολεμικό ναυτικό,η μόνη αποικιακή προσθήκη στην αυτοκρατορία ήταν η παραχώρηση του εδάφους του Γαλλικού Κογκό,η οποία δόθηκε ως αντιστάθμισμα για το Μαρόκο.
Το τηλεγράφημα που έστειλε ο Κάϊζερ προς τον Πρόεδρο της Νοτιοαφρικανικής Ενώσεως τον Ιανουάριο του 1896 σημειώνει την στροφή της βρεταννικής πολιτικής και την μεταβολή των αισθημάτων έναντι της Γερμανίας.
Οι Γερμανοί απέκτησαν έντονη αγγλοφοβία.Αυτή η φοβία τους κατέλαβε για πρώτη φορά κατά τον Νοτιοαφρικανικό πόλεμο γι αυτό και ο νόμος περί πολεμικού ναυτικού έτυχε ολόψυχα λαϊκής υποστηρίξεως.
Η Γερμανία ονειρευόταν να αποκτήσει ισχυρό ναυτικό και όπως ήταν επόμενο οι Άγγλοι θορυβήθηκαν γιατί θεώρησαν πως αυτή η προσπάθεια των Γερμανών έθετε αυτούς σε κίνδυνο.
Η αγγλοφοβία των Γερμανών εντάθηκε ακόμη περισσότερο το 1906 στα γεγονότα του Μαρόκου,το 1908 στην Αυστροσερβική κρίση και το 1911 στο επεισόδιο του Αγαδίρ και έτσι μετά από κάθε ένα από αυτά τα φοβερά γεγονότα νέα νομοσχέδια ψηφίστηκαν. Οι Γερμανικές φιλοδοξίες δεν εκρατούντο μυστικές διακηρύσσονταν δημοσίως και από τον ίδιο τον αυτοκράτορα,τους στρατιωτικούς ηγέτες και τους συγγραφείς.
Οι Άγγλοι παρακολουθούσαν την θαυμαστή ανάπτυξη της Γερμανίας με ανάμικτα αισθήματα ανησυχίας και θαυμασμού.
Τα γερμανικά προϊόντα είχαν κατακλύσει τις αγορές της Βρεταννικής Αυτοκρατορίας.Και όχι μόνο αυτό.Σε ορισμένες ξένες αγορές οι Γερμανοί είχαν εκτοπίσει τους Άγγλους.
Οι οικονομικές ανάγκες ενός έθνους υποδεικνύουν την πολιτική του σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι θέλουν οι πολιτικές αντιλήψεις. Στον τομέα της οικονομίας είναι αναγκαίο να αναζητηθούν τα βαθύτερα αίτια του πολέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου