To Mυθιστόρημα της Κυριακής.Συνέχεια. Η επόμενη ημέρα ξημέρωσε με τις καλύτερες προοπτικές για την έναρξη των σπουδών τους στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.-Άννα.είσαι έτοιμη;-Ένα λεπτό μην ξεχάσω τίποτα.Η Νίνα άκουσε την συνομιλία τους και βγήκε από την κουζίνα.Καλημέρα!τους είπε.Θα πάρετε πρωϊνό?.-Όχι!ευχαριστούμε απάντησε ο Δημήτρης.Είμαστε πολύ βιαστικοί.-Το μεσημέρι θα γευματίσετε εδώ μαζί μας?-Δε νομίζω,Νίνα,να έχουμε τελειώσει.Η διαδικασία της εγγραφής μας και η γνωριμία μας με το καινούργιο πανεπιστημιακό περιβάλλον μάλλον θα διαρκέσει πολύ.-Νίνα.θα μας πάρει πολλή ώρα γι αυτό να μην μας περιμένετε.Για το δείπνο ίσως.Αουφίντερζεν,είπε η Νίνα.Σας περιμένουμε στο δείπνο.Τι φαγητό θα έχεις για το δείπνο,Νίνα.-Μοσχαράκι βραστό,κύριε Δημήτρη.Πολύ ωραία.Ετοιμάζω την όρεξη μου από τώρα για το βράδυ,είπε ο Δημήτρης.-Ευχαριστώ κύριε Δημήτρη.Guten Morgen,Nina.Gutεn Morgen,Anna.Gutεn Morgen Dimitris.-Kαλημέρα,παιδιά,καλή επιτυχία.-Καλή μέρα κύριε Ερρίκο,ευχαριστούμε πολύ.-Θα είστε το μεσημέρι μαζί μας στο γεύμα?-Κατά πάσα πιθανότητα,όχι,κύριε Ερρίκο,το βράδυ στο δείπνο,ίσως.Βγήκαν στον δρόμο.Το πρωϊνό κρύο ζωντάνεψε τον οργανισμό τους,προχωρούσαν γρήγορα προς την στάση του λεωφορείου.Βρήκαν τον σταθμάρχη να κάθεται μέσα στο ξύλινο σταθμαρχείο του προσπαθώντας να ζεσταθεί.-Σας παρακαλώ,κύριε,είπε ο Δημήτρης,θέλουμε να πάμε στο Πανεπιστήμιο,ποιό είναι το λεωφορείο που πηγαίνει προς τα εκεί.-Ποιό πανεπιστήμιο θέλετε?-Το πανεπιστήμιο Λουδοβίκου-Μαξιμιλιανού.