Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
           Νοσταλγία
Η νοσταλγία με κατακλύζει  τη
 σκέψη μου πηγαίνει στα παλιά
σε μια αυλή με γιασεμιά
 -δεν ήταν υπαίθριο σινεμά-
ηταν ένα σπιτάκι απλό
με  το αγιόκλημα και το βασιλικό
να ευωδιάζουν ολημερίς να
 με κοιμίζουν από νωρίς.
Να παίζουμε με τη λενιώ  κυνηγητό
και η χαρά να μας ταϊζει φαγητό
 ψαράκια  απ' τη τράτα
 κράτα-κράτα ο ακράτας
 να παίζουμε  με το μάνο κρυφτό
και ο γιάννης να μου λέει σ'αγαπώ.
Ο μιχαλάκης με κοιτά χαμογελαστά
 ο νικάκης να  γελά και να
δείχνει τα δοντάκια τα λευκά.