To Ποίημα του Σαββατόβραδου.Παράκληση. Τείχος δισθεόρατο, εμπόδιο ανυπέρβλητο, στήθηκε στην τωρινή μας την ζωή.Κι'ειν εύκολο εσύ ο δυνατός να το γκρεμίσεις,με μια σου ενέργεια,μ'ένα σου βήμα.Είναι κι'αυτό μια λύση,το γκρέμισμα του τείχους,αλλ'όμως όχι η μοναδική.Αναλογίσου,τα ερείπια τι τάχα θα σου φανερώσουν. Μπορεί να δεις ματιές παιδιών σαν των δικών σου,γεμάτες προσμονή.Μπορεί ψυχές γονιών.Μπορεί μι'αγάπη αληθινή.Μη,καλέ μου,να καρτερούμε με ευψυχία.Να περιμένουμε με υπομονή.(Κ.Ι.1974)