Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα. Συνέχεια

-Τι κάνει η μητέρα σου,αγάπη μου?

-Είναι πολύ καλά,αγάπη μου.

-Είναι τόσο καλά,ώστε πήρες την απόφαση  να την αφήσεις μόνη της από σήμερα?

-Όχι,αγάπη μου,εγώ.Ο γιατρός της!ο συμμαθητής και φίλος της,ο Έρλαρδ

-Την επισκέφτηκε σήμερα,μέτρησε την πίεση της και είδε ότι ήταν στα φυσιολογικά της όρια.Είπε στη μαμά να σηκωθεί από το κρεβάτι.

-Να δει αν έχει ίλιγγο,είπε ο Ερρίκος.

-Ακριβώς,αγάπη μου.Είπε στη μαμά να περπατήσει στο δωμάτιο και να επιστρέψει στο κρεβάτι της.Την είδε ότι περπατούσε σταθερά,απευθύνθηκε σε μένα και μου είπε.-Κυρία Helga,η μητέρα σας είναι πολύ καλά,όπως βλέπετε.Μπορείτε να αναχωρήσετε για το Μόναχο.Τι λες,Χίλντα,να την αφήσουμε ελεύθερη?Ο άνδρας της την περιμένει.-Ναι,γιατρέ μου,ο γαμπρούλης μου την περιμένει.Τώρα που έχω εσένα κοντά μου,την κόρη μου δεν τη χρειάζομαι.Πήγαινε,κόρη μου,στον άνδρα σου,αρκετά σε κούρασα.-Μαμά,αν με χρειάζεσαι να μείνω,είπα.Γνωρίζω την ανησυχία του Ερρίκο,όταν δεν είμαι κοντά του,αλλά κι εσύ,μανούλα μου,θέλω να είσαι καλά.-Καλά είμαι,κόρη μου,ετοίμασε τη βαλίτσα σου και τρέξε να προλάβεις το απογευματινό τρένο.

-Επιβιβάστηκα στο απογευματινό τρένο και να'μαι.Ήρθα πεζή από το σταθμό.

-Κατάλαβα,αγάπη μου,ο αδελφός σου δεν στέλνει κανένα από τα νόστιμα μεζεδάκια του.

-Όπως καταλαβαίνεις,αγάπη μου,έφυγα βιαστικά.Δεν πρόλαβε ο Όττο να ασχοληθεί.

-Κάθε φορά,πάτερ μου,που η Helga πηγαίνει στη μαμά της,πάντοτε,όταν επιστρέφει,ο αδελφός της ο Όττο την εφοδιάζει με λιχουδιές από το κτήμα.

-Ο αδελφός μου,πάτερ μου,αγαπάει πολύ τον Ερρίκο και κάθε φορά του στέλνει τον αγαπημένο του μεζέ.

-Τι σου στέλνει,Ερρίκο,που σου αρέσει τόσο πολύ.

-Πάτερ μου,μου στέλνει χοιρινά μεζελίκια που αγαπώ πάρα πολύ

Η Κάθυ έκανε μορφασμούς.

-Γιατί,Κάθυ,μορφάζεις?

-Συγγνώμη,Ερρίκο,κάνω μορφασμούς από αηδία.Δε μου αρέσουν καθόλου τα χοιρινά μεζεδάκια.

-Το ίδιο και σε μένα,είπε η Άννα.Κυλιούνται όλη την ημέρα στις λάσπες.

-Εμένα,Άννα,δεν με ενοχλεί αυτό.Δε μου αρέσει η μυρωδιά τους.

-Δεν ξέρετε τι χάνετε,είπε ο Ερρίκος.Αυτά τα μεζελίκια,βρε κουτά κορίτσια,προέρχονται από μικρά γουρουνάκια.Οι μεγάλοι χοίροι είναι αυτοί που έχουν άσχημη μυρουδιά.Αλλά και αυτών το κρέας με την κατάλληλη διεργασία,όπως έκανε η μητέρα μου,δε μυρίζει άσχημα. Τα έβραζε πρώτα και μετά τα κρεμούσε στο τζάκι που έκαιγε πουρνάρια και άλλα μυριστικά ξύλα.Αυτά καπνιζόντουσαν,μετά τα καθάριζε με μια βρεγμένη πετσέτα, έπειτα τα έβαζε μέσα σε ένα πήλινο δοχείο,που ήταν γεμάτο λάδι με αρκετά κλαδιά από δενδρολίβανο.Ήμουν μικρός και δεν μπορούσα,δεν με άφηνε να φάω πολύ.Μια μπουκιά όμως που δοκίμασα,θυμάμαι ακόμα, τι να σας πω ήταν...

-Απαίσια!είπε η Κάθυ.

-Όχι,Κάθυ μου,ήταν θεσπέσια,ήταν απολαυστική!είπε ο Ερρίκος.

-Αγάπη μου,έλα, ας αφήσουμε αυτή τη συζήτηση,αφού δεν συμφωνούμε.

Το βέβαιο είναι ότι το χοιρινό κρέας έχει πολύ λίπος, που αυξάνει την πίεση και γίνεται η αιτία, εμείς οι γυναίκες, να αποκτήσουμε την αντιαισθητική κυτταρίτιδα,που αν προστεθεί κάτω από το δέρμα δύσκολα αφαιρείται.

-Βέβαια,αγάπη μου,η τροφή αυτή, είναι καθαρά ανδρική.Γιατί,οι άνδρες μόνο μπορούν να καταναλώσουν ποτά σε μεγάλες ποσότητες,που χρειάζονται για να μην εγκατασταθεί το λίπος.

-Καλύτερα,τέκνον μου,ούτε οι άνδρες να καταναλώνουν ποτά σε ποσότητες,είναι επικίνδυνο στην υγεία τους.

-Γι αυτό και ο αδελφός μου,είδατε,έκανε την αρχή.Ο Ερρίκος έπινε πολύ μπύρα με τα μεζεδάκια του Όττο και συνεχώς ενοχλούσαμε βραδινές ώρες τον δόκτορα Γιώργκεν,τον Έλληνα γιατρό,που μένει στο συγκρότημα της διπλανής πολυκατοικίας.

-Η Helga ανησυχούσε πολύ,είπε η Άννα.Τον γιατρό τον συναντώ πολλές φορές στη στάση,όταν πηγαίνω στο πανεπιστήμιο.Συζητάμε πολλές φορές,όταν το λεωφορείο καθυστερεί.Μου λέει πόσο φοβητσιάρα είναι η Helga.

-Έχει δίκιο ο γιατρός,αγάπη μου,με το παραμικρό φοβάσαι.

-Τρομάζω,αγάπη μου,όταν δε θυμάσαι,όπως τότε,θυμάσαι,Άννα,που μέτρησε λάθος τα πλυντήρια?Και μια άλλη φορά που ένιωσε άσχημα.Είχε πιεί πολλές μπύρες.

-Αρκετά,ο Όττο έκανε πολύ καλά.

-Τα καϋμένα τα γουρουνάκια δεν τα λυπάστε?

Ήταν η Νίνα,που τις άλλες φορές ο Ερρίκος την επιφόρτιζε με αυτή την εργασία στην κουζίνα.Να Τηγανίζει μεγάλες ποσότητες από τα χοιρινά μεζεδάκια,που έτρωγε συγχρόνως πολλά από αυτά.Ο άνδρας της συνεχώς τη ρωτούσε πώς πάχυνε έτσι.

-Ήρθατε περπατώντας από τον σταθμό,Helga?

-Nαι,πάτερ μου,με τα πόδια,αισθάνθηκα πολύ όμορφα.

-Σου αρέσει και σένα η πεζοπορία μέσα στο κρύο.

-Ναι,πάτερ μου,πάρα πολύ!

-Και σε μένα αρέσει,είπε η Άννα.

-Άννα,εδώ είσαι.Τι κάνεις?

-Καλά είμαι,Helga,Θέλεις μια κούπα σοκολάτα?Τώρα την ετοιμάσαμε με την Νίνα.

-Και το ρωτάς,Άννα μου.

-Μήπως θέλεις τσάϊ?

-Όχι,Άννα,προτιμώ τη σοκολάτα.Έχω πολλές  ημέρες να τη γευτώ.

-Ωραία,λοιπόν,να σου φέρω.Πώς την πίνεις?Με λίγη ή με πολύ ζάχαρη.

-Ένα φακελάκι ζάχαρη,Άννα μου,είναι αρκετό.Θα την έπινα και με λίγο Brandy.

-Ωραία!να προσθέσω ένα κουταλάκι.

-Nαι,Άννα,είναι αρκετό.

-Φαντάζομαι,Helga,πώς σε είδε ο γιατρός θα ήσουν χλωμή,όπως είσαι και τώρα.

-Από το κρύο είναι,είπε ο ιερέας.

-Θα ζεσταθεί και το χρώμα της θα επανέλθει.Ώστε σας αρέσει η πεζοπορία?

-Ναι,πατερ μου,πάρα πολύ. Στο κτήμα περπατάμε πολύ.Ανεβαίνουμε και στους γειτονικούς λόφους.

-Πολύ με ευχαριστεί που το ακούω.Οι τρείς μας να επιδοθούμε στην άσκηση αυτή.Είναι πολύ υγιεινό το περπάτημα.

-Ναι,πάτερ μου,να επιδοθούμε, όποτε θέλετε. 

-Ερρίκο,τέκνον μου,να πηγαίνω τώρα,Η Helga είναι κουρασμένη να την αφήσουμε να ξεκουραστεί.

-Ευχαριστώ,πάτερ μου.Καληνύχτα σας πηγαίνω για ύπνο.

-Καληνύχτα σας και αύριο με το καλό.

-Καληνύχτα,πάτερ μου,και μην ανησυχείτε.Αύριο κιόλας θα συναντήσω τον γιατρό και θα του μιλήσω σχετικά.

-Καληνύχτα,Άννα, ευχαριστώ πολύ,τέκνον μου.Καληνύχτα σας.

-Καληνύχτα,πάτερ.