Aγαπητοί μου συμπατριώτες,φίλες και φίλοι,συνάνθρωποι μου,άνθρωποι αυτού του πλανήτη που ονομάζεται Γη.
Αγανακτισμένοι και θυμωμένοι ανά τους αιώνας.
Ο θυμός έχει διάρκεια και είναι ίδιον της ανθρώπινης ψυχής που δεν βρίσκει ποτέ ησυχία μέχρις ότου βρεθεί στις γλυκιές αγκάλες του Θεού.
Άλλοι επισπεύδουν την μετάβαση. Γι αυτούς δεν έχει νόημα πια η ζωή,εξ αιτίας διαφόρων προσωπικών λόγων.Οι λόγοι αυτοί,οι όποιοι λόγοι,οι οποίοι οδηγούν στην απογοήτευση και στην εν συνεχεία τελείωση της ζωής,δεν ταιριάζουν με τους νόμους,τους γραπτούς νόμους,που καθορίζουν τον ανθρώπινο βίο,την ανθρώπινη ζωή.
Άλλοι άνθρωποι ακολουθούν την νόμιμη οδόν με εγκαρτέρηση και υπομονή  χαρίσματα που προσδίδουν οι κληρονομικές καταβολές ή ο χαρακτήρας που διαμορφώνουν αργότερα,όταν ενηλικιωθούν. Ο ανθρώπινος  χαρακτήρας επιδέχεται αλλαγές και διαφοροποιήσεις ακόμη και αν τα στοιχεία που αποτελούν τα χαρακτηριστικά της ψυχής του,δεν είναι επίκτητα. Όλη η ζωή του ανθρώπου αποτελείται από μια σειρά αλλαγών.Αλλοίμονο αν δεν συνέβαιναν αυτές οι αλλαγές. Αλλοίμονο αν επικρατούσε στασιμότητα στον πλανήτη,ακόμη θα βρισκόμασταν σε πρωτόγονη  κατάσταση. Πολλοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι αρέσκονται  σε ένα  πιο απλό τρόπο ζωής και αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν στις καλοκαιρινές διακοπές τους. Να θυμηθούμε τα παιδιά των λουλουδιών,όπως ονομάζονταν οι παρέες νέων παιδιών που παραθέριζαν με πρωτόγονες συνθήκες,μακριά από τις ευκολίες του πολιτισμού. Αυτοί οι άνθρωποι συναντώνται κάθε χρόνο και απολαμβάνουν αυτόν τον απλό τρόπο ζωής. Οι άνθρωποι αυτοί  είναι απαλλαγμένοι από την αγανάκτηση που κατατρέχει την ζωή των άλλων ανθρώπων, που έχουν αυτό τον χαρακτήρα. Να εξοργίζονται με όλα και με όλους.

H πολιτιστική κρίση που περνάει  η ανθρωπότητα σήμερα άρχισε τον εικοστό αιώνα. Ο Δυτικός κόσμος είχε αναπτύξει
 μέχρι τότε ένα πλούσιο και πολύπλοκο πολιτιστικό σχήμα,που είχε εξαπλωθεί σε όλον τον κόσμο.
Από τις αρχές όμως του εικοστού  αιώνα και μέχρι των ημερών μας,ο πολιτισμός αυτός εισήλθε βαθμιαία σε κατάσταση κρίσεως  κάτω από την πίεση των δύο παγκοσμίων πολέμων και άλλων μικροτέρων πολιτικών συγκρούσεων,που  οδήγησαν στην καταστροφή της καλλιέπειας και του πλούτου που είχαν δημιουργηθεί στο παρελθόν.
Η κρίση αυτή η οποία παρουσιάστηκε, οφειλόταν  στην αυξημένη αδυναμία του ανθρώπου να ελέγξει τις τεράστιες φυσικές δυνάμεις,που  ο ίδιος αποδέσμευσε για ανθρωπιστικούς και θετικιστικούς λόγους.*
Εξ αιτίας αυτών βγαίνει το  συμπέρασμα  ότι το άμεσο μέλλον θα είναι η κρισιμότερη περίοδος στην μακρά  ιστορία που διήνησε η ανθρωπότητα από τον πρωτογονισμό μέχρι τον πολιτισμό.
Αυτά όλα και τόσα άλλα δίδασκε, ο καθηγητής T.Walter του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας,στους φοιτητές του.


* Όταν λέμε θετικιστικούς λόγους,εννοούμε την κατ'αίσθησιν γνωστική μας αντίληψη των γεγονότων σε αντίθεση με τα γεγονότα τα μεταφυσικά και συνεπώς  δυσνόητα. Την λέξη μεταφυσικά χρησιμοποίησε ,ο Αριστοτέλης,ο Σταγειρίτης ο μαθητής του Πλάτωνα και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο έργο του "Μεταφυσικά". Είναι η φιλοσοφία που μελετά  τις πρώτες αρχές και τις αιτίες των όντων.