Σήμερα Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012 γιορτάζουμε και τιμούμε με σεβασμό την ´Υψωση Του Τιμίου Σταυρού.
Ο Τίμιος Σταυρός είναι το σύμβολο των Χριστιανών.
Εκεί επάνω σταυρώθηκε ο Χριστός με τον πιο βασανιστικό,με τον πιο φρικιαστικό τρόπο,σαν ένας κακούργος.
Κάρφωσαν το ιερό σώμα Του, τα χέρια και τα πόδια Του,πάνω στο ξύλο του Σταυρού που απεκλήθη Τίμιος.
Για πρώτη φορά υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός,στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 335 μετά την ανεύρεσή του από την μητέρα του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου,την Ελένη,την μετέπειτα Αγία Ελένη,η οποία βρήκε τον σταυρό και τον παρέδωσε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο τότε που αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο υιός της ο Mέγας Κωνσταντίνος.
Ο Πατριάρχης Μακάριος ύψωσε ψηλά τον Σταυρό για να τον δουν όλοι οι παρευρισκόμενοι χριστιανοί.
Την εποχή που ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ηράκλειος πολεμούσε με τους Πέρσες,το 614,οι οποίοι είχαν επιτεθεί εναντίον της Παλαιστίνης,άρπαξαν τον Σταυρό,ένα σπουδαίο λάφυρο από τους χριστιανούς.
Ο Ηράκλειος νίκησε και ξαναπήρε από τους εχθρούς τον Σταυρό.Έρχεται θριαμβευτής στις 14 Σεπτεμβρίου του 628 στα Ιεροσόλυμα έχοντας στους ώμους του τον Σταυρό που παρέδωσε στον Πατριάρχη Ζαχαρία,ο οποίος Ύψωσε τον Σταυρό στον Ναό της Αναστάσεως επιδεικνύοντας τον στους ευσεβείς χριστιανούς που παρευρίσκοντο, και έψαλλε για πρώτη φορά τον γνωστό ύμνο"Σώσον Κύριε τον λαόν σου ".
Ο Σταυρός είναι το χριστιανικό σύμβολο είναι όμως και σύμβολο θανάτου για τον Χριστό.Εκεί επάνω σταυρώθηκε κατ εντολήν του Θεού και πατέρα του για να χαρίσει την δικαιοσύνη στον κόσμο.
Επομένως όσο υψώνεται ο Σταυρός που είναι το σύμβολο του θανάτου για τον Χριστό,τόσο μακρινός γίνεται ο θάνατος."Θανάτω θάνατο πατήσας".Να θυμηθούμε τον πασχαλινό ύμνο, το"Χριστός Ανέστη".
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού υπενθυμίζει,ότι διαρκώς οφείλουμε να θεώμεθα,να παρατηρούμε,να προσβλέπουμε τον Σταυρό.
Ο άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς γράφει ότι ο Εσταυρωμένος Κύριος γίνεται σπονδοφόρος της ψυχής μας φέρνοντας την ειρήνη στις εσωτερικές μας διαμάχες,τις ασυγκράτητες διαμάχες της ψυχής,της δική μας ψυχής,του εσωτερικού μας κόσμου,
Ο Απόστολος Παύλος και άλλοι αποστολικοί πατέρες εξυμνούν με σεβασμό και τιμούν Το Χριστιανικό Σύμβολο,χάριν του οποίου,με την θυσία του Χριστού, απολυτρώθηκαν οι χριστιανοί και πραγματοποιήθηκε η σωτηρία του κόσμου.Ο Απόστολος Παύλος σε πολλές επιστολές του εξυμνεί την σημασία του Σταυρού για την σωτηρία του ανθρώπου και όλου του κόσμου.
Πολλοί εκκλησιαστικοί ιστορικοί πρωτοβυζαντινοί συγγραφείς,όπως ο Αμβρόσιος,ο Θεοδώρητος και άλλοι,αναφέρονται στην ανεύρεση και στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
O Τίμιος Σταυρός είναι σύμβολο του πόνου.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού συμβολίζει την εξωτερίκευση του πόνου.
Προτρέπει τον πονεμένο άνθρωπο,
( και ποιός άνθρωπος μπορεί να πει ότι δεν είναι πονεμένος.Κάθε ένας άνθρωπος σηκώνει στις πλάτες του τον δικό του σταυρό του μαρτυρίου.Περισσότερο,βεβαίως,οι άνθρωποι της εποχής του Χριστού).
Προτρέπει τον άνθρωπο να πει αυτό που βασανίζει την ψυχή του,να απελευθερώσει την ψυχή του, για να προχωρήσει ανάλαφρος και αποδεσμευμένος από όλα όσα του προκαλούν την θλίψη, τον πόνο,τα πάθη,τα άλυτα βουλεύματα της ψυχής.
Κι εδώ εισερχόμεθα στις διαπραγματευτικές ενέργειες της εξομολόγησης.
Το άδειασμα της ψυχής φέρνει την αλαφράδα στην ψυχή,η οποία ταλανίζεται από τις διάφορες επιρροές του περιβάλλοντος που ασκεί επάνω της πολλές φορές επίδραση ζημιογόνο και τότε είναι η στιγμή που έχει την ανάγκη ενός καθαρού νου να την εξυψώσει στα δικά της ουράνια, να την απομακρύνη από τα προβλήματα που οι συγκυρίες,οι τυχαίες περιστάσεις, εναποθέτουν,προσφέροντας της βίον αποτελεσματικόν και αδιατάραχτον.
Ο Τίμιος Σταυρός είναι το σύμβολο των Χριστιανών.
Εκεί επάνω σταυρώθηκε ο Χριστός με τον πιο βασανιστικό,με τον πιο φρικιαστικό τρόπο,σαν ένας κακούργος.
Κάρφωσαν το ιερό σώμα Του, τα χέρια και τα πόδια Του,πάνω στο ξύλο του Σταυρού που απεκλήθη Τίμιος.
Για πρώτη φορά υψώθηκε ο Τίμιος Σταυρός,στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 335 μετά την ανεύρεσή του από την μητέρα του αυτοκράτορα Μεγάλου Κωνσταντίνου,την Ελένη,την μετέπειτα Αγία Ελένη,η οποία βρήκε τον σταυρό και τον παρέδωσε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο τότε που αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο υιός της ο Mέγας Κωνσταντίνος.
Ο Πατριάρχης Μακάριος ύψωσε ψηλά τον Σταυρό για να τον δουν όλοι οι παρευρισκόμενοι χριστιανοί.
Την εποχή που ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Ηράκλειος πολεμούσε με τους Πέρσες,το 614,οι οποίοι είχαν επιτεθεί εναντίον της Παλαιστίνης,άρπαξαν τον Σταυρό,ένα σπουδαίο λάφυρο από τους χριστιανούς.
Ο Ηράκλειος νίκησε και ξαναπήρε από τους εχθρούς τον Σταυρό.Έρχεται θριαμβευτής στις 14 Σεπτεμβρίου του 628 στα Ιεροσόλυμα έχοντας στους ώμους του τον Σταυρό που παρέδωσε στον Πατριάρχη Ζαχαρία,ο οποίος Ύψωσε τον Σταυρό στον Ναό της Αναστάσεως επιδεικνύοντας τον στους ευσεβείς χριστιανούς που παρευρίσκοντο, και έψαλλε για πρώτη φορά τον γνωστό ύμνο"Σώσον Κύριε τον λαόν σου ".
Ο Σταυρός είναι το χριστιανικό σύμβολο είναι όμως και σύμβολο θανάτου για τον Χριστό.Εκεί επάνω σταυρώθηκε κατ εντολήν του Θεού και πατέρα του για να χαρίσει την δικαιοσύνη στον κόσμο.
Επομένως όσο υψώνεται ο Σταυρός που είναι το σύμβολο του θανάτου για τον Χριστό,τόσο μακρινός γίνεται ο θάνατος."Θανάτω θάνατο πατήσας".Να θυμηθούμε τον πασχαλινό ύμνο, το"Χριστός Ανέστη".
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού υπενθυμίζει,ότι διαρκώς οφείλουμε να θεώμεθα,να παρατηρούμε,να προσβλέπουμε τον Σταυρό.
Ο άγιος Κλήμης ο Αλεξανδρεύς γράφει ότι ο Εσταυρωμένος Κύριος γίνεται σπονδοφόρος της ψυχής μας φέρνοντας την ειρήνη στις εσωτερικές μας διαμάχες,τις ασυγκράτητες διαμάχες της ψυχής,της δική μας ψυχής,του εσωτερικού μας κόσμου,
Ο Απόστολος Παύλος και άλλοι αποστολικοί πατέρες εξυμνούν με σεβασμό και τιμούν Το Χριστιανικό Σύμβολο,χάριν του οποίου,με την θυσία του Χριστού, απολυτρώθηκαν οι χριστιανοί και πραγματοποιήθηκε η σωτηρία του κόσμου.Ο Απόστολος Παύλος σε πολλές επιστολές του εξυμνεί την σημασία του Σταυρού για την σωτηρία του ανθρώπου και όλου του κόσμου.
Πολλοί εκκλησιαστικοί ιστορικοί πρωτοβυζαντινοί συγγραφείς,όπως ο Αμβρόσιος,ο Θεοδώρητος και άλλοι,αναφέρονται στην ανεύρεση και στην Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
O Τίμιος Σταυρός είναι σύμβολο του πόνου.
Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού συμβολίζει την εξωτερίκευση του πόνου.
Προτρέπει τον πονεμένο άνθρωπο,
( και ποιός άνθρωπος μπορεί να πει ότι δεν είναι πονεμένος.Κάθε ένας άνθρωπος σηκώνει στις πλάτες του τον δικό του σταυρό του μαρτυρίου.Περισσότερο,βεβαίως,οι άνθρωποι της εποχής του Χριστού).
Προτρέπει τον άνθρωπο να πει αυτό που βασανίζει την ψυχή του,να απελευθερώσει την ψυχή του, για να προχωρήσει ανάλαφρος και αποδεσμευμένος από όλα όσα του προκαλούν την θλίψη, τον πόνο,τα πάθη,τα άλυτα βουλεύματα της ψυχής.
Κι εδώ εισερχόμεθα στις διαπραγματευτικές ενέργειες της εξομολόγησης.
Το άδειασμα της ψυχής φέρνει την αλαφράδα στην ψυχή,η οποία ταλανίζεται από τις διάφορες επιρροές του περιβάλλοντος που ασκεί επάνω της πολλές φορές επίδραση ζημιογόνο και τότε είναι η στιγμή που έχει την ανάγκη ενός καθαρού νου να την εξυψώσει στα δικά της ουράνια, να την απομακρύνη από τα προβλήματα που οι συγκυρίες,οι τυχαίες περιστάσεις, εναποθέτουν,προσφέροντας της βίον αποτελεσματικόν και αδιατάραχτον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου