ΟΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ.Συνέχεια

Ο Κλεισθένης μετά την επιτυχή εκλογή του τέθηκε επί κεφαλής του "δήμου".

Ο "δήμος" αποτελούνταν από πολίτες που δεν ήσαν ευγενείς, αλλά όμως είχαν κάποια περιουσία.

Ο Κλεισθένης ήταν ευγενής, παρόλα αυτά  προέβη στην ενέργεια αυτή,να τεθεί επί κεφαλής του "δήμου",γιατί ήθελε να εξασφαλίσει τη θέση του ως  πολιτικός ηγέτης.

Και επιπλέον εισήγαγε την ΝΕΑ  ΟΡΓΑΝΩΣΗ  ΤΩΝ ΦΥΛΏΝ θέτοντας  έτσι τις δημοκρατικές βάσεις επάνω στις οποίες αναπτύχθηκε κατόπιν η Αθήνα.

Η ισχυρή επιρροή των ευγενών επικρατούσε ακόμα παρά τις μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα( άλλος ένας μεταρρυθμιστής της Αρχαίας εποχής).

Για να εξουδετερώσει την ισχυρή επιρροή των ευγενών,ο Κλεισθένης εμείωσε πολύ την δύναμη των ΠΑΛΑΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΦΥΛΏΝ,που βασίζονταν στη συγγένεια του αίματος,συγγένεια εξ αίματος  και δημιούργησε τελείως διαφορετικές ΔΕΚΑ ΝΕΕΣ ΦΥΛΈΣ.

Οι ΝΕΕΣ ΑΥΤΕΣ ΦΥΛΕΣ ήταν τοπικές υποδιαιρέσεις,που δεν επέτρεπαν  αμφιβολίες για την ύπαρξη και τον χαρακτήρα τους και με τις παλαιότερες είχαν κοινή μόνο την ονομασία.

Η ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ  ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΙΘΡΟ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ και όλη η Αττική διαιρέθηκε σε τρία τμήματα. Αυτά ήταν το "άστυ",η "παραλία",τα "μεσόγαια'.

Κάθε ένα από αυτά χωρίστηκε σε δέκα μέρη,τα οποία ονομαζόταν  "τριττύες".Συνολικά προέκυψαν τριάντα "τριττύες".

Τρεις "τριττύες",μία από κάθε τμήμα της χώρας,απετέλεσαν μία φυλή.

Η συγκρότηση των φυλών από τις  τριττύες έγινε με κλήρωση,γι αυτό σε αρκετές περιπτώσεις  οι τριττύες της ίδιας φυλής βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους.

Με αποτέλεσμα σε κάθε φυλή να συνυπάρχουν οι πλέον  διαφορετικές τοπικές και πολιτικο κοινωνικές αντιθέσεις.

Εκτός από τις φυλές υπήρχαν ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ή ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ αλλιώς,οι οποίες σχηματίστηκαν τώρα από οικισμούς,οι οποίοι προυπήρχαν.

ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΝ ΔΗΜΟΙ.

Στην αρχή ήταν λίγο περισσότεροι από εκατό. Αργότερα όμως με την ίδρυση νέων ΔΗΜΩΝ,οι οποίοι προήλθαν από τον χωρισμό τμημάτων από τους παλαιούς,ο αριθμός τους αυξήθηκε.

Ο Στράβων αναφέρει ότι ήταν 174.

ΚΑΘΕ ΔΗΜΟΣ ΗΤΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ  ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ και είχε δική του περιουσία,δικά του ταμεία,πλήρη αρμοδιότητα για την λατρεία των Θεών και τηρούσε μητρώο των πολιτών του ΔΗΜΟΥ με την εποπτεία του προέδρου του,που ονομαζόταν και τότε ΔΗΜΑΡΧΟΣ.

Στην ιδιότητα που είχε ο κάθε πολίτης του δήμου βασιζόταν και η ιδιότητα του ως Αθηναίου πολίτη.

Γι αυτό και  από τότε οι Αθηναίοι πολίτες δεν αναφερόταν με το όνομα του πατέρα τους,αλλά με το όνομα του δήμου,στον οποίον ήταν πολίτες.

Ως μέλη της κοινότητας, οι ΔΗΜΟΤΑΙ,ήταν όλοι οι πολίτες τυπικά ίσοι,όμως εξακολουθούσε να υπάρχει η διαβάθμιση ανάλογα με τις τέσσερεις τάξεις του Σόλωνα.

Όπως είναι  φυσικό, σε ένα τέτοιο πολίτευμα δεν μπορούσαν να υπάρχουν προνόμια για τους ευγενείς κατοχυρωμένα με νόμους.

Θεωρητικά μόνο,γιατί στην πράξη και μάλιστα καθ όλη τη λαμπρή εποχή των Αθηνών,έως τον Περικλή, την ηγεσία του κράτους είχαν πάντοτε ευγενείς.

Τιμά την δημοκρατία της εποχής εκείνης το γεγονός,ότι αμερόληπτα εξέλεγε τους ηγέτες του κράτους από τους κύκλους εκείνους,όπου χάρη στην παιδεία και την μόρφωση που υπήρχε από παλιά μπορούσαν να βρεθούν ισχυρές προσωπικότητες.