To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα

Ναι,Φροϊλάιν Άννα.Εδώ ήρθες για να μάθεις.Πρόσεξε τώρα να δεις.Ο γιός του,που ονομαζόταν Φρίντριχ,ήταν ο παππούς του πατέρα μου,γεννήθηκε στη Βαϊμάρη αλλά έζησε στη Δρέσδη,όπου και πέθανε το 1901.Ήταν ένας άνθρωπος πολύ ρομαντικός.Τα πρώτα του βήματα στη ζωγραφική,τα πρώτα μαθήματα, τα πήρε από τον πατέρα του.
-Ο πατέρας του ήταν ο δάσκαλος του?
-Ακριβώς,φροϊλάιν Άννα.Αργότερα επηρεάστηκε από την τέχνη του Ντέμπερ.Οι τοπιογραφίες που φιλοτέχνησε είχαν πολύ έντονο το ρομαντικό στοιχείο.
-Είχαν ρομαντικό χαρακτήρα.
-Ακριβώς,φροϊλάϊν Άννα.Ακολούθησε πιστά το πατέρα του στην τεχνοτροπία.
Ο πατέρας του το πρότυπο του.
-Θέλεις να πείς Φρίντριχ,μιμήθηκε τον πατέρα του?
-Ακριβώς,φροϊλάϊν Άννα.Αυτός ο παππούς είναι που με τα έργα του διακόσμησε τον πύργο Άλμπρεχτσμπουργκ στο Μάϊσεν,τον πύργο στο Μίσβοτς.
-Πού είναι το Μίσβοτς,Φρίντριχ?
-Είναι κοντά στο Βύρτσεν,φροϊλάϊν Άννα.Να μην ξεχάσω,με τα έργα του διακόσμησε και την Όπερα της Δρέσδης.
-Ο πατέρας σου,Φρίντριχ,δεν ήταν ζωγράφος?
-Όχι,φροϊλάϊν Άννα.Ο πατέρας μου δεν ασχολήθηκε ποτέ με την ζωγραφική.Ο πατέρας μου ασχολήθηκε με το εμπόριο.Εισαγωγές-Εξαγωγές παλαιών αντικειμένων.Ο πατέρας μου είναι ο Ερνέστος Φρήντριχ Πρέλλερ,πρώην  εισαγωγέας-εξαγωγέας και νυν συντηρητής αντικών.
-Είναι,είπες?
-Ναι!είπα είναι,γιατί ζει! ζει και υπάρχει,φροϊλάϊν Άννα.Βρίσκεται εδώ και είναι 88 ετών.Μην ανυπομονείς όμως θα τον γνωρίσεις.Συγγνώμη.να πάω μέχρι το δωμάτιο του να δω άν ξύπνησε.
Ελεύθερα,είπε η Άννα και  κάθισε στην καρέκλα έκπληκτη από όσα άκουσε.Πήρε το ποτήρι της να δροσιστεί πίνοντας λίγη μπύρα.
-Ο πατέρας μου κοιμάται,Άννα.Δούλεψε πολύ σήμερα από ό,τι είδα.Δεν θέλω να τον ξυπνήσω.
-Άφησε τον να ξεκουραστεί,Φρίντριχ,μα δουλεύει ακόμη ο πατέρας σου?
-Βέβαια,εξακολουθεί να ασκεί το ίδιο επάγγελμα,συντηρητής Αντικών.Είναι ο πιο παλαιός τεχνίτης όχι μόνο στο Μόναχο και στην Φρανκφούρτη αλλά και  στα περίχωρα.
-Πολύ θα ήθελα να γνωρίσω τον πατέρα σου,Φρίντριχ.Δεν πειράζει όμως μια άλλη φορά,ίσως μπορέσω να περάσω από το σπίτι σου να τον γνωρίσω.
-Φρίντριχ,Φρίντριχ,πού είσαι γιέ μου.
-Ξύπνησε και με φωνάζει.Ένα λεπτό.Άννα,με συγχωρείς.
-Παρακαλώ,Φρίντριχ.
-Πατέρα,τι κάνετε?ξυπνήσατε?
-Τι θόρυβος ήταν αυτός,παιδί μου.
Μπήκα στο δωμάτιο να δω αν είστε ξύπνιος και φαίνεται έκανε θόρυβο το άνοιγμα της πόρτας.Είναι εδώ η Ελληνίδα,που γνώρισα στο σταθμό,πατέρα,η φροϊλάϊν Άννα.
-Ω! ήρθε στο σπίτι μας η ωραία Ελληνίδα?Πολύ θα ήθελα να την γνωρίσω.
-Θέλετε να σας βοηθήσω να σηκωθείτε να ετοιμαστείτε?
-Όχι! παιδί μου,εγώ είμαι γέρων.Θα την υποδεχτώ εδώ στο κρεβάτι μου.Αυτό,που θα ήθελα,Φρίντριχ,παιδί μου,είναι ένα ποτήρι μπύρα,να δροσιστώ.
-Αμέσως,πατέρα,πηγαίνω να σας φέρω να πιείτε μπύρα.
-Άννα,ο πατέρας ξύπνησε και θέλει να σε γνωρίσει.
-Ω! κι εγώ θέλω πάρα πολύ να τον γνωρίσω.
Η Άννα σηκώθηκε και ακολούθησε τον Φρίντριχ.
-Άννα,μην έρθεις ακόμη,θέλει να πιεί μια μπύρα.Περίμενε λίγο και θα σε φωνάξω.
Η Άννα κάθισε πάλι στην καρέκλα,πήρε  το ποτήρι της,ήπιε λίγη μπύρα.Καλά,Φρίντριχ,περιμένω.
Σε λίγο.Άννα,έλα πάμε στο δωμάτιο του πατέρα.
Βγήκαν από την κουζίνα,πέρασαν το ατελλιέ του Φρίντριχ,ανέβηκαν μερικά σκαλοπάτια,που οδηγούσαν σε δύο μεγάλα δωμάτια.Το ένα ήταν το δωμάτιο του γέρο  Ερνέστο,που ήταν ο πατέρας του Φρίντριχ.Το άλλο δωμάτιο ήταν το εργαστήριο του.Τα δύο δωμάτια συνδέονταν με μια μεγάλη  συρτή πόρτα.Πήρε ο Φρίντριχ την Άννα από το χέρι και δειλά την παρουσίασε στον πατέρα του.
-Πατέρα η φροϊλάϊν Άννα.
-Ωραία μου,Ελληνίδα ελάτε πιο κοντά μου.Χάρηκα πάρα πολύ που σε γνωρίζω.Ο Φρίντριχ,μου μιλάει συνεχώς για σένα.
Η Άννα έσκυψε και τον φίλησε στο μάγουλο.Σας ευχαριστώ πολύ.Ξέρω πόσο πολύ αγαπάει ο Φρίντριχ την Ελλάδα και τους Έλληνες.