Mέγας Ναπολέων ο Α'. Συνέχεια.
Η συνθήκη της Αμιένης στις 25 Μαρτίου 1802 δεν κράτησε  πολύ. Οι Άγγλοι επιχειρηματίες  είχαν δυσαρεστηθεί από τους γαλλικούς τελωνειακούς περιορισμούς γιατί έθεταν στο εμπόριο φραγμούς.Η Γαλλία  μετά την εξαγορά της Λουϊζιάνας από την Ισπανία το έτος 1800 και την εκστρατεία το έτος 1802 εις Άγιον Δομίνικον,εφαίνετο ότι απέβλεπε στην συγκρότηση νέας αποικιακής αυτοκρατορίας. Εκτός τούτων στις αρχές του έτους 1802 ο Βοναπάρτης επενέβη στην Ελβετίαν κατά την διάρκεια που το καντόνι Βαλαί προσπαθούσε να γίνει ανεξάρτητο. Αργότερα το Βαλαί προσήρτησε η Γαλλία. Τον Αύγουστο αυτού του έτους προσήρτησε την Έλβαν,τον Σεπτέμβριον το Πεδεμόντιον και τον Οκτώβριον την Πάρμα. Με την Πράξη  Μεσολαβήσεως,όπως ονομάστηκε,στις 19 Φεβρουαρίου του έτους 1803 εσυγκρότησε ξανά  την Ελβετική Ομοσπονδία και επανέφερε τα καντόνια στο σύστημα τους. Εντός του ίδιου μήνα κατάργησε τις εκκλησιαστικές ηγεμονίες και τις ελεύθερες πόλεις στην Γερμανία.Αυτές τις  ενέργειες χρησιμοποίησε η Αγγλία ως πρόφαση για να μην εκκενώσει την Μάλτα. Είναι περιττό να αναζητούνται οι υπέυθυνοι  της επανάληψης του πολέμου. Το βέβαιο είναι ότι ήτο αδύνατος η ειρηνική συνύπαρξη του γαλλικού ηπειρωτικού δυναμισμού με τις αγγλικές φιλοδοξίες για την κυριαρχία των θαλασσών. Την 26 Απριλίου του έτους 1803 αγγλικό τελεσίγραφο δεν επέτρεπε περιθώρια προς αποφυγήν του πολέμου.Αρχές του Μαϊου  η Γαλλία επώλησε την Λουϊζιάνα στις Ηνωμένες Πολιτείες.Η μεταβίβαση αυτής της μεγάλης επαρχίας θα δημιουργούσε  υποχρεώσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες,όπως υπολόγιζε ο Ναπολέων και ότι θα ήταν μεγάλη η χρησιμότης του αμερικανικού χρυσού στην επερχόμενη σύγκρουση. Οι πολεμικές επιχειρήσεις την αρχή  εβραδύνοντο από την έλλειψη του καταλλήλου πολεμικού μετώπου. Ο Ναπολέων απειλούσε με εισβολή στην Γαλλία  γι αυτό και συγκέντρωσε στόλο από φορτηγίδες.Τα έτη 1803 και 1804 ο στόλος αυτός αυξήθηκε σε αποβατικά  σκάφη  και τότε απεφασίσθη η εισβολή.Οι δυνάμεις για την απόβαση συγκεντρώθηκαν στην Βουλώνη,όπου και κατεστρώθη το σχέδιο της εξασφάλισης του ελέγχου επί  της Μάγχης από τις γαλλικές δυνάμεις κατά την διάρκεια της μεταφοράς των γαλλικών στρατευμάτων από και κατά την απόβασιν. Διέταξαν τον υποναύαρχο Βιλνέφ να πλεύσει προς Δυτικές Ινδίες, να επιστρέψει εν τάχει και να καλύψει έτσι τον διάπλουν της Μάγχης.Όλη αυτή η επιχείρηση έγινε για να αποσπάσουν την προσοχή του αγγλικού στόλου του Νέλσωνα.Ο Βιλνέφ απέπλευσε στις 18 Ιανουαρίου του έτους 1805 από την Τουλώνα πέτυχε να παρασύρει τον αγγλικό στόλο προς τις Αντίλλες.Η τύχη δεν ήταν με το μέρος του και επιπλέον οι κακές προσταγές  που έλαβε και λίγο η ανικανότητα του συνέτειναν ώστε να αποκλεισθεί κατά την επιστροφή του από τον τελειότερο σε εκπαίδευση ναυτικό στόλο του Νέλσωνα στο Κάδιξ. Η εισβολή ήταν καταδικασμένη και έτσι ο Ναπολέων στις 24 Αυγούστου παρητήθη του εγχειρήματος. Ο  Βιλνέφ  διετάχθη να πλεύσει εις Νεάπολιν.Ανεχώρησε με όλη την ευχέρεια αλλά στο Τραφάλγκαρ τον συνάντησε ο Νέλσων,ο οποίος επιτέθηκε κατά των 33 γαλλικών πολεμικών πλοίων ,τα οποία ήταν τακτοποιημένα  σε δύο στήλες,διέσπασε την γραμμή του Βιλνέφ και στην συνέχεια στις 21 Οκτωβρίου 1805 εκμηδένισε το κέντρο και την οπισθοφυλακή αυτής της γραμμής.Ο Νέλσων εφονεύθη εις το Τραφάλγκαρ.Η Αγγλία όμως εδραίωσε την κυριαρχία της επί των θαλασσών και ο Ναπολέων υπεχρεώθηκε από τότε να περιορίσει τις κατακτητικές του βλέψεις επί της ευρωπαϊκής ηπείρου.