Τώρα που ερχόμουν προς τα εδώ συνάντησα ένα κάτοικο από άλλο πλανήτη.Είχε τα μάτια του βαθουλωτά μέσα στις κόχες.Το μικρό του το κεφάλι ήταν δίχως ίχνος μαλλιά με κοίταζε από μακριά και δεν έβγαζε μιλιά.Είχε ένα μικρό κορμό και τα άκρα του μεγάλα.Με χαιρέτησε πενήντα πόντους από μακριά και όταν έφτασε κοντά μου με κοίταξε στα μάτια και με φωνή μεταλλική μου είπε σε άπταιστη ελληνική.Διψώ  έχω ένα μήνα  να πιώ.
Ένα μήνα? Εμείς δεν αντέχουμε δίχως νερό ούτε μια μέρα και σεις ένα μήνα. Τι οργανισμός είναι αυτός αυτόματος μηχανισμός? Όχι μου λέει  στον Άρη μετράμε αλλιώς τις ώρες.
 Μια μέρα αντιστοιχεί σε ένα μήνα και ένας μήνας σε μας εκεί είναι Φεμπρουαρί.
Κατάλαβα πολύ καλά όλοι οι μήνες σε σας έχουν μέρες 27.
Οδήγησε με γρήγορα σε παρακαλώ εκεί που υπάρχει νερό να γεμίσω το διαστημόπλοιο μου και να ξεδιψάσω γιατί κοντεύω να σκάσω από την δίψα.
Το διαστημόπλοιο σου κινείται με νερό? Τι θαυμαστό.Περίμενε ένα λεπτό στο  περίπτερο να πεταχτώ όλη την συσκευασία να αγοράσω για να σε ξεδιψάσω.
Δεν είχε δύναμη να πάει προς τα εκεί και τον βοήθησα εγώ να κινηθεί κρατούσα με το άλλο μου το χέρι τα νερά και όταν φτάσαμε στο διαστημόπλοιο  του το μικρό είχε αδειάσει κιόλας δυο μπουκάλια πλαστικά νερό. Τον βοήθησα να μπει κι όταν άνοιξα την πόρτα ω! τι θαύμα ήταν αυτό
ξεχύθηκαν  απέξω κέρματα και χάρτινα λεφτά όχι ένα κουβά,αλλά ένας λόφος από αυτά.
Είναι όλα δικά σου και σε ευχαριστώ που μου έφερες νερό να ξεδιψάσω και το διαστημόπλοιο μου να χορτάσω.
Όλα δικά μου είπα με χαρά.
Να  έχουμε Καλό Πάσχα με πολλά αρνιά σουβλιστά.
Μα εσύ θα μείνεις ταπί?
Μη σε νοιάζει εγώ θα βρω τώρα που στη πατρίδα μου γυρνώ.
Τα δέντρα μας που βγάζουν τα λεφτά είναι όλα ώριμα,ήπιαν όλα του Χειμώνα τα νερά.
Πηγαίνω να τα μαζέψω σήμερα που είναι  Πρωταπριλιά να γεμίσω μια σπηλιά.