Εχθές Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013 γιορτάσαμε την δεύτερη επέτειο  από την έναρξη του  το Ροζακί σταφύλι.
Eξαιρετικά ωραία περάσαμε εχθές με την συντροφιά τους ηλικιωμένους κυρίους και κυρίες  που παρευρέθηκαν στην δεξίωση που παραθέσαμε.
Τιμήσαμε τους γηραιούς φίλους μας και  φανατικούς του "Γηράσκω αεί διδασκόμενος" με μια  σχετικά μεγάλη ποσότητα εδεσμάτων κατάλληλων για την ηλικία τους καθότι αρκετοί από τους φίλους μας ξεπερνούσαν την ηλικία των εκατό ετών.
Ένας φίλος μας,την ίδια ημέρα 3 Οκτωβρίου έκλεινε τα εκατόν οκτώ χρόνια του.Να ζήσει και να ευτυχήσει,γιατί όχι! Να διασκεδάσει και να περάσει καλά την αποψινή βραδιά,έλεγα.
Όλοι τους είναι κάτοικοι του οίκου της ευγηρίας που έχει  ένας στενός φίλος μας.
 Έτσι δεν δυσκολεύτηκαν να έλθουν.Τους έφερε κοντά μας το πούλμαν του οίκου.
 Ο καιρός δεν ήταν και πολύ καλός γι αυτό η γιορτή,αυτή τη χρονιά, έγινε σε κλειστό χώρο.Στην απάνεμη και στεγασμένη αυλή μας,που διαμορφώσαμε καταλλήλως για να εξυπηρετήσει τους εκατό περίπου φίλους μας.
Η μουσική  ακουγόταν από τα μεγάφωνα και  ήταν επιμέλεια   της Τίνας  μέσα από το σίντιπλέyερ και τα cd που έχει στην κουζίνα της για να συντροφεύουν και την ίδια την ώρα που ασχολείται  με το μαγείρευμα.Εχθές έβαλε τον καλύτερο εαυτόν της. Ετοίμασε  νοστιμότατες λιχουδιές για να ευχαριστηθούν οι καλεσμένοι μας,που πολλοί από αυτούς θύμιζαν τον παππού της,όπως μας είπε με πολύ συγκίνηση.
Την παραμονή της γιορτής με πήρε στο κινητό η Νεχρήν,η μικρή κόρη του Ινώθ και της Γαιή από το Διήγημα της Πέμπτης,με αρκετή αγωνία στη φωνή της. Στην ερώτηση μου.Τι τρέχει; Μου απάντησε,ότι με ζητούσε από πολλές ημέρες πριν.Γιατί κορίτσι μου,τι συμβαίνει,είπα. Κυρία θέλω να σας πω να μην ξοδέψετε χρήματα να προσκαλέσετε τα ροκ συγκροτήματα,που ζήτησα πέρυσι και μου υποσχεθήκατε ότι θα έρθουν εφέτος,γιατί εμείς δεν θα μπορέσουμε αυτή τη χρονιά να παρευρεθούμε στο γενέθλιο πάρτι του blog σας. Νεχρήν μου,είπα, αυτή τη χρονιά δεν θα έχουμε κλαμπατσίμπανα. Τι είπατε,κυρία;  Είπα,κορίτσι μου,ότι εφέτος δεν θα έχουμε μουσικά και χορευτικά συγκροτήματα γιατί οι περισσότεροι καλεσμένοι μας είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι.Εσείς, Νεχρήν μου,γιατί δεν θα έλθετε; τι συμβαίνει; Έχουμε γεννητούρια,κυρία,μου είπε. Δύο από τις μικρότερες εγγονές της Γεή και του Ινώθ,της μαμάς και του μπαμπά, από ώρα σε ώρα περιμένουμε να γεννήσουν το πρώτο παιδί τους. Οι ανηψιές σου Νεχρήν;
Κυρία,ναι! είναι ανηψιές μου,αλλά είναι μεγαλύτερες μου,  στην ηλικία. Αυτά είναι φυσικό να συμβαίνουν σε ζευγάρια που έγιναν γονείς σε μικρή ηλικία. Κυρία,ναι! το γνωρίζω.Ο μεγαλύτερος αδελφός μου ο Θαλερός τον λέμε και Θιγενό,είναι τώρα παππούς.Ω! πώς πέρασαν κι όλας τόσα χρόνια,.Αλήθεια μου λες Νεχρήν; Ναι! κυρία.Oι εγγονές του Θαλερού είναι οι μέλλουσες μαμάδες.Να σου ευχηθώ,Νεχρήν μου,προκαταβολικά,να σας ζήσουν  και να σου πω,ότι του χρόνου σας περιμένουμε
να έλθετε μαζί με τα νέα μωρά σας. Ευχαριστώ,κυρία,για του χρόνου θα προσπαθήσουμε,σας το υπόσχομαι. Εύχομαι να γιορτάσετε με επιτυχία την επέτειο του Ροζακί σταφύλι.Και του χρόνου,κυρία!!!
Και του χρόνου,Νεχρήν μου!!! Αυτά μου είπε η γλυκειά Νεχρήν από το τηλέφωνο.
Ηρθαν όμως ο θείος Ιωαννίκιος με την θεία και τον εκατό ετών αδελφό τους με πολλά γλυκά από την Προύσα. Ήλθε η κυρία Μαρία από το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα με μια καρδάρα γιαούρτι χωρίς τον Κωνσταντή της,που δεν μπορεί να ταξιδέψει, γιατί δεν έχει συνηθίσει ακόμη τα τεχνιτά ποδάρια,που φρόντισε γι αυτά,ο γιος του ο Δημήτρης..
Η Βικτωρία και ο Μηνάς δεν ήρθαν.Βρισκόντουσαν σε φθινοπωρινό ταξίδι στο εξωτερικό. Να δείτε που θα έλθουν κατόπιν εορτης,όπως και πέρυσι.Αποφεύγουν τις αναμπουμπούλες.Τι θα πει αυτό; Aποφεύγουν τον θόρυβο,τον σαματά.Τι θα πει αυτό; A! κυρία Θεοπίστη μου,με κουράζεις.Δεν ξέρεις γρυ Ελληνικά.Όλο τι θα πει αυτό και τι θα πει αυτό μου λες. Σαματάς,Θεοπίστη μου,είναι ο θόρυβος και το γρυ θα πεί,ότι δεν ξέρεις τίποτα. Κατάλαβες; Ρίξε και καμιά ματιά στη γλώσσα.Τι θα πει αυτό; Θα σου έλεγα τώρα,αλλά περιμένω καλεσμένους και τι καλεσμένους,μεγάλους και τρανούς.Τι θα πει αυτό; Kαι τι δε θα πει,Θεοπίστη μου,και τι δε θα πει.
Έλα,Θεοπίστη μου, μη κατσουφιάζεις.Έτσι στο είπα. Έλα,ρώτησε ό,τι θέλεις. Τι θα πει αυτό;
Δεν ήρθε ούτε και ο Σεν.Αυτή την εποχή βρίσκεται με την οικογένεια του στο Πόρτο Ρίκο,όπου περνούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους,κοντά στους γονείς της όμορφης πορτορικανής συζύγου του.
Δεν ήρθε ούτε ο γιατρός ο κύριος Καυτηριάδης.Ποιός είναι αυτός; Ω! συγγνώμη,αγαπημένοι μου αναγνώστες. Δεν έχουμε μιλήσει ακόμη γι αυτόν τον κύριο.Είναι από το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Λίαν προσεχώς στις οθόνες μας τα ευεργετικά επιτεύγματα αυτού του καλού ανθρώπου.
Δεν ήρθε ούτε ο ΟΝειρό. Φυσικό είναι! Τόση απόσταση ! Όχι!  μου είπαν τα παιδιά του,με μια φωνή. Έπαθε λουμπάγκο και δεν μπορεί να οδηγήσει το αστροπλάνο του. Λουμπάγκο,είπατε; Ναι! μου είπαν,με μια φωνή. Σκάλιζε και τροφοδοτούσε τα δέντρα του,που βγάζουν τα λεφτά.
Τα λεπτόδεντρα θέλετε να πείτε.  Ποιά; Τι είπες; Τα λεφτά τα λένε και λεπτά. Τα δέντρα που βγάζουν τα λεφτά,τα λένε λεπτόδενδρα. Α! καταλάβαμε! μου είπαν,σ'ευχαριστούμε που μας διαφωτίζεις στα γήϊνα.Την πρωταπριλιά θα σου φέρουμε τα λεπτά.Σας ευχαριστώ.Μέχρι τότε να είμαστε όλοι  καλά.
Οι ηλικιωμένοι φίλοι μας έφαγαν και ήπιαν με την ψυχή τους.
Είχαμε και ένα θανατά.Ο ηλικιωμένος φίλος μας που αυτή την ημέρα γιόρταζε τα γενέθλια των εκατόν
οκτώ χρόνων του διασκέδασε, έφαγε και ήπιε, με την ψυχή του,μέχρι σκασμού. Χαλάλι σας,είπε.
Θεοπίστη μου,μη με ρωτήσεις τι θα πει αυτό.Βγάλτο μόνη σου.