Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα

Η Άννα έφυγε βιαστικά από το σπίτι των δύο μοναχικών ανθρώπων.Δεν ήθελε να καθυστερήσει,δεν ήθελε επ ουδενί να επιφέρει ενόχληση στο σπίτι με μία νέα καθυστέρηση,που θα τους αναστάτωνε όλους.Δεν ήθελε να δει άλλη μία φορά άγρια θυμωμένο τον αγαπημένο της Δημήτρη.Δεν ήθελε να του προκαλέσει έντονη ανησυχία,,δεν ήθελε για άλλη μία φορά να δεχτεί από το τρυφερό του χέρι άλλο ένα ηχηρό χαστούκι στο όμορφο μουτράκι της,που θα έφερνε όλους σε δύσκολη θέση και περισσότερο θα σύγχυζε τον ευαίσθητο Ερρίκο. Προχώρησε βιαστικά προς τη στάση του λεωφορείου,που δεν άργησε να φανεί.Επιβιβάστηκε και κατέβηκε στη στάση της γειτονιάς, που βρισκόταν το σπίτι του Ερρίκου και της Helga,το σπίτι,όπου διέμενε με τον αγαπημένο της Δημήτρη.
Μερικά τετράγωνα πιο πριν βρισκόταν το σπίτι του πατέρα Ιωακείμ και προς τα εκεί κατευθύνθηκε.
Ήθελε να του πει τα νέα από τον καθηγητή της,ότι έκλεισε ώρα στον σεβαστό ασθενή,στον κουνιάδο του Τιμόθεο,το πρωϊ της αυριανής ημέρας.Χτύπησε το κουδούνι της πόρτας.Άνοιξε η πρεσβυτέρα,που με έκπληξη είδε ένα νέο κορίτσι να στέκεται στην πόρτα της και να της χαμογελά.
-Τι θέλετε? Ποιά είστε,δεσποινίς μου? τη ρώτησε. -Είμαι η Άννα  Χαρή και θέλω να μιλήσω στον πατέρα Ιωακείμ.-Εσείς  ποιά είστε?-Είμαι η πρεσβυτέρα του πατέρα Ιωακείμ.-Ω! Χαίρω πολύ που σας γνωρίζω,πρεσβτυέρα, της είπε φανερά χαρούμενη.-Περίμενε ένα λεπτό,κορίτσι μου.
Η πρεσβυτέρα προχώρησε προς το σαλόνι,όπου ο πατέρας Ιωακείμ καθόταν αναπαυτικά στην πολυθρόνα του και διάβαζε την εφημερίδα του.
- Παπά μου,συγγνώμη που σε ενοχλώ.Σε ζητάει μία κοπέλα που το όνομα της είναι Άννα Χαρή.
-Ω! πες της να περάσει,Μαρία.Είναι η γιατρίνα που μένει στο σπίτι του Ερρίκο.Μας φέρνει νέα από τον καθηγητή που θα επισκεφθεί ο Τιμόθεος.
-Ελάτε,δεσποινίς μου,ο πατέρας Ιωακείμ σας περιμένει.
-Καλησπέρα,πατέρα Ιωακείμ, έρχομαι να σας μεταφέρω την καλή είδηση για τον κουνιάδο σας,τον σεβαστό Τιμόθεο.
- Να ακούσουμε την καλή είδηση,δεσποινίς Άννα.
-Ο κύριος καθηγητής περιμένει αύριο το πρωϊ,θα τον δεχτεί πρώτο στη σειρά, τον σεβαστό Τιμόθεο.Να τον ειδοποιήσετε,παρακαλώ,αύριο πριν της οκτώ το πρωϊ θα περάσουμε να τον πάρουμε.Θα είστε μαζί μας κι εσείς πρεσβυτέρα? -Φυσικά και θα είμαι μαζί σας. Μπορώ,κορίτσι μου,να αφήσω μόνο του τον αδελφό μου σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή της υγείας του?
-Μόνος του! τρόπος του λέγειν.Δε θα είναι μόνος του,αφού θα είμαστε εμείς,ο πατέρας Ιωακείμ,εγώ,ο καθηγητής,οι νοσοκόμες.-Απόκλεισε τις νοσοκόμες,κορίτσι μου,δε πιστεύω να δεχθεί.
Να επικοινωνήσω μαζί του και να τον ενημερώσω,είπε ο πατέρας Ιωακείμ.Κάλεσε το ξενοδοχείο,όπου έμενε ο πατέρας Τιμόθεος με την ομάδα των νέων ιερέων,που τους καθοδηγούσε,που τους διαμόρφωνε στα θρησκευτικά τους δικαιώματα.
-Εμπρός?  -ΠάτερΤιμόθεε,με ακούς? Ο Ιωακείμ είμαι.Είναι εδώ στο σπίτι η βοηθός  του γαστεντερολόγου καθηγητή.Ήρθε να μας φέρει καλά νέα.Ο κύριος καθηγητής μας περιμένει αύριο το πρωϊ,θα σε δεχθεί πρώτο στη σειρά.Η δεσποινίς Άννα η βοηθός του κανόνισε τη συνάντηση. Είναι εδώ δίπλα μου.Περιμένει να σου μιλήσει.-Καλησπέρα σεβαστέ μου Τιμόθεε.Ο καθηγητής μου,ο κύριος Ράμπλινγκ με ευχαρίστηση θα σας δεχθεί αύριο το πρωϊ πρωϊ.-Δε γνωρίζω,αγαπητή μου,αν κατορθώσω  να συμβιβαστώ με την ιδέα.-Να μη διστάζετε καθόλου και προπαντός να μη φοβηθείτε.Ο καθηγητής μου είναι  πολύ προσεγγίσιμος με τους ανθρώπους, κατανοεί και πλησιάζει εύκολα τον ασθενή άνθρωπο.-Θα προσπαθήσω,αγαπητή μου δεσποινίς,να συμβιβαστώ με την ιδέα και περισσότερο με τη συνείδηση μου.-Δε καταλαβαίνω τι εννοείτε,σεβαστέ μου ιερέα.-Παρακαλώ,δεσποινίς μου,να μιλήσω στον πατέρα Ιωακείμ,εκείνος θα με καταλάβει.-Σας δίνω τον πατέρα Ιωακείμ,καληνύχτα από μένα και αύριο να είστε έτοιμος.Καληνύχτα σας πατέρα Ιωακείμ,καληνύχτα πρεσβυτέρα,αύριο πρωϊ η συνάντηση μας.-Τι συμβαίνει παπά Τιμόθεε? τι είπες στη δεσποινίδα Άννα και έφυγε έκπληκτη?
-Πάτερ Ιωακείμ,πρέπει να συμβιβαστώ με τη συνείδηση μου.
-Τι είδους συμβιβασμό να κάνεις Τιμόθεε?όταν έχεις ένα στομάχι που σε βασανίζει χρόνια ολόκληρα και τώρα βοήθησε ο Θεός να βρεθεί ένας καλός και άξιος άνθρωπος,ένας πολύ  καλός  επιστήμονας να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις το βάσανο αυτό.-Πρέπει,πατέρα Ιωακείμ,να συμβιβαστώ με τη συνείδηση μου,με τις τύψεις της συνείδησης που θα με βασανίζουν,όταν με αγγίξουν χειρουργικά μαχαίρια.Όταν αυτό το σώμα,το δημιούργημα του Θεού μου,που τον  λατρεύω μια ολόκληρη ζωή,γίνει λεία ενός βέβηλου χειρουργικού εργαλείου,που θα παραβιάσει,που θα προσβάλλει τις ιερατικές μου συνήθειες.
-Τιμόθεε,μη ξεχνάς το καθήκον σου.Το καθήκον σου,που έχεις απέναντι στο ποίμνιο σου.Το καθήκον σου,που έχεις απέναντι στην ομάδα σου των νέων ιερωμένων που μορφώνεις.Μη ξεχνάς το καθήκον σου απέναντι στην οικογένεια σου,απέναντι σε μένα,απέναντι στην αδελφή σου και στους άλλους συγγενείς.Τιμόθεε,μη ξεχνάς το καθήκον σου απέναντι στον εαυτόν σου,το σπουδαιότερο,καθώς λες ότι είσαι ένα δημιούργημα του Θεού σου,που δεν πρέπει να βεβηλώνει η αρρώστια. Δεν είναι βέβαιο, ότι θα χρειαστεί να δεχτείς το βέβηλο,όπως λες χειρουργικό εργαλείο. Ασφαλώς όμως κάποια  θεραπεία θα γίνει και αυτό που θα υποστείς θα είναι να καταπίνεις χάπια,όπως οι ασπιρίνες που έπαιρνες.Αυτά τα χάπια όμως θα σου κάνουν καλό,θα σου θεραπεύσουν το στομάχι.Και δε χρειάζεται καμία πρετοιμασία συνείδησης,κανένας συμβιβασμός με την ιδέα.Μόνο εμπιστοσύνη στο Θεό σου,που λατρεύεις, και στον άνθρωπο,στον επιστήμονα που θα σε κάνει καλά,σαν Θεός.
Αύριο πρωϊ πριν τις οχτώ η ώρα θα περάσουμε να σε πάρουμε.Μαζί μας θα είναι και η πρεσβυτέρα,η αδελφή σου η Μαρία.Καληνύχτα,ιερέα Τιμόθεε.