Kαλημέρα παιδιά.Σήμερα είναι Δευτέρα 23 Απριλίου 2012.
Είναι η Δευτέρα του Θωμά και.......κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Αυτή την πρόταση μου έλεγε ο παππούς,όταν τελείωναν οι ανοιξιάτικες διακοπές στο χωριό,οι διακοπές του Πάσχα.
Ήθελε να μου πει.Τώρα πέρασαν οι διακοπές με τις διασκεδάσεις και την ξεκούραση.
Τώρα να συγκεντρωθούμε,να περιμαζέψουμε την σκέψη μας και να αφοσιωθούμε ο καθένας στην εργασία του.Οι μεγάλοι στις δουλειές τους και οι μικροί στα μαθήματα τους.
Ηταν,αλήθεια,πολύ όμορφες οι διακοπές στο χωριό.Με τις σκανδαλιές μας,τα αστεία και τις χαρές μας,με τις βόλτες μας στα καταπράσινα λιβάδια,χάναμε το μυαλό μας.Η σκέψη μας στο σχολειό μόνο ανεπαίσθητη,εκεί βαθειά στο μυαλό μας παρέμενε.Η σκέψη μας μόνο στις αταξίες και στα παιχνίδια,όταν είμασταν μικρά παιδιά.Αργότερα οι βόλτες μας στον καθαρό αέρα της εξοχής,ζωογονούσε το είναι μας μαζί με τα ολόφρεσκα φαγητά που γευόμασταν κατ'ευθείαν από το περιβόλι του παππού και από τη στάνη του θείου.
Με την επιστροφή μας στην πόλη και στο σχολείο σταματούσε κάθε σκέψη για τις διακοπές,που είχαν περάσει στο παρελθόν μας,επικεντρώναμε τη σκέψη μας στα μαθήματα μας και μόνο στα μαθήματα.
Δευτέρα του Θωμά συνηθίζουμε να αποκαλούμε την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά που γιορτάζαμε χθές Κυριακή 22 Απριλίου 2012. Ακριβώς έτσι,όπως λέμε την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Πάσχα,Δευτέρα του Πάσχα.
Ο Θωμάς ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού Χριστού. Οι άλλοι μαθητές του ήταν: Ο Πέτρος,ο Σίμων,ο Ιάκωβος,ο Ιωάννης,ο Ανδρέας, ο Φίλιππος, ο Ναθαναήλ, ο Σίμων, ο Ματθαίος, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Ιούδας Ο Θαδδαίος και ο Ιάκωβος ο γιος του Αλφαίου.
Ο Ιούδας ο Θαδδαίος και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ήταν διαφορετικά πρόσωπα.
Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,ο προδότης,ήταν γιος του Σίμωνα του Ισκαριώτη.
Ο Θωμάς ήταν ο μαθητής που ήταν γεμάτος από αγάπη και ενθουσιασμό για τον δάσκαλο του περισσότερο από όλους τους μαθητές. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι όταν οι μαθητές του επιχείρησαν να αποτρέψουν τον Ιησού να μην διακινδυνεύσει πηγαίνοντας στην Βηθανία,ο μόνος που δεν λογάριασε τον κίνδυνο ήταν ο Θωμάς,ο οποίος είπε στους άλλους μαθητές 'Να πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί με Εκείνον".
Το βράδυ της Ανάστασης,όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές του,ο Θωμάς απουσίαζε.Απουσίαζε και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,αλλά αυτός επέπρωτο να μην επιστρέψει εξ αιτίας των γεγονότων που ακολούθησαν.Μετά την προδοσία του δασκάλου του Ιησού Χριστού, επέστρεψε τα τριάντα αργύρια που εισέπραξε γιαυτήν την βδελυρή πράξη του, και γεμάτος τύψεις έλεγε,"αμάρτησα
παραδίδοντας αίμα αθώου"και στη συνέχεια αυτοκτόνησε.Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,λοιπόν,απουσίαζε εκ των πραγμάτων. Ο Θωμάς όμως απουσίαζε αδικαιολόγητα.Η απουσία του δημιούργησε συναισθήματα αμφιβολίας,που είχαν σαν αποτέλεσμα την ολιγοπιστία του. Δεν πίστευε ότι ο Κύριος αναστήθηκε και βρέθηκε ανάμεσα στους μαθητές του.Από αυτό το γεγονός ονομάστηκε " ο άπιστος Θωμάς" και παραμένει μέχρι των ημερών μας η έκφραση.Να λέμε άπιστους Θωμάδες τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι ανφιβολίες και δεν πιστεύουν ένα γεγονός θαυμαστό. Ο Θωμάς όμως με αυτή του την αμφιβολία ενδυνάμωσε την πίστη των άλλων αποστόλων κάνοντας την ισχυρότερη.
Μία εβδομάδα αργότερα από την Κυριακή της Ανάστασης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού,την Κυριακή που γιαυτό το λόγο ονομάστηκε Κυριακή του Θωμά,τη δεύτερη Κυριακή που παρουσιάστηκε ο Κύριος στους μαθητές του, ο Θωμάς ήταν εκεί,ήταν παρών. Ήρθε ο Ιησούς στην κάμαρα που ήταν οι μαθητές του ενώ οι θύρες ήταν κλειστές.Μπήκε ανάμεσα τους και είπε: Ειρήνη ημίν. Ζήτησε από τον Θωμά να αγγίξει τις πληγές του για να βεβαιωθεί,για να πιστέψει ότι είναι ο Χριστός που αληθινά Αναστήθηκε. Ο Θωμάς είδε και έψαυσε τις πληγές του Ιησού και τότε φώναξε "Ο Κύριος μου και Θεός μου".
Ο Θωμάς είναι ο αληθινός μάρτυρας της Αναστάσεως του Κυρίου γιατί είναι ο μόνος από τους μαθητές του που τόλμησε και "έθεσε την χείραν του επί των τύπων των ήλων",που άγγιξε τις πληγές του.
Το απολυτίκιο
Εσφραγισμένου του μνήματος
την ζωήν εκ τάφου ανέτειλας Χριστέ ο Θεός,
και των θυρών κεκλεισμένων,τοις Μαθηταίς
επέστης, η πάντων Ανάστασις,
πνεύμα ευθές δι'αυτών εγκαινίζων ημίν,
κατά το μέγα έλεος σου.
Το γεγονός της απουσίας του Θωμά το βράδυ της Ανάστασης του Χριστού τον χαρακτήρισε "άπιστο".Χαρακτηρισμός που παραμένει μέχρι των ημερών μας.
Είναι η Δευτέρα του Θωμά και.......κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Αυτή την πρόταση μου έλεγε ο παππούς,όταν τελείωναν οι ανοιξιάτικες διακοπές στο χωριό,οι διακοπές του Πάσχα.
Ήθελε να μου πει.Τώρα πέρασαν οι διακοπές με τις διασκεδάσεις και την ξεκούραση.
Τώρα να συγκεντρωθούμε,να περιμαζέψουμε την σκέψη μας και να αφοσιωθούμε ο καθένας στην εργασία του.Οι μεγάλοι στις δουλειές τους και οι μικροί στα μαθήματα τους.
Ηταν,αλήθεια,πολύ όμορφες οι διακοπές στο χωριό.Με τις σκανδαλιές μας,τα αστεία και τις χαρές μας,με τις βόλτες μας στα καταπράσινα λιβάδια,χάναμε το μυαλό μας.Η σκέψη μας στο σχολειό μόνο ανεπαίσθητη,εκεί βαθειά στο μυαλό μας παρέμενε.Η σκέψη μας μόνο στις αταξίες και στα παιχνίδια,όταν είμασταν μικρά παιδιά.Αργότερα οι βόλτες μας στον καθαρό αέρα της εξοχής,ζωογονούσε το είναι μας μαζί με τα ολόφρεσκα φαγητά που γευόμασταν κατ'ευθείαν από το περιβόλι του παππού και από τη στάνη του θείου.
Με την επιστροφή μας στην πόλη και στο σχολείο σταματούσε κάθε σκέψη για τις διακοπές,που είχαν περάσει στο παρελθόν μας,επικεντρώναμε τη σκέψη μας στα μαθήματα μας και μόνο στα μαθήματα.
Δευτέρα του Θωμά συνηθίζουμε να αποκαλούμε την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά που γιορτάζαμε χθές Κυριακή 22 Απριλίου 2012. Ακριβώς έτσι,όπως λέμε την Δευτέρα μετά την Κυριακή του Πάσχα,Δευτέρα του Πάσχα.
Ο Θωμάς ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού Χριστού. Οι άλλοι μαθητές του ήταν: Ο Πέτρος,ο Σίμων,ο Ιάκωβος,ο Ιωάννης,ο Ανδρέας, ο Φίλιππος, ο Ναθαναήλ, ο Σίμων, ο Ματθαίος, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Ιούδας Ο Θαδδαίος και ο Ιάκωβος ο γιος του Αλφαίου.
Ο Ιούδας ο Θαδδαίος και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ήταν διαφορετικά πρόσωπα.
Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,ο προδότης,ήταν γιος του Σίμωνα του Ισκαριώτη.
Ο Θωμάς ήταν ο μαθητής που ήταν γεμάτος από αγάπη και ενθουσιασμό για τον δάσκαλο του περισσότερο από όλους τους μαθητές. Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι όταν οι μαθητές του επιχείρησαν να αποτρέψουν τον Ιησού να μην διακινδυνεύσει πηγαίνοντας στην Βηθανία,ο μόνος που δεν λογάριασε τον κίνδυνο ήταν ο Θωμάς,ο οποίος είπε στους άλλους μαθητές 'Να πάμε κι εμείς για να πεθάνουμε μαζί με Εκείνον".
Το βράδυ της Ανάστασης,όταν ο Ιησούς εμφανίστηκε στους μαθητές του,ο Θωμάς απουσίαζε.Απουσίαζε και ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,αλλά αυτός επέπρωτο να μην επιστρέψει εξ αιτίας των γεγονότων που ακολούθησαν.Μετά την προδοσία του δασκάλου του Ιησού Χριστού, επέστρεψε τα τριάντα αργύρια που εισέπραξε γιαυτήν την βδελυρή πράξη του, και γεμάτος τύψεις έλεγε,"αμάρτησα
παραδίδοντας αίμα αθώου"και στη συνέχεια αυτοκτόνησε.Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης,λοιπόν,απουσίαζε εκ των πραγμάτων. Ο Θωμάς όμως απουσίαζε αδικαιολόγητα.Η απουσία του δημιούργησε συναισθήματα αμφιβολίας,που είχαν σαν αποτέλεσμα την ολιγοπιστία του. Δεν πίστευε ότι ο Κύριος αναστήθηκε και βρέθηκε ανάμεσα στους μαθητές του.Από αυτό το γεγονός ονομάστηκε " ο άπιστος Θωμάς" και παραμένει μέχρι των ημερών μας η έκφραση.Να λέμε άπιστους Θωμάδες τους ανθρώπους που είναι γεμάτοι ανφιβολίες και δεν πιστεύουν ένα γεγονός θαυμαστό. Ο Θωμάς όμως με αυτή του την αμφιβολία ενδυνάμωσε την πίστη των άλλων αποστόλων κάνοντας την ισχυρότερη.
Μία εβδομάδα αργότερα από την Κυριακή της Ανάστασης του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού,την Κυριακή που γιαυτό το λόγο ονομάστηκε Κυριακή του Θωμά,τη δεύτερη Κυριακή που παρουσιάστηκε ο Κύριος στους μαθητές του, ο Θωμάς ήταν εκεί,ήταν παρών. Ήρθε ο Ιησούς στην κάμαρα που ήταν οι μαθητές του ενώ οι θύρες ήταν κλειστές.Μπήκε ανάμεσα τους και είπε: Ειρήνη ημίν. Ζήτησε από τον Θωμά να αγγίξει τις πληγές του για να βεβαιωθεί,για να πιστέψει ότι είναι ο Χριστός που αληθινά Αναστήθηκε. Ο Θωμάς είδε και έψαυσε τις πληγές του Ιησού και τότε φώναξε "Ο Κύριος μου και Θεός μου".
Ο Θωμάς είναι ο αληθινός μάρτυρας της Αναστάσεως του Κυρίου γιατί είναι ο μόνος από τους μαθητές του που τόλμησε και "έθεσε την χείραν του επί των τύπων των ήλων",που άγγιξε τις πληγές του.
Το απολυτίκιο
Εσφραγισμένου του μνήματος
την ζωήν εκ τάφου ανέτειλας Χριστέ ο Θεός,
και των θυρών κεκλεισμένων,τοις Μαθηταίς
επέστης, η πάντων Ανάστασις,
πνεύμα ευθές δι'αυτών εγκαινίζων ημίν,
κατά το μέγα έλεος σου.
Το γεγονός της απουσίας του Θωμά το βράδυ της Ανάστασης του Χριστού τον χαρακτήρισε "άπιστο".Χαρακτηρισμός που παραμένει μέχρι των ημερών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου