Οι μεταρρυθμιστές και το κύμα των αντιδράσεων που προέβαλαν στις κλασσικές θεωρίες των θεωρητικών της οικονομικής επιστήμης

Οι Αμερικανοί   αντιδραστικοί στις κλασσικές θεωρίες,οι μελετητές  της οικονομικής επιστήμης των οποίων η τοποθέτηση ήταν περισσότερο αισιόδοξη. Ο Μάθιου Κέϊρυ (1760-1839 ) θεωρούσε την ανάπτυξη της βιομηχανίας  ως ευεργέτημα για τη δημοκρατία και τον απλό πολίτη.Ο Χένρυ Σ.Κέϊρυ ( 1793-1879 ) απέρριπτε τους απαισιόδοξους συλλογισμούς των Μάθιους και Ρικάρντο που  υποστήριζαν  ότι η αύξηση της παραγωγικότητας θα οδηγούσε σε μείωση του ποσοστού των γεννήσεων από τη συνεχή απασχόληση των εργατών και ετόνιζε ότι οι εργάτες θα οφελούνταν από την αύξηση της παραγωγικής εργασίας,ενώ ταυτόχρονα  θα μειωνόταν η ποσοστιαία αναλογία κερδών και εγγείου προσόδου (έγγειος πρόσοδος= το εισόδημα από την ακίνητη περιουσία) στην αξία των παραγωμένων προϊόντων. Ο Χένρυ Τζώρτζ ( 1839-1897 ) είναι γνωστός ως υπέρμαχος της φορολόγησης της γης.Υποστήριζε ότι οι μισθοί των εργατών δεν αποτελούν προκαταβολή στο λογαριασμό των ημερομισθίων,όπως υποστήριζε ο Άνταμ Σμιθ,αλλά προέρχονται από τα παραγώμενα από την εργασία τους προϊόντα,η οποία στη σύγχρονη κοινωνία φέρνει αποτέλεσμα  με τη βοήθεια του παραγώμενου από την εργασία  κεφαλαίου. Ο Χένρυ Τζώρτζ ανέπτυξε αυτές τις απόψεις του στο βιβλίο του "Πρόοδος και Πενία"Progress and Poverty 1879.To βιβλίο του αυτό  σημείωσε τεράστια επιτυχία,ώστε  να προηγηθεί όλων και οι αντιλήψεις του να επιδράσουν  στους  σύγχρονους του.