Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα

Το κουδούνι της πόρτας χτύπησε,είπε ο Ερρίκος και σηκώθηκε να ανοίξει.Η Νίνα έτρεξε να τον προλάβει-Κύριε Ερρίκο μη σηκώνεστε,θα ανοίξω εγώ.-Ο πατέρας Ιωακείμ.Τι κάνετε,πάτερ μου.Πώς είστε?Καλώς ήλθατε.-Κυρία Νίνα,αφίστε με να μπω και τα λέμε,κάνει πολύ κρύο.-Ναι,πάτερ μου,κάνει πολύ κρύο σήμερα.-Ο Ερρίκος,πού είναι.-Εδώ είναι, στο σαλόνι,συζητούν.-Ω!τον αγαπητό μου πατέρα,Ιωακείμ.Καλώς ήλθατε,πάτερ μου.-Ερρίκο,τι κάνεις?Πως είσαι?Καλά είμαι,πάτερ μου.Να σου συστήσω,από εδώ είναι η mrs Κάθυ,είναι η μητέρα του Bill και από εδώ,ο Δημήτρης.-Τι κάνεις,παιδί μου,πώς περνας εδώ?Πώς είναι οι σπουδές σου?-Καλά,πολύ καλά,σας ευχαριστώ,πάτερ μου.- Κάθυ,είναι ο ιερέας που ευλόγησε τους αρραβώνες των παιδιών μας.-Ω!ναί?χάρηκα πολύ,πάτερ μου,είπε η Κάθυ και έσκυψε να φιλήσει το χέρι του.Μια συνήθεια από την παιδική της ηλικία,ξεχασμένη με τα χρόνια,που θυμήθηκε η Κάθυ τώρα που είδε τον ιερέα και ήθελε να κάνει αυτή τη χειρονομία,από σεβασμό.Ο ιερέας τράβηξε το χέρι της  προς τα κάτω και δεν την άφισε να το φιλήσει.Η Κάθυ ήταν μακιγιαρισμένη και τα χείλη της είχαν ένα  έντονο κόκκινο βαθύ χρώμα.Η πλούσια Κάθυ,η σύζυγος του μεγαλοεπιχειρηματία Άντριου Μακ Κόλινς,με το πανάκριβο ανεξίτηλο κραγιόν θα άφινε στο χέρι του το σχήμα των χειλιών της και ο ιερέας δεν ήθελε να λερωθεί από τα κραγιόνια της,γιατί δεν ήθελε να  βάλλει σε κόπο την παπαδιά του να προσπαθεί να καθαρίσει και να μην μπορεί τα ίχνη από το ακριβό κραγιόν της Κάθυ.Έφτανε που την κοπίαζε τις Κυριακές με τα τόσα πολλά χειροφιλήματα μετά το εκκλησίασμα.-Παρακαλώ,παρακαλώ,είπε,τώρα δεν είστε μικρό κοριτσάκι να μου φιλάτε το χέρι.-Την ευλογία σας,πάτερ μου,είπε η Κάθυ και κάθισαν στον καναπέ.Και πώς από εδώ,τη ρώτησε,ποιά ευχάριστη έκπληξη σας έφερε στο Μόναχο.-Ο γιος μου,είπε η Κάθυ,παρακολουθεί σεμινάριο στο Βερολίνο κι εγώ πετάχτηκα μέχρις εδώ για να γνωρίσω από κοντά τους συμπεθέρους μου.- Ήλθατε αεροπορικώς?-Όχι,πάτερ μου,με το τρένο.-Με το τρένο?Ταξιδέψατε αρκετές ώρες.-Ναι,πάτερ μου,περίπου δέκα ώρες κράτησε το ταξίδι.-Εγώ,τέκνον μου,προτιμώ το αεροπλάνο,με φέρνει γρήγορα στον προορισμό μου και ξεκούραστα.Το θεωρώ ως το πιο ασφαλέστερο μεταφορικό μέσον για να μετακινούμε σε μακρινές αποστάσεις.-Σε μένα,πάτερ μου,αρέσει  το τρένο,γιατί στη διαδρομή απολαμβάνω την εξαιρετική θέα των τοπίων.-Πάτερ μου,διέκοψε η Νίνα,θέλετε να σας προσφέρω ένα ζεστό τσάϊ του βουνού?-Ναι,τέκνον μου,θα το έπινα ευχαρίστως.Η κυρία Χέλγκα, πού είναι?-Πήγε στο κτήμα,στη μαμά της που είναι άρρωστη.- Η φράου Χίλντα αρρώστησε?-Ναι,πάτερ μου,αρρωσταίνει πολύ συχνά η πεθερά μου,πάτερ μου,οι υπερτασικές κρίσεις την ταλαιπωρούν αφάνταστα από τότε που έχασε τον άνδρα της.Οι ζαλάδες που προκαλεί η υπέρταση δεν της επιτρέπουν να μετακινηθεί από το κρεβάτι και ζητά επειγόντως την κόρη της να έλθει κοντά της.Η Χέλγκα  βρίσκεται εκεί μια εβδομάδα.Μεθαύριο Τετάρτη επιστρέφει.-Ζαλάδες δημιουργεί η υπέρταση?-Ναι,ακριβώς,πάτερ μου.Η πεθερά μου,κατά καιρούς,υποφέρει από βουλιμία,που δεν μπορεί να ελέγξει.Όταν ήταν νέα το πρόβλημα δεν ήταν εμφανές.Μετά τον θάνατο του πεθερού μου και καθώς βρίσκεται τώρα στα 80 παρουσίασε αυτό το  πρόβλήμα στην υγεία της.-Είναι 80 χρονών η πεθερά σου,Ερρίκο, φαίνεται νεότερη.-Η πεθερά μου,πάτερ μου ζει στο κτήμα,στον καθαρό αέρα της εξοχής.-Ακολουθεί ειδικό διαιτολόγιο για την υπέρταση?-Βέβαίως ακολουθεί,πάτερ μου.Τα παιδιά από την Ελλάδα,ο Δημήτρης και η Άννα έδειξαν ενδιαφέρον. Στην προηγούμενη υπερτασική κρίση που είχε η πεθερά μου,φοβηθήκαμε πολύ όλοι, και μαζί με μας ο Δημήτρης και η Άννα,που δεν έχασαν καιρό,έτρεξαν αμέσως,απευθύνθηκαν στο Διαιτολογικό τμήμα της πανεπιστημιακής κλινικής,που η Άννα έχει πρόσβαση,και μας έφεραν το διαιτολόγιο που σχημάτισαν ειδικά για την 80χρονη πεθερά μου,το οποίο ακολουθούσε μέχρι πριν μερικές  ημέρες.-Τι συνέβη και διέκοψε την καθορισμένη δίαιτα της.-Ένα πάρτυ,πάτερ μου.-Πάρτυ?Λαμβάνει μέρος σε πάρτυ η πεθερά σου,Ερρίκο?- Όχι,πάτερ μου.Το πάρτυ έγινε στο σπίτι.Ο μεγάλος της εγγονός,ο γιος του Όττο είχε τα γενέθλια του.-Είπα κι εγώ,είπε ο πάτερ.-Η νύφη της η Γκρέτα ετοίμασε μεζεδάκια για τα παιδιά,που η γιαγιά τα ζήλεψε και έφαγε τα περισσότερα από όσα έφαγαν τα παιδιά,που συνεχώς χόρευαν.-Από τις γυναίκες,Ερρίκο,όλα να τα περιμένεις.-Ναι,αλήθεια,πάτερ μου.Κι έτσι έπαθε πάλι τα ίδια.Οι ζαλάδες την καθήλωσαν στο κρεβάτι και δεν μπορούσε να σηκωθεί και να εργαστεί.-Εργάζεται στους αγρούς σε αυτή την ηλικία?-Ναι,πάτερ μου,εργάζεται τώρα στη θέση του πεθερού μου, από τότε που τον έχασε.Ο Όττο δεν έχει καθόλου ελεύθερο χρόνο, εργάζεται στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο,όπου διδάσκει θεωρία και πρακτικές μεθόδους στους σπουδαστές.Η Γκρέτα φροντίζει τα πέντε χαριτωμένα παιδιά τους και το σπίτι.-Ο Όττο έχει και πέμπτο παιδί?-Ναι,πάτερ μου,ο καθαρός αέρας. Γι αυτό η πεθερά μου ασχολείται με τα αγροτικά.Καλλιεργεί,φροντίζει τα προβατάκια που χαρίζουν το γάλα τους,τις κοτούλες,που γεύονται τα αβγά τους και τις απολαμβάνουν μαγειρευμένες με νόστιμη σάλτσα και με χειροποίητα μακαρόνια από τα χεράκια της πεθεράς μου.Η συνταγή είναι από την μάνα μου.Η πεθερά μου συντηρεί και μια αγελάδα,που πήρε τη θέση της αγελάδας που πέθανε την ίδια στιγμή με τον πεθερό μου.Τι ατύχημα ήταν κι αυτό.-Αυτά έχει η ζωή,τέκνον μου.-Πάτερ μου,ο πεθερός μου ήταν πεισματάρης και δεν άφινε κανέναν άλλον,ούτε και τον κτηνίατρο να ρίξει μια ματιά στην αγελάδα.Ήταν άρρωστη η αγελάδα του,πάτερ μου, και ο πεθερός μου δεν το γνώριζε. Ο Ερρίκος θύμωσε και ύψωσε λίγο τη φωνή του.Σου λέει,αν δεν πέθαινε ο πατέρας της Χέλγκα,η μητέρα της δεν θα είχε υπερτασικές κρίσεις.Πάτερ μου,η Χέλγκα κάθε τόσο πετάγεται στη μητέρα της,που αρρωσταίνει.-Καταλαβαίνω,τέκνον μου,καταλαβαίνω,πόσο την αναζητάς.-Πάτερ μου,το τσάϊ σας,είπε η Νίνα,που έφερε την κούπα και την τσαγιέρα μαζί.-Θέλετε ζάχαρη ή το πίνετε σκέτο.-Με λίγη ζάχαρη το πίνω,τέκνον μου.-Βάλετε τότε τη μισή ποσότητα από το φακελάκι.Μήπως θέλετε λίγο Brandy?-Όχι,τέκνον μου,ευχαριστώ,δε θέλω πιοτό.Ήρθα με τα πόδια και θα επιστρέψω με τα πόδια,δε θέλω να ζαλιστώ.-Θα ζεσταθείτε,με μια κουταλιά στο ζεστό σας.-Όχι,κυρία Νίνα,όχι ευχαριστώ.Το ζεστό είναι αρκετό.-Όπως θέλετε.-Ευχαριστώ.-Παρακαλώ,πάτερ μου.-Ήρθατε με τα πόδια?ρώτησε ο Δημήτρης.Δεν παγώσατε? κάνει σήμερα πολύ κρύο.-Κύριε Δημήτρη το κρύο είναι φθινοπωρινό και το αντέχει ο οργανισμός μας.Το χειμωνιάτικο κρύο είναι ανυπόφορο,αλλά και τότε περπατώ.Το σπίτι μου δεν είναι πολύ μακριά.Εδώ πιο κάτω βρίσκεται.Μου αρέσει να περπατώ στο κρύο,αναζωογονεί τον οργανισμό μου,τον ζωντανεύει.