Καλωσήλθατε

Σήμερα δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου ακούγεται στις χριστιανικές εκκλησίες η παραβολή του Ασώτου υιού.

Η περασμένη Κυριακή ήταν αφιερωμένη στον Τελώνη και στον Φαρισαίο,οι οποίοι ήταν άνθρωποι εκ διαμέτρου αντίθετοι ως προς τον χαρακτήρα και την ψυχολογική τους κατάσταση.

Ο Τελώνης ήταν άνθρωπος αλαζονικός,υπερφίαλος και υπερόπτης σε αντίθεση με τον Φαρισαίο,που ήταν ένας άνθρωπος χωρίς αλαζονεία,ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος.

Η παραβολή του Ασώτου αναφέρεται στον άνθρωπο εκείνο,στον μικρότερο υιό μιας αρχοντικής χριστιανικής οικογένειας,ο οποίος θέλησε να ταξιδέψει σε ξένες χώρες.Αφού απόλαυσε και ευχαρίστησε το πνεύμα του,με την μάθηση και την παιδεία θέλησε τώρα να απολαύσει και τις ηδονές του σώματος μακριά από την πατρική παρουσία.Πήρε το μερίδιο της πατρικής περιουσίας που αναλογουσε σαυτόν και ανεχώρησε από την πατρική οικία.Το ότι ο πατέρας έδωσε την συγκατάθεση του στον νεώτερο υιό του να απομακρυνθεί από την πατρική εστία φαίνεται από το γεγονός ότι αποκαλείται "υιός",που σημαίνει ότι είναι βαπτισμένος. Εκείνη την μακρινή εποχή έφευγαν στο εξωτερικό μόνον όσοι είχαν λάβει το χρίσμα της βαπτίσεως,αυτοί ονομάζονταν υιοί.Περιπλανήθηκε σε άγνωστα μέρη  και ζούσε κατευχαριστημένος σπαταλώντας εδώ κι εκεί το μερίδιο της πατρικής περιουσίας που του ανήκε.

Κάποια στιγμή όμως,όπως είναι φυσικό, τα χρήματα του τελείωσαν και δεν είχε χρήματα ούτε για το καθημερινό φαγητό. Ο Θεός,που είναι πανταχού παρόν,ευτυχώς, βοήθησε να βρει εργασία ως χοιροβοσκός στο σπίτι κάποιου ανθρώπου που εξέτρεφε χοίρους, όμως ο μισθός ήταν μικρός και αναγκαζόταν να τρέφεται με χαρούπια,που είναι μια πολύ καλή ζωοτροφή, ακόμη και  με τα αποφάγια που έδιδαν στους χοίρους.

Κάποια στιγμή το παλληκάρι στάθηκε σκεφτικό,αφυπνίστηκε,ήλθε στα σύγκαλα του,αναρωτήθηκε.Μα  ποιός είμαι,εγώ ένα αρχοντόπουλο να βρίσκομαι σε αυτή τη θέση και την άθλια  κατάσταση,ενώ οι άνθρωποι που έχει ο πατέρας στη δούλεψη του να περνούν πλουσιοπάροχα.Εν τω μεταξύ είχε πέσει λιμός στην πόλη αυτή και δεν μπορούσε να εξασφαλίσει ούτε το φαγητό του.Έτσι πήρε την απόφαση να αναχωρήσει και να επιστρέψει μετανιωμένος στην πατρίδα του,όπου τον υποδέχτηκαν οι γονείς του,ο πρεσβύτερος αδελφός του και όλοι οι συγγενείς και οι φίλοι με πολλή αγάπη και με μεγάλη χαρά. Ο πατέρας  έβγαλε τα κουρέλια που φορούσε ο Άσωτος υιός και τον έντυσε με ρούχα αρχοντικά.Του δώρισε και ένα χρυσό δακτυλίδι και τον έβαλε κα καθίσει ανάμεσα στους υψηλούς καλεσμένους του. Έσφαξε και τον "μόσχον τον σιτευτόν",το καλύτερο μοσχαράκι,  για να γιορτάσει πανηγυρικά την επιστροφή του υιού του,του Ασώτου υιού,όπως τον απεκάλεσε.

Η μετάνοια και η συγχώρεση  είναι το νόημα της παραβολής αυτής,της δεύτερης Κυριακής του Τριωδίου.Ο Θεός συγχωρεί τα πλάσματα του,όταν  επιστρέψουν μετανιωμένα  στον καλό δρόμο,στον δρόμο του Θεού.Τα δέχεται και πάλι με αγάπη  στους κόλπους της χριστιανικής εκκλησίας.

Οι τέσσερις Κυριακές,που αποτελούν τις Απόκριες,ονομάζονται Τριώδιο από τους τρεις ύμνους,που ψέλνονται στη διάρκεια τους.Οι ύμνοι,που ψέλνονται στις άλλες εορτές καθόλη τη διάρκεια του έτους,είναι εννέα ύμνοι.

Καλές Απόκριες