Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα

-Αναστασία! Πού είναι η κυρία σου?
-Ήρθατε,κύριε?
Ναι, Αναστασία,όπως βλέπεις ήρθα και είμαι πολύ κουρασμένος.
-Η κυρία,κύριε,βγήκε με τις φίλες της στα μαγαζιά και με την Καλλιόπη.Θέλει,είπε,να αγοράσει ένα καινούριο φόρεμα τώρα που αδυνάτισε. Η κυρία,κύριε,είναι πολύ όμορφη τώρα που αδυνάτισε.
-Κι εσύ Αναστασία καλή είσαι.Έλα εδώ κοντά μου,ωχ!
-Τι πάθατε,κύριε?
Η μέση μου,Αναστασία,με πονά η μέση μου.
-Μη σκύβετε,κύριε,να σας βγάλω εγώ τα παπούτσια και τις κάλτσες.
-Ευχαριστώ,παιδί μου.
-Να σας σερβίρω,κύριε?
-Όχι,Αναστασία, γευμάτισα έξω με τους συνεργάτες μου.
-Καλύτερα,γιατί το φαγητό που μαγείρεψα είναι για την κυρία μου και για μένα και την Καλλιόπη.Είναι διαιτητικό με λίγες θερμίδες. Βλέπω,κύριε,την κοιλίτσα  σας...  έχει μεγαλώσει πολύ. Καλά θα κάνετε να περιορίσετε τα μεσημεριανά γεύματα έξω και να ακολουθήσετε το δικό μας διαιτολόγιο με τις λίγες θερμίδες.
-Δε γίνεται,Αναστασία,οι συναντήσεις με τους συνεργάτες μου είναι απαραίτητες.
-Συναντιέστε,κύριε,κάθε μέρα?
-Όχι! Αναστασία,κάθε μέρα.Δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα. Κάθε φορά που κάποιος από τους συνεργάτες μου έχει να προτείνει κάποια καινούρια ιδέα τότε συναντιόμαστε το μεσημέρι.Γεύμα εργασίας λέγεται,Αναστασία.
-Ξέρω,κύριε,μεταξύ τυριού και αχλαδιού,που λένε.
-Μεταξύ τυρός και αχλαδίου,Αναστασία.
-Ξέρω,κύριε,έτσι το λέτε εσείς  οι γραμματιζούμενοι,εμείς ο λαουτζίκος το λέμε αλλιώς
-Ναι,Αναστασία,έτσι,όπως το είπες είναι πιο απλοϊκό.
-Ο Γιωργάκης,πού είναι? 
-Είναι στο σχολείο,κύριε,έρχεται μετά τις πέντε.
Μέχρι αυτή την ώρα έχει μαθήματα,το μανάρι μου?
-Όχι,κύριε... Καλά πληρώνετε το σχολείο του παιδιού σας και δε γνωρίζετε τι πληρώνετε?
-Αυτά,Αναστασία,τα κανονίζει η Μαίρη,η γυναίκα μου.
-Τα παιδιά,κύριε,παραμένουν στο σχολείο μέχρι αυτή την ώρα,γιατί γευματίζουν εκεί.Στα δίδακτρα που πληρώνετε,κύριε,περιλαμβάνεται και η διατροφή του παιδιού σας.Δεν το γνωρίζετε?
-Όχι,Αναστασία,αυτό δεν το ήξερα.
-Δεν σας το είπε η κυρία?
-Έχω τόσες δουλειές,Αναστασία, η κυρία σου γνωρίζει κι έτσι δεν με φορτίζει περισσότερο με το σχολείο και τα μαθήματα του Γιωργάκη. Η γυναίκα μου έχει αναλάβει πλήρως την τακτοποίηση αυτού του θέματος.
-Εσείς,κύριε,δεν έχετε πλησιάσει ποτέ  τους δασκάλους του παιδιού σας?
-Ο Γιωργάκης,Αναστασία,είναι τόσο καλό παιδί που δεν χρειάζεται.Έπειτα,όπως σου είπα αυτό το θέμα έχει  ανατεθεί  και υπάγεται στην αρμοδιότητα της κυρίας σου.
-Το τηλέφωνο χτυπά,κύριε,ένα λεπτό να σηκώσω το ακουστικό.
-Εμπρός! ομιλείτε.Δε σας ακούω πολύ καλά.  Αννούλα,εσύ είσαι,κορίτσι μου?Τι κάνεις?Πώς περνάς?Η μαμά δεν είναι εδώ πήγε στα μαγαζιά με τις φίλες της.Ναι,θέλει να αγοράσει ένα καινούριο φόρεμα.Να τη δεις πώς αδυνάτισε.Ο μπαμπάς είναι εδώ. Ναι,κορίτσι μου,σου τον δίνω αμέσως.Ο Δημήτρης τι κάνει? Κύριε,η κόρη σας είναι στο τηλέφωνο.
-Τι κάνεις,Αννούλα? Τι κάνεις κορίτσι μου? Ο Δημήτρης τι κάνει? Να προσέχετε την υγεία σας και να διαβάζετε εντατικά για να μην καθυστερήσει η επιστροφή σας στην πατρίδα. Ω!σημειώνεις προόδους βλέπω από αυτά που μου λες.Μπράβο,κορίτσι μου,και εις ανώτερα σου εύχεται ο μπαμπάς. Η μαμά έχει βγεί στην αγορά,στα καταστήματα. Πάρε αργότερα να μιλήσετε.Δεν μπορείς να συδεθείς εύκολα? Όποτε μπορέσεις,κορίτσι μου.Να περνάς καλά.Εκεί έχει δυνατό κρύο.Να διατρέφεσαι καλά. Το ίδιο και ο Δημήτρης.Ναι,κορίτσι μου,θα το πω στη μαμά. Φιλιά και απο τον μπαμπά.Γειά.
-Αναστασία,προοδεύει το κοριτσάκι μας στο Πανεπιστήμιο. Ένας καθηγητής της την έχει πάρει από καλό μάτι και την χρησιμοποιεί για βοηθό του.
-Κιόλας? Τόσο σύντομα? Μπράβο στην Αννούλα μας.
-Μαίρη,ήρθες? πάνω στην ώρα.
-Γιατί,Φάνη μου,τι συμβαίνει?
-Πήρε τηλέφωνο το κοριτσάκι μας,η Αννούλα μας.Είναι πολύ χαρούμενη.Σημειώνει επιτυχίες στο Πανεπιστήμιο.Την συμπάθησε ο καθηγητής της,δε πρόσεξα σε ποιό μάθημα είναι καθηγητής,όμως είπε,ότι  την έχει το δεξί του χέρι.
-Το κοριτσάκι μου είναι καλό παιδί και πολύ εργατικό.Προφύλασε το,Παναγίτσα μου.