Το Ποίημα του Σαββατόβραδου

Το δρόμο τους ξεκίνησαν μαζί
μια ηλιόλουστη ημέρα
ενός πατέρα ήτανε σπορά
και μίας μάνας γέννα.
Τον ένα η τύχη του τον στόλισε
με ευχές χρυσοπλεγμένες
επρόκοψε από νωρίς
ανέβηκε στα ύψη
της επιστήμη του που 
διάλλεξε να ασκεί το μετερίζι.
Ο άλλος είχε μια καλή αρχή
ήτανε πνεύμα δυνατό,σωστός
και σταθερός   λιτός σαν Διογένης
προσπάθεια συνεχή στην επιστήμη του
που διάλλεξε να ασκεί.
Του πρώτου  το νήμα της ζωής
 κόπηκε ξαφνικά ένα πρωϊ
 μέσα στη δόξα και στην απονιά.
Ο άλλος  λιτή ζωή περνά
ευτυχισμένο βίο διάγει,μακριά
από καπνά,κρατά τα εγγόνια 
 τα μικρά που ευτύχησε να δει
συνέχεια λιτή ζωή περνά.