Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα

Τι νέα,λοιπόν, από την πατρίδα.Ποιός καλός  άνεμος σας έφερε εκεί.-Ερρίκο,έχασα την αγαπημένη μου θεία,τη μικρότερη αδελφή της μητέρας μου.Είναι η γυναίκα που μεγάλωσε και φρόντισε εμένα και τις τρεις αδελφές μου ποτίζοντας την παιδική ψυχή μας με τα ελληνικά και χριστιανικά ιδεώδη.Ήταν πολύ καλή χριστιανή η αδελφή της μητέρας μου-Τι μου λέτε,πάτερ μου,οι γονείς σας ζούσαν?Οι γονείς μου,Ερρίκο,δούλευαν νυχθημερόν στα κτήματα και στην ταβέρνα που διατηρούσαν,ήταν η καλύτερη στην περιοχή.Εμείς τα παιδιά τους πολύ λίγες ώρες τους βλέπαμε.-Ω!γι αυτό.Τι κρίμα,είπε με θλίψη ο Ερρίκος.-Όπως βλέπεις,η θεία μου είχε όλη την ευθύνη της επίβλεψης μας.-Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε,μπράβο στη θεία σας και σε όλη την οικογένεια σας,πάτερ μου,-Ευχαριστώ,Ερρίκο,και η θεία μέλος της οικογένειας μας ήταν.Και πολύ καλά το είπες.Τα αποτελέσματα της ανατροφής που μας έδωσε,διακρίνονται σε μας,τα ανήψια της.-Οι αδελφές σας,πάτερ μου,βρίσκονται στην Ελλάδα?-Ναι,Ερρίκο,μονάχα εγώ βρίσκομαι εγκατεστημένος στο Μόναχο,κοντά στους εδώ Έλληνες,να βοηθώ στη διατήρηση της χριστιανικής τους πίστης.-Και της ελληνικής γλώσσας,πάτερ μου.-Ναι,φυσικά,τέκνον μου,και της ελληνικής γλώσσας.Είναι πολύ σημαντικό να μη χάσουν τη χριστιανική τους πίστη και να μην ξεχάσουν την γλώσσα τους, την ελληνικότητα τους.-Γνωρίζετε,πάτερ μου,ότι η Ελλάδα με την Γερμανία υπέγραψαν συμφωνητικό συμφιλίωσης?-Ναι,Ερρίκο,γνωρίζω ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να στείλει Έλληνες μετανάστες να εργαστούν εδώ.Αυτό που δεν γνωρίζω είναι ποιά είναι η αμοιβή τους για τις υπηρεσίες που θα προσφέρουν.-Θα ιδούμε,πάτερ μου,θα ιδούμε.-Ελπίζω να είναι καλά παιδιά για να μην δημιουργούν εντάσεις με τους συναδέλφους τους.-Οι γονείς τους θα είναι θύματα του πολέμου, Ερρίκο, και η πληρωμή τους θα θεωρηθεί ως αποζημίωση-Μήπως κι εδώ τα θύματα είναι λιγότερα?Κάθυ,νομίζεις,ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που υπέφερε από τα δεινά του πολέμου?Κι εδώ τους άγγιξε η μανία του πολέμου.Κι εδώ άφισε τις πληγές του ο πόλεμος.- Γι αυτό ακριβώς.Αυτό είναι,είπε ο Δημήτρης.Η έλλειψη εργατικών χεριών παρακίνησε τις δύο χώρες να προχωρήσουν και να υποδεχτούν Έλληνες εργάτες εδώ.-Ασφαλώς,Δημήτρη.Οι αδελφές σας,πάτερ μου,πού βρίσκονται.-Οι αδελφές μου,Ερρίκο,είναι εγκατεστημένες στις πρωτεύουσες της Ελλάδας.Η μια αδελφή μου είναι μουσικός,η άλλη αδελφή μου είναι καθηγήτρια Γερμανικών και η μικρότερη αδελφή μου είναι δασκάλα στο χωριό μας.-Η θεία σας είναι πολύ άξια γυναίκα.-Ήταν,Ερρίκο,ήταν,δυστυχώς,δε ζει πλέον αυτή η άξια γυναίκα.Το ίδιο άξια ήταν και η μητέρα μου,αλλά δεν είχε καθόλου χρόνο για μας.Έτρεχε με τον πατέρα να μας εξασφαλίσουν τα υλικά μέσα που χρειαζόμασταν για να συντηρηθούμε,για τον άρτον τον επιούσιον και όλα τα άλλα-Η θεία σας,πάτερ μου,τι ηλικία είχε.Ήταν τώρα 80 χρόνων,αλλά ο θάνατος της με στενοχώρησε βαθύτατα,γιατί την υπεραγαπούσα.Ήταν πάντοτε πρόθυμη να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας και δεν μας άφινε ποτέ να κλάψουμε.Ήταν ένας αισθαντικός άνθρωπος με ανεπτυγμένες αισθήσεις  της αληθινής γάπης και της αλληλοβοήθεια.Γνώριζε από πριν τι θέλαμε,ήταν η θεία,προορατική γυναίκα.Πριν ζητήσουμε αυτό που επιθυμούσαμε μας το είχε δώσει αμέσως.-Ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος η θεία σας,πάτερ μου.-Ναι,Ερρίκο,ήταν η θεία μια γυναίκα πολύ προσεκτική και πολύ αφοσιωμένη στα μικρά της ανήψια.Ήταν πολύ φιλόστοργη γυναίκα.Ήταν σαν μιά δεύτερη μητέρα μας.Μας θεωρούσε δικά της παιδιά και κάτι παραπάνω.Εγώ και οι αδελφές μου της οφείλουμε την ανατροφή μας,την εκπαίδευση μας,την ίδια μας την ζωή.-Από αυτά που μας είπατε,πάτερ μου,φαίνεται,ότι η θεία σας ήταν ένας άνθρωπος πολύ γενναιόδωρος.-Ναι,ήταν,Ερρίκο,με την έννοια,πώς να το πούμε,με την έννοια της διακονίας,της περίθαλψης.Το ίδιο φιλόστοργη ήταν και με τους γονείς της.Όταν έγιναν υπερήλικες τους προστάτευε με την ίδια αγάπη και στοργή.Με την ίδια αγάπη και φροντίδα περιέβαλε τα ηλικιωμένα άτομα,όπως και τα μικρά παιδιά.Έδινε όλη της την αγάπη,όλο το μεγαλείο της ψυχής της.-Αυτού του είδους οι άνθρωποι,σπανίζουν στην εποχή μας.-Ναι,πάτερ μου,δυστυχώς,είναι λιγοστοί.-Κι εμείς γνωρίσαμε αυτού του είδους ανθρώπους με την περίσσεια αγάπη στην ψυχή τους.-Ναι,Ερρίκο,χαίρομαι γι αυτό.-Είναι,πάτερ μου, εσείς,η Νίνα,ο Τόμας,η Χέλγκα,η πεθερά μου,ο Δημήτρης,η Άννα.Γνωρίσαμε και καθημερινά  βλέπουμε το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.-Κι εσύ,Ερρίκο,γιατί  αφίνεις απ έξω,και δεν βάζεις και τον εαυτόν σου στην κατηγορία αυτή των ανθρώπων,που αναλώνονται καθημερινά στο συνάνθρωπο τους.-Ευχαριστώ,πάτερ μου,ευχαριστώ,για τις καλές κουβέντες,που λέτε.-Αυτή  είναι η αλήθεια και είναι ανάγκη να τη λέμε.-Ευχαριστώ.-Πάτερ,είμαι σίγουρος,ότι η θεία σας δεν έφυγε με κανένα παράπονο.-Έχεις δίκιο,τέκνον μου.Την φροντίσαμε και με το παραπάνω,εγώ και οι αδελφές μου.Περισσότερη φροντίδα,πρακτική βοήθεια,της προσέφερε η αφελφή μου η δασκάλα που ζούσε μαζί με τη θεία στο χωριό.Η ψυχή της θείας μου,Ερρίκο,είναι αναπαυμένη,μη φοβάσαι.-Μήπως θέλετε,πάτερ μου,να γεμίσω με τσάϊ την κούπα σας?είπε η Νίνα.-Ναι,τέκνον μου, άλλο ένα θα το έπινα,ευχαρίστως,με ζέστανε.- Καλησπέρα,πάτερ μου,τι κάνετε?-Καλά παιδί  μου ευχαριστώ.-Πάτερ μου,είναι η Άννα.Τη θυμάστε?Ήρθαν με τον Δημήτρη από την Ελλάδα,την ημέρα των αρραβώνων των παιδιών μας,της Σημέτας και του Bill.Είσαι η Άννα,την θυμάμαι,Ερρίκο,πώς γίνεται να μην την θυμάμαι.Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη ο ερχομός των παιδιών από την πατρίδα.Τι κάνετε,Άννα,πώς πάνε  οι σπουδές?Τα λέμε με τον Ερρίκο πολλές φορές  και γνωρίζω.-Να διαβάζετε,τέκνον μου.-Ναι,πάτερ μου, τώρα ήμουν στην κουζίνα,ετοιμάσαμε πριν λίγο με την Νίνα ένα σοκολατούχο ρόφημα,μήπως θέλετε να σας φέρω μια κούπα?Όχι,κορίτσι μου,ευχαριστώ,αυτό το ρόφημα πίνω στο πρωϊνό. Το βράδυ,στο δείπνο, το αποφεύγω,γιατί μου φέρνει δυσπεψία.Ευχαριστώ πολύ.-Να σας προσφέρω τότε ένα μικρό κομμάτι από το κέϊκ,που ετοίμασε η Νίνα το πρωϊ.-Ναι,πάτερ μου,να δοκιμάσετε,είπε η Κάθυ,είναι πολύ νόστιμο.Περιέχει σόδα,που κάνει καλό στομάχι.-Πόση σόδα έβαλες Νίνα?-Έβαλα δύο κουταλάκια,κύριε.-Γιατί ρωτάτε?Γιατί,Νίνα,μου φάνηκε πως το στομάχι μου ανέχτηκε το κέϊκ πολύ καλά.-Είδατε,κύριε,που σας το έλεγα?-Αν είναι έτσι,να δοκιμάσω κι εγώ ένα μικρό κομμάτι.Παρακαλώ και ένα ποτήρι νερό.-Ευχαρίστως,πάτερ μου,είπε η Νίνα,και μπήκε στην κουζίνα.Βρήκε την Άννα να ετοιμάζει μια κούπα σοκολατούχο ρόφημα.Έβγαλε την ποδιά της,η Άννα,που είχε λερωθεί με πιτσιλιές από την υγρή σοκολάτα,πήρε την κούπα της και πήγε στο σαλόνι να το πιεί.-Είναι αλήθεια,είπε ο ιερέας,πως ο θάνατος της αγαπημένης μου θείας με στενοχώρησε πάρα πολύ.Η παραμονή μου όμως στη χώρα μας,που κράτησε δεκαπέντε ημέρες επιπλέον,ωφείλετο και σε ένα ευχάριστο γεγονός,στο οποίο βρέθηκα να είμαι προσκεκλημένος, στο γάμο της μικρότερης εξαδέλφης μου από την οικογένεια του πατέρα μου.-Τι θα πει,Άννα,η λέξη αυτή,ψιθύρισε σιγανά η Νίνα.-Θα πει,Νίνα μου,ότι ήταν καλεσμένος στον γάμο.-Το γεγονός αυτό,είπε ο ιερέας, με ενθουσίασε πολύ,γιατί δεν το περίμενα.-Τι θέλετε να πείτε,πάτερ μου.είπε ο Ερρίκος με έκπληξη.-Θέλω να πω,Ερρίκο,ότι η οικογένεια του πατέρα μου είναι  εντελώς αντίθετη  από την οικογένεια  της μητέρας μου.Όσα χαρίσματα έχει η μια οικογένεια τόσα ελαττώματα,έχει η άλλη.-Σοβαρά μου λέτε?δεν το πιστεύω.-Αλήθεια σας λέγω.Ελπίζω όμως στον Θεό πώς με το πέρασμα των χρόνων θα διορθωθούν.-Να ένα δείγμα,πάτερ μου,αυτής της αλλαγής.Το είδατε κι όλας.Είναι η πρόσκληση που σας έκαναν στον γάμο της ξαδέλφης σας.