'Εφιστώ την προσοχή σας

Για την ΣΥΦΙΛΗ

Είναι μάστιγα ακόμη και σήμερα στον 21ο αιώνα γιατί είναι νόσος του πολιτισμένου κόσμου.Οι άνθρωποι όλοι κινδυνεύουμε. Οι νέοι όμως κινδυνεύουν περισσότερο γιατί είναι εκτεθημένοι περισσότερο από τις μεγαλύτερες ηλικίες στην  ωχρά σπειροχαίτη,όπως ονομάζεται το μικρόβιο,το οποίο την προκαλεί.Προσοχή,λοιπόν,και μη φοβόμαστε να την μελετήσουμε και να τη μάθουμε γιατί έτσι μόνο θα μπορέσουμε να την αποφύγουμε.Στη σημερινή εποχή βέβαια η ιατρική ειδικότητα της Δερματολογίας-Αφροδισιολογίας έχει εξελλιχθεί,οι ιατρικές μέθοδοι και τα φάρμακα για την αρρώστια αυτή έχουν προχωρήσει και δεν χαρακτηρίζεται η αρρώστια αυτή σήμερα,φοβερή.Άλλες αρρώστιες χαρακτηρίζονται τώρα ως φοβερές.

Η Σύφιλη εμφανίστηκε  το 1493 και οι ειδικοί δεν συμφωνούν αν ήταν γνωστή στην Ευρώπη πριν από την χρονολογία αυτή.Πιστεύουν όμως ότι η αρρώστια αυτή μεταφέρθηκε στον Παλαιό Κόσμο από τα πληρώματα του Κολόμβου,ο οποίος,όπως γνωρίζουμε,ανακάλυψε τον Νέο Κόσμο,την Αμερική.Τα πληρώματα του Κολόμβου εμολύνθησαν κατά το πέρασμα του από τις Δυτικές Ινδίες,όταν ήλθαν σε επαφή με τους ιθαγενείς κατοίκους της περιοχής.Φορείς της νόσου ήταν και τα στρατεύματα του Καρόλου Η',τα οποία μετέφεραν την νόσο από την Ισπανία στη Νεάπολη της Ιταλίας το 1493.Από την πόλη αυτή η νόσος μεταδόθηκε στην Ιταλία και σε ολόκληρη την Ευρώπη  και στη συνέχεια σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο.Γι αυτό παλαιά ήταν γνωστή με το όνομα "η νόσος της Νεάπολης",από το όνομα της πόλης από την οποίαν είχε μεταδοθεί.Ονομαζόταν και morbus galicus=γαλλικό πάθος.Το όνομα της, Σύφιλη,προήλθε το 1530 από τo βιβλίο που έγραψε ο Ιταλός ιατρός Τζιρόλαμο Φρακαστόρο,με τον τίτλο"De morbo Gallico".Ο ήρωας του ήταν ένας βοσκός,που ονομαζόταν Σύφιλος και είχε προσβληθεί από τη νόσο.Ο τρόπος μετάδοσης της αρρώστιας αυτής ήταν άγνωστος μέχρι τότε και όλοι νόμιζαν ότι ήταν όμοιος με τον τρόπο που μεταδίδονταν και άλλες επιδημικές νόσοι. Επί ένα χρονικό διάστημα νόμιζαν ότι ένας τρόπος μετάδοσης της νόσου ήταν όταν ομιλεί κάποιος πολύ κοντά στο αυτί του άλλου.Με το πέρασμα των χρόνων αν αγνώρισαν την αφροδίσια φύση της αρρώστιας αυτής και τον 16ο αιώνα περιεγράφησαν με λεπτομέρειες τα συμπτώματα της και φαίνεται ότι ήσαν οξύτατης μορφής,που χαρακτήριζαν μία λοιμώδη νόσο,που εμφανίστηκε σε ένα λαό,που δεν ήταν προστατευμένος από προηγούμενες μολύνσεις αυτής της αρρώστιας. Πολλοί επιστήμονες ασχολήθηκαν με διάφορους τρόπους για να ανακαλύψουν τα αίτια της Σύφιλης.Το 1905 ο Φριτς Σάουντιν έθεσε τέρμα στις έρευνες αιώνων,με την ανακάλυψη της ωχράς σπειροχαίτης,η οποία είναι ένας σπειροειδής μικροοργανισμός,ο οποίος παρουσιάζει έντονες κυματοειδείς κινήσεις στα νεαρά δείγματα της.Το μικρόβιο υπάρχει στο πρωτοεμφανιζόμενο,το πρωτογενές έλκος και ερεθίζει τους γύρω από αυτό λεμφαδένες,δευτερογενώς παρουσιάζεται εξάνθημα στο δέρμα,σε μικρότερο βαθμό στις τριτογενείς παθήσεις και σε μεγαλύτερο βαθμό στις συγγενείς παθήσεις,ιδιαίτερα στο ήπαρ.