Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.Το σπίτι σας είναι πολύ ωραίο,μα κάπως παράξενο.Μπροστά,στην πρόσοψη,έχει μόνο παράθυρα και δεν ξεχωρίζεις,αν είναι γραφεία ή δωμάτια σπιτιού.Και καθώς βλέπω,η τραπεζαρία σας έχει μπαλκόνι που βλέπει σε ακάλυπτο χώρο,γεμάτο δένδρα και λουλούδια.-Ναί!Πράγματι,είπε ο Ερρίκος,γύρω από τον ακάλυπτο χώρο υπάρχουν και άλλα σπίτια που και αυτών τα μπαλκόνια βλέπουν προς τον κήπο.Προς αυτό το πίσω μέρος του σπιτιού,που είναι και το πλέον ηλιόλουστο,βρίσκονται τα υπνοδωμάτια,το σαλόνι,η τραπεζαρία.Μπροστά,όπου είναι μόνο παράθυρα,βρίσκονται η κουζίνα,τα γραφεία,το δικό μου,της γυναίκας μου και της κόρης μου και οι βοηθητικοί χώροι. Η Helga,τώρα που η Σημέτα μεγάλωσε και έφυγε για σπουδές,κάνει όνειρα και σχέδια.Σκέφτεται το γραφείο της ,εδώ στο σπίτι,να το μετατρέψει σε κάτι,σαν πρακτορείο μοντέλων.Η Ηelga,όπως βλέπετε,διατηρείται αρκετά καλάΑκόμη παίρνει μέρος σε επιδείξεις μόδας.Επιδεικνύει φορέματα για γυναίκες της ηλικίας της.Πολύ ωραία.Όλα είναι εντάξει.Μόνο που τώρα θα μας λείψει η κόρη μας.Ο καρπός της αγάπης μας.Όμως έχουμε την δική σας συντροφιά,θα κάνουμε καλή παρέα και τα χρόνια θα περάσουν ευχάριστα.-Έλεγα χθες στην Άννα για την γνωριμία σας,όπως μου την είχε περιγράψει η μητέρα σου.-Ναί!πράγματι,ήταν συγκλονιστικός αυτός ο τρόπος της συναντήσεως μας.Ο έρωτας μας ήταν κεραυνοβόλος,που εξελίχθηκε σε μια μεγάλη αγάπη,που έγινε,με τα χρόνια,μεγαλύτερη και σε μια βαθιά εκτίμηση που τρέφουμε ο ένας για τον άλλον.Η Helga,όπως γνωρίζεις,με βοήθησε πολύ,όταν εγώ έπαιρνα τα μεταπτυχιακά μου και μέχρι να γίνω γνωστός με στήριζε οικονομικά.Βέβαια δεν άργησα να γίνω γνωστός.Η Helga εξ αιτίας της δουλειά της είχε αρκετές γνωριμίες και έτσι βοήθησε και μένα.-Αναρωτιόμασταν με την Άννα,πώς περνούσατε εδώ στα χρόνια της κατοχής.-Το Μόναχο,εδώ,είχε πολλές καταστροφές.Εμείς με τους πρώτους βομβαρδισμούς φύγαμε και ζήσαμε στις Άλπεις.Στην Άνω Βαυαρία,σε ένα χωριό στους πρόποδες των Άλπεων,κοντά στην λίμνη Στάρνμπεργκερ ζούσε ο πατέρας της Helga,αγρότης με πολλά κτήματα.Ούτως ώστε το παιδί δεν στερήθηκε τίποτε από τις θρεπτικές τροφές.Δεν στερήθηκε ούτε τα αυγά του,ούτε το γάλα του,ούτε το κρέας του,ούτε το ψωμί του.Όλα τα καλά τα είχαμε από τον πενθερό μου.-Ζει,τώρα,αυτός ο καλός άνθρωπος?-Όχι,δυστυχώς.Έπαθε ένα παράξενο ατύχημα,πριν τρία χρόνια.Ήταν 85 χρονών,ένας ακμαίος άνθρωπος,γερός και δυνατός,δούλευε στα κτήματα του.Εκείνο το απόγευμα,όπως κάθε μέρα,πήγε να αρμέξει την αγελάδα του,που ήταν και αυτή γέρικη.Καθώς την άρμεγε καθιστός στο σκαμνάκι του,η αγελάδα λύγισε τα πίσω πόδια της και βαριά καθώς ήταν,έπεσε με όλο το βάρος της επάνω του και τον καταπλάκωσε.Πέθανε ο πενθερός μου μαζί με την αγαπημένη του αγελάδα.Καλά,Ερρίκο,ας αφήσουμε τώρα τα λυπηρά,είπε ο Δημήτρης.Η Άννα,που παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την συζήτηση,πετάχτηκε πάνω λέγοντας στον Ερρίκο.-Συγγνώμη,κύριε Ερρίκο,που είναι το τηλέφωνο?Μπορώ να κάνω χρήση του? Πολύ ευχαρίστως,είπε ο Ερρίκος.-Πού θέλεις να τηλεφωνήσεις Αννούλα?ρώτησε ο Δημήτρης.Τι έπαθες ξαφνικά.-Θέλω,είπε η Άννα,να τηλεφωνήσω στην κυρία Ελένη Βάκου,την δημοσιογράφο και φίλη της μαμάς μου.Μου έδωσε το τηλέφωνο της και μου είπε να μην την ξεχνώ, να τηλεφωνώ στο περιοδικό της,αν η είδηση έχει κάποιο ενδιαφέρον.-Καλά,Αννούλα,μην αργήσεις,με λίγα λόγια ακούς? -Ναι!Δημήτρη μου,θα είμαι σύντομη,μην φοβάσαι,είπε η Άννα.-Πώς γνωρίστηκαν η Σημέτα με τον Bill?-To περασμένο καλοκαίρι ήλθε ο ανηψιός μας ο Paul,o γιος του αδελφού της Helga με τον φίλο του Bill.Πέρασαν μαζί μας όλο το καλοκαίρι.Πήγαμε και στο κτήμα του παππού,στις Βαυαρικές Άλπεις.Τα παιδιά πέρασαν θαυμάσια.-Πού κολυμπούσατε?Εκεί έχει λίμνες,όμορφες λίμνες,που είναι κατάλληλες για καλοκαιρινά μπάνια.-Να έλθετε μαζί μας τα Χριστούγεννα,θα δείτε πόσο όμορφα είναι.Βέβαια τα Χριστούγεννα οι λίμνες παγώνουν,αλλά όμως έχει άλλες ομορφιές αυτήν την εποχή εκεί.