To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα
-Τι έπαθες Άννα? γιατί είσαι τόσο κόκκινη.Το νερό πού είναι?γιατί δεν μας έφερες νερό.Ήπιες μόνο εσύ?
-Άνοιξα την πόρτα της κουζίνας και.. η Νίνα με τον Τόμας.. "πηδιόντουσαν"
-"Πηδιόντουσαν"?
-Ναι!Helga μου.Η Νίνα ήταν ξαπλωμένη πάνω στον πάγκο της κουζίνας και ο Τόμας είχε πέσει πάνω της και της έτριβε τα πόδια κάτω από τη ρόμπα της κουζίνας,που φορούσε.
-Τι σου έκανε εντύπωση, Άννα μου,είπε ο Δημήτρης.Έχουν αρκετό πάχος και δεν είναι εύκολο να επιδοθούν στην "ιεραποστολική"στάση.
Ένα λεπτό,είπε ο Ερρίκος,να πεταχτώ να δω τι συμβαίνει.
-Όχι!αγάπη μου μην πας αμέσως,άστους ήσυχους, μην τους τρομάξεις,αργότερα πήγαινε.
-Διψάω,αγάπη μου,δεν μπορώ άλλο.Θέλω να πιώ νερό.
Το ίδιο κι εμείς,ε!παιδιά?
-Αν διψάμε μας ρωτάς,Helga μου,πάρα πολύ.Ε! Δημήτρη μου,κι εσύ το ίδιο?
-Όχι! Άννα μου,εγώ δεν διψάω και τόσο πολύ.Εσάς τι σας έπιασε,δεν είναι και τόση ζέστη για να δικαιολογείται η δίψα σας.
-Το αλάτι θα φταίει,είπε ο Ερρίκος.Η Νίνα αλάτισε λίγο περισσότερο το μεσημεριανό φαγητό.
Ο Ερρίκος σηκώθηκε και προχώρησε προς την κουζίνα.Άνοιξε την πόρτα και...Ω! Θεέ μου,τι κάνετε εσείς εδώ?ρώτησε με έκπληξη,που είδε τον Τόμας να τρίβει τα πόδια της γυναίκας του Νίνας με ένα μεγάλο σφουγγάρι που το βουτούσε μέσα σε ένα κουβά με αφρόλουτρο,που είχε δίπλα του.
-Κύριε Ερρίκο,μπανιαριζόμαστε.
-Στην κουζίνα? πάνω στον μπάγκο?
-Κύριε Ερρίκο,έχουμε παχύνη και η ντουσιέρα μας δεν διευκολύνη το μπανιάρισμα.Τα πόδια της Νίνας κύριε Ερρίκο ήταν πολύ βρώμικα και χρειάστηκε να την ξαπλώσω για να διευλκολυνθώ στην περιποίηση τους.
-Νίνα,πόσο καιρό έχεις να πλυθείς?
-Κύριε, δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός.
-Άλλη φορά,Νίνα,να προσέχεις την ποσότητα στο αλάτι,που βάζεις στο φαγητό.
-Αυτό φταίει,κύριε?
-Και αυτό,κορίτσι μου.
-Καλά,κύριε,όπως επιθυμείτε.
-Κύριε Ερρίκο,θέλετε να σας εξυπηρετήσω?
-Τόμας,κάνε την δουλειά σου,μην αφήνεις την Νίνα με τις σαπουνάδες,μην κρυολογήσει.Το νερό το παίρνω και μόνος μου.
-Όπως θέλετε,είπε ο Τόμας,και συνέχιζε να τρίβει με το σφουγγάρι τα πόδια της Νίνας.
Ο Ερρίκος γέμισε μια κανάτα νερό και την έφερε στο σαλόνι να πιούν όλοι.
-Ερρίκο μου,τι κάνουν η Νίνα και ο Τόμας?
-Μπανιαρίζονται,αγάπη μου.
-Μπανιαρίζονται στη κουζίνα?ρώτησε έκπληκτη η Helga.
-Nαι!μπανιαρίζονται,αγάπη μου,έχουν χοντρύνει και το μπάνιο τους δεν τους χωράει.
-Εγώ,Δημήτρη μου,άλλα είδα.
Ο Δημήτρης έγινε ολοκόκκινος.
Το τηλέφωνο κουδούνισε.Έτρεξε η Helga να το σηκώσει και είπε στην Άννα πως την ζητούσαν από το Πανεπιστήμιο. Η Άννα μίλησε με την γραμματέα της σχολής.Την παρακάλεσε να περάσει από την σχολή γιατί έλειπε μια υπογραφή της,Η αμέλεια είναι δική μας,είπαν,ελάτε πριν αρχίσουν κανονικά τα μαθήματα να τακτοποιήσετε αυτή την εκκρεμότητα.Η Άννα πήρε το παλτό και την τσάντα της
-Πετάγομαι μέχρι το Πανεπιστήμιο θέλουν την υπογραφή μου.
-Ξέχασες,Αννούλα μου,να υπογράψεις?
- Υπέγραψα,Δημήτρη μου,εκκρεμεί μία υπογραφή μου,ακόμη.
Δημήτρη μου,μου είπαν να μην ανησυχώ,το φταίξιμο είναι δικό τους.
-Καλά,κορίτσι μου,ντύσου καλά μην κρυώσεις.Θέλεις να έρθω μαζί σου?
-Όχι! Δημήτρη μου,μόνη μου θα τελειώσω πιο γρήγορα.
-Έλεγα να πηγαίναμε σινεμά.
-Η τηλεόραση έχει ένα ωραίο φιλμ,είπε η Helga.
-Τι έπαθες Άννα? γιατί είσαι τόσο κόκκινη.Το νερό πού είναι?γιατί δεν μας έφερες νερό.Ήπιες μόνο εσύ?
-Άνοιξα την πόρτα της κουζίνας και.. η Νίνα με τον Τόμας.. "πηδιόντουσαν"
-"Πηδιόντουσαν"?
-Ναι!Helga μου.Η Νίνα ήταν ξαπλωμένη πάνω στον πάγκο της κουζίνας και ο Τόμας είχε πέσει πάνω της και της έτριβε τα πόδια κάτω από τη ρόμπα της κουζίνας,που φορούσε.
-Τι σου έκανε εντύπωση, Άννα μου,είπε ο Δημήτρης.Έχουν αρκετό πάχος και δεν είναι εύκολο να επιδοθούν στην "ιεραποστολική"στάση.
Ένα λεπτό,είπε ο Ερρίκος,να πεταχτώ να δω τι συμβαίνει.
-Όχι!αγάπη μου μην πας αμέσως,άστους ήσυχους, μην τους τρομάξεις,αργότερα πήγαινε.
-Διψάω,αγάπη μου,δεν μπορώ άλλο.Θέλω να πιώ νερό.
Το ίδιο κι εμείς,ε!παιδιά?
-Αν διψάμε μας ρωτάς,Helga μου,πάρα πολύ.Ε! Δημήτρη μου,κι εσύ το ίδιο?
-Όχι! Άννα μου,εγώ δεν διψάω και τόσο πολύ.Εσάς τι σας έπιασε,δεν είναι και τόση ζέστη για να δικαιολογείται η δίψα σας.
-Το αλάτι θα φταίει,είπε ο Ερρίκος.Η Νίνα αλάτισε λίγο περισσότερο το μεσημεριανό φαγητό.
Ο Ερρίκος σηκώθηκε και προχώρησε προς την κουζίνα.Άνοιξε την πόρτα και...Ω! Θεέ μου,τι κάνετε εσείς εδώ?ρώτησε με έκπληξη,που είδε τον Τόμας να τρίβει τα πόδια της γυναίκας του Νίνας με ένα μεγάλο σφουγγάρι που το βουτούσε μέσα σε ένα κουβά με αφρόλουτρο,που είχε δίπλα του.
-Κύριε Ερρίκο,μπανιαριζόμαστε.
-Στην κουζίνα? πάνω στον μπάγκο?
-Κύριε Ερρίκο,έχουμε παχύνη και η ντουσιέρα μας δεν διευκολύνη το μπανιάρισμα.Τα πόδια της Νίνας κύριε Ερρίκο ήταν πολύ βρώμικα και χρειάστηκε να την ξαπλώσω για να διευλκολυνθώ στην περιποίηση τους.
-Νίνα,πόσο καιρό έχεις να πλυθείς?
-Κύριε, δεν κατάλαβα πότε πέρασε ο καιρός.
-Άλλη φορά,Νίνα,να προσέχεις την ποσότητα στο αλάτι,που βάζεις στο φαγητό.
-Αυτό φταίει,κύριε?
-Και αυτό,κορίτσι μου.
-Καλά,κύριε,όπως επιθυμείτε.
-Κύριε Ερρίκο,θέλετε να σας εξυπηρετήσω?
-Τόμας,κάνε την δουλειά σου,μην αφήνεις την Νίνα με τις σαπουνάδες,μην κρυολογήσει.Το νερό το παίρνω και μόνος μου.
-Όπως θέλετε,είπε ο Τόμας,και συνέχιζε να τρίβει με το σφουγγάρι τα πόδια της Νίνας.
Ο Ερρίκος γέμισε μια κανάτα νερό και την έφερε στο σαλόνι να πιούν όλοι.
-Ερρίκο μου,τι κάνουν η Νίνα και ο Τόμας?
-Μπανιαρίζονται,αγάπη μου.
-Μπανιαρίζονται στη κουζίνα?ρώτησε έκπληκτη η Helga.
-Nαι!μπανιαρίζονται,αγάπη μου,έχουν χοντρύνει και το μπάνιο τους δεν τους χωράει.
-Εγώ,Δημήτρη μου,άλλα είδα.
Ο Δημήτρης έγινε ολοκόκκινος.
Το τηλέφωνο κουδούνισε.Έτρεξε η Helga να το σηκώσει και είπε στην Άννα πως την ζητούσαν από το Πανεπιστήμιο. Η Άννα μίλησε με την γραμματέα της σχολής.Την παρακάλεσε να περάσει από την σχολή γιατί έλειπε μια υπογραφή της,Η αμέλεια είναι δική μας,είπαν,ελάτε πριν αρχίσουν κανονικά τα μαθήματα να τακτοποιήσετε αυτή την εκκρεμότητα.Η Άννα πήρε το παλτό και την τσάντα της
-Πετάγομαι μέχρι το Πανεπιστήμιο θέλουν την υπογραφή μου.
-Ξέχασες,Αννούλα μου,να υπογράψεις?
- Υπέγραψα,Δημήτρη μου,εκκρεμεί μία υπογραφή μου,ακόμη.
Δημήτρη μου,μου είπαν να μην ανησυχώ,το φταίξιμο είναι δικό τους.
-Καλά,κορίτσι μου,ντύσου καλά μην κρυώσεις.Θέλεις να έρθω μαζί σου?
-Όχι! Δημήτρη μου,μόνη μου θα τελειώσω πιο γρήγορα.
-Έλεγα να πηγαίναμε σινεμά.
-Η τηλεόραση έχει ένα ωραίο φιλμ,είπε η Helga.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου