22 Σεπτεμβρίου 1952 απεβίωσε ένας διακεκριμένος Έλληνας των γραμμάτων.Είναι ο Τίμος Μωραϊτίνης,ο οποίος διέπρεψε σε πολλούς τομείς της δημοσιογραφικής και της συγγραφικής καρριέρας του.Μπορούμε να τον χαρακτηρίσουμε και θεατράνθρωπο,αφού ασχολήθηκε με την συγγραφή επιθεωρήσεων και θεατρικών σκετς.Έγραψε αρκετές επιθεωρήσεις,οι οποίες σημείωσαν επιτυχία στην εποχή του. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1875.Φοιτούσε στα 1895 στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,όταν διέκοψε τις σπουδές του και αφοσιώθηκε στην ποίηση.Έγραψε πολλά ποιήματα τα οποία έγιναν σπουδαία τραγούδια,νοσταλγικά τραγούδια,που τραγουδιούνται μέχρι και σήμερα.Όπως οι καντάδες. "Στης Πλάκας τις ανηφοριες" είναι το πρώτο τραγούδι του και όπως ομολογεί ο ίδιος το έγραψε επισκεπτόμενος τακτικά την μητέρα του στο πατρικό του σπίτι στην Πλάκα ,όπου παρατηρούσε και κατέγραφε σε ποίημα τις όμορφες εικόνες που έβλεπε,περνώντας τα γραφικά στενά της Πλάκας.Το άλλο τραγούδι που τραγουδάμε και σήμερα είναι το"Εγώ το πίνω". Το ΕΙΡ,Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας,σε μια προσπάθεια διατήρησης των κειμένων,των θεατρικών επιθεωρήσεων,των σκετς και των τραγουδιών του Τίμου Μραϊτίνη,έγινε εκδήλωση στους Ραδιοθαλάμους του Ζαππείου,στην οποίαν απέδωσαν εξαιρετικά εκλεκτοί ηθοποιοί,οι αδελφές Καλουτά,ο Αλέκος Λειβαδίτης και άλλοι ηθοποιοί. Έκλεψε την παράσταση η τραγουδιστική ικανότητα του Πέτρου Κυριακού στο τραγούδι "Με λεν μπεκρή πού τόχουν βρει",που τραγούδησε σαν να ήταν πράγματι μεθυσμένος με μεγάλη επιτυχία στους λόξιγκες των μπεκρήδων ικανότητα στο είδος που είχε και ο Ορέστης Μακρής. Ο Τίμος Μωραϊτίνης είναι εκείνος που ανέδειξε την συνοικία Πλάκα της Αθήνας και την καθιέρωσε ως κέντρο αποκριάτικης διασκέδασης.Από τα μέσα της δεκαετίας του 1920 και μετά τον πόλεμο είχε την επιμέλεια των αποκριάτικων εκδηλώσεων,οι οποίες ανέβασαν τον ποιητικό του οίστρο,γράφοντας ποιήματα αφιερωμένα στις αποκριάτικες μορφές,την κολομπίνα και τον πιερότο,ακόμη στα κομφετί και στις σερπαντίνες. Ο Τίμος Μωραϊτίνης διακρινόταν για τα δροσερά και ρομαντικά ποιήματα του,που έγραφε με νοσταλγική διάθεση επιστροφής στο παρελθόν που θεωρούσε αγνότερη εποχή και ωραιότερη.Ασχολήθηκε ο Τίμος Μωραϊτίνης και με το μυθιστόρημα.Το πιο γνωστό του είναι το μυθιστόρημα " Ολόκληρη ζωή" και από τα ποιήματα του σημαντική είναι η συλλογή ποιημάτων "Φθινοπωρινά Φύλλα". Τα τραγούδια του Τ.Μωραϊτίνη Στης Πλάκας τις ανηφοριές Έχει η Αθήνα ομορφιές,έχει και κάτι ζωγραφιές μα σαν της Πλάκας τα στενά δεν έχει τέτοια πουθενά Βρε,το ξέρει η ανθρωπότης, πως ο Θεός είναι Πλακιώτης κι όταν σιγοψιχαλίζει,αχ,τα βασιλικά ποτίζει. Στης Πλάκας τις ανηφοριές που γέρνουν οι κληματαριές έχει κάτι πλακιώτισσες που λες ροδόσταμο τις πότισες Κι η ρετσίνα κεχριμπάρι ταβερνιάρη ταβερνιάρη βάλε μας να σβήσει η έννοια από την κεχριμπαρένια. Εγώ το πίνω Εγώ το πίνω και το λέω γίνομαι στουπί και δε με νοιάζει σας ορκίζομαι ο κόσμος τι θα πει. Κατεβάζω τις μισές κι ανεβαίνει ο βερεσές κι αρχίζω τα παραπατήματα και τότε πια βλαστήματα Με λεν μπεκρή Με λεν μπεκρή πού τόχουν βρει αφού ρουφώ τη μέρα δυο κρασιά στη καθισιά και τρία παραπέρα. Ποτήρι,χθες είπα, ποτές στα χείλη μου δεν βάνω, όπου καλό ρε το κολλώ στην κάνουλα επάνω. Τους μπεκρήδες κι αν δικάσουνε άδικα θα με κρεμάσουνε. Μπέκρος δεν είμαι αλλά αν το τραβώ είναι για δυο ματάκια γαλανά. Για να ξεσκάω τα κοπανάω τις νύχτες και τα δειλινά. Τραγούδια-καντάδες που διαπέρασαν τον χρόνο.Αρέσουν στους νέους αυτά τα τραγούδια και θα αρέσουν πάντοτε όσο υπάρχουν ευαίσθητοι και ρομαντικοί άνθρωποι νοσταλγοί του παρελθόντος,μιας εποχής παλιάς.Το άκουσμα αυτών των γουστόζικων τραγουδιών,ζωντανεύει στους παλαιότερους αναμνήσεις ωραίες,τραγουδιών που αντανακλούν την εποχή των δεκαετιών 1920 και 1930 του τριαντάχρονου τότε Τίμου Μωραϊτίνη.