Το Ποίημα του Σαββατόβραδου. Κορμιά που πόθησα.Φωνές που τ' άκουσμα τους μ'έκανε να ριγήσω.Χείλη που απ'τα δικά μου τα χείλη ξεδίψασαν.Χέρια που μ'άγγιξαν γεμίζοντας το κορμί μου του πόθου ανατριχίλα.Ματιές που αντάλλαξα,ματιές που το κοίταγμα τους γέμισε την καρδιά μου ζεστασιά ή πόθο.Πού να είστε τώρα πλάσματα μου φευγαλέα.Πού να βρίσκεστε.Σε ποιό σημείο της γης να κατοικείτε.Όπου κι αν είστε.Όπου και να βρίσκεστε.Είστε κοντά μου.Ακούω την ανάσα σας,νοιώθω το άγγιγμα σας.Βλέπω τη ματιά σας, το χαμόγελο σας.Βλέπω τη χαρά σας ή το θυμό σας.Νοιώθω το άγγιγμα,νοιώθω το χάδι σας.Είστε κοντά μου,γύρω μου,δίπλα μου,είστε πάντα μαζί μου.