Σήμερα 14 Νοεμβρίου 2012 είναι μια πολύ χαρούμενη μέρα.Εκτός του ότι γιορτάζει ο μικρός φιλοξενούμενος μας ο Φίλιππος πήραμε και ένα τηλεφώνημα από τον θείο Ιωαννίκιο,που από την μία μας χαροποίησε πολύ,από την άλλη όμως μας στεναχώρησε επίσης πολύ.Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.Ο μικρός Φίλιππος είναι ο γιος πολύ φιλικού μας ζευγαριού που κοντά τους έχουμε περάσει πολλά καλοκαίρια παραθερισμού στο κτήμα τους,που είναι κοντά στο κτήμα του θείου,στα ορεινά του Ολύμπου.Τα παιδιά μεγάλωσαν στο κτήμα του θείου,όπου οι γονείς τους εργαζότανε.Αγαπήθηκαν και παντρεύτηκαν.Τι παιδιά,θεέ μου ήταν αυτά.Πριν ακόμη τεκνοποιήσουν,πριν ακόμη φέρουν στον κόσμο τον μικρό τους Φίλιππο,ενα καλοκαίρι που παραθερίζαμε κοντά τους μας παρακάλεσαν να τους στείλουμε βιβλία.Ήθελαν βιβλία να μελετήσουν πριν αποφασίσουν να τεκνοποιήσουν.Μετά τις διακοπές και με τον γυρισμό μας στην πόλη τους στείλαμε ένα δέμα γεμάτο βιβλία λογοτεχνικά.Μεταξύ όλων ήταν και το βιβλίο του κρητικού συγγραφέα Ιωάννη Κονδυλάκη "Ο Πατούχας",που οπωσδήποτε διάβασαν και προφανώς υπέπεσε στην αντίληψη τους η περιπέτεια του νεαρού κρητικού βοσκού που μέχρι τα δεκαοχτώ του χρόνια ζούσε με τα πρόβατα του μακριά από τον πολιτισμό στο βουνό.Ώσπου να κατεβεί στο χωριό του και να αποβάλλει την ανθρωποφοβία του πέρασε πολλές ευτράπελλες στιγμές μέχρις ότου αγαπήσει το κορίτσι,την Πηγή και να προσαρμοστεί στις ανθρώπινες καταστάσεις για να μπορέσει να την παντρευτεί.Η ιστορία αυτή είναι ολοφάνερο πόσο επηρέασε το φιλικό μας ζευγάρι.Το προπέρσυνο καλοκαίρι μας παρακάλεσαν να πάρουμε μαζί μας στην πόλη τον μικρό Φίλιππο για να τον εκπολιτίσουμε,όπως μας είπαν.Εμείς δεχτήκαμε με χαρά το απρόσμενο δώρο και να που σήμερα γιορτάζουμε τον Φίλιππο ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΛΑ.Στολίσαμε το σπίτι μας γιορτινά και περιμένουμε τα παιδιά,τις συμμαθήτριες και τους συμμαθητές του να γευματίσουν και να διασκεδάσουν με την ψυχή τους.Ευχόμαστε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΦΙΛΙΠΠΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ.Εμείς σαν μεγάλοι δεν συμμετείχαμε στην γιορτή του Φίλιππου και των παιδιών μόνο που τα παρακολουθούσαμε διακριτικά.Πήραμε και το τηλεφώνημα του θείου που μας χαροποίησε την αρχή μα που σε λίγο μας λύπησε.Ο θείος μας είπε πως δεν μας κάλεσε αυτή την χρονιά στην γιορτή του γιατί απλούστατα δεν βρισκότανε στην Ελλάδα."Συν γυναιξί και τέκνοις",που λέμε,βρέθηκαν στο πλευρό του μεγάλου του αδελφού Φίλιππου στην Προύσα.-Πού είστε θείε;-Στην Προύσα,κόρη μου.Ήρθαμε να γιορτάσουμε την γιορτή μου στον τόπο καταγωγής μου,στην Προύσα,που είναι και η πόλη όπου γεννήθηκε ο Άγιος Ιωαννίκιος.Εδώ κοντά στον μεγάλο μου αδελφό,που είναι ασθενής.-Πόσο μεγάλος είναι ο αδελφός σας θείε;Ε! δε θα είναι εκατό; ίσως και μεγαλύτερος.Το 1922 που ήρθαν στην Ελλάδα ήταν πάνω από δέκα ετών.Γιατί λες θείε ήλθαν;Γιατί εγώ κόρη μου δεν είχα γεννηθεί ακόμη.Γεννήθηκα στην Ελλάδα επτά χρόνια μετά την άφιξη των γονέων μου και του αδελφού μου.Θείε μου σας περιμένουμε με λαχτάρα.Γλυκατζού μου εσύ.Θα σου κρατώ Μαρόν Γλασέ