Να μιλήσουμε σήμερα,αγαπητοί μου αναγνώστες,για την οικονομική επιστήμη.  Από ιστορική άποψη το όνομα της αντλεί από το γεγονός,ότι κατά το παρελθόν,όπως ακόμα  και σήμερα,σε πολύ καθυστερημένες οικονομίες η βασική οικονομική μονάδα αυτοσυντήρητη σε μεγάλο βαθμό ήταν η οικογένεια.Την εργασία της οικογένειας και τους πόρους που διέθετε σε πρώτες ύλες ,σε καύσιμα,σε εργαλεία και σε άλλα,οργάνωνε ο αρχηγός της οικογένειας με τέτοιον τρόπο,ώστε να εξασφαλίσει   στα μέλη της,αυτό που εθεωρείτο το πλέον ικανοποιητικό παραγωγικό αποτέλεσμα σε τρόφιμα,σε είδη ένδυσης και υπόδησης,σε κατοικία,σε καύσιμα,και σε άλλα είδη,τα οποία καλύπτουν άμεσες ανάγκες,αλλά και που επιτρέπουν μία σχετική αποταμίευση.
Στην σύγχρονη κοινωνία,ο καταμερισμός της εργασίας και η ανταλλαγή προϊόντων  και υπηρεσιών συντελούνται διαρκώς επί ευρυτέρας εθνικής κλίμακας,αλλά και ολοένα περισσότερο παγκόσμιας κλίμακας.
Παρόλα αυτά  τα θεμελιώδη προβλήματα δεν έχουν μεταβληθεί στον οικονομικό τομέα.
Πόλεις,έθνη,ομάδες εθνών,αντιμετωπίζουν την ίδιαν ανάγκη,πώς να διαθέσουν πόρους που είναι σπάνιοι και δεν επαρκούν στην πλήρη κάλυψη της παρούσας ζήτησης για τα αναρίθμητα ποικίλα προϊόντα με τρόπο,που να ικανοποιούν τις ανάγκες,οι οποίες υπάρχουν ανάλογα με τη σπουδαιότητα τους.
Η  εφαρμογή των πλέων αποδοτικών μεθόδων στην παραγωγή και στη διανομή και η δίκαιη κατανομή του τελικού προϊόντος κρίνονται και σήμερα από τους οικονομολόγους,ως οι βασικοί στόχοι της οικονομικής πολιτικής και
Τα οικονομικά συγγράμματα ασχολούνται τόσο με την περιγραφή των εφαρμοζομένων οικονομικών μεθόδων και με την ανάλυση και ερμηνεία της λειτουργίας των οικονομικών θεσμών,όσο και με την αξιολόγηση της επιτυχίας,την οποίαν διάφοροι μέθοδοι και συστήματα σημειώνουν την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών.
Η οικονομική συμπεριφορά είναι η μία μόνο όψη της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Αυτό αποδεικνύει ότι η οικονομική αλληλοσυμπληρώνεται  με άλλες επιστήμες,οι οποίες διερευνούν την ανθρώπινη συμπεριφορά ή κοινωνικά προβλήματα,όπως οι πολιτικές επιστήμες,η ψυχολογία,η κοινωνιολογία,η πολιτιστική ανθρωπολογία και η ιστορία.Ο στενός δεσμός που υπάρχει ανάμεσα στην οικονομική και τις πολιτικές επιστήμες οφείλεται και στο ότι το κράτος ,ως μεγάλη οικονομική μονάδα,ασκεί σημαντική επιρροή στην ανταλλαγή ατόμων και ομάδων.
Ο συσχετισμός με την ψυχολογία,την κοινωνιολογία,και την ανθρωπολογία προέρχεται  από το ότι η οικονομική πραγματεύεται συχνά τα αίτια ή τα κίνητρα της οικονομικής συμπεριφοράς και από την ισχυρή επίδραση της μορφής των  διαφόρων πολιτισμών,που λαμβάνει ανάλογα η οικονομική συμπεριφορά.
Κάθε οικονομική θεωρία διετυπώθηκε μέσα σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο.
Συνεπώς η μελέτη της ιστορίας διευκολύνη την κατανόηση των οικονομικών θεωριών.
Οι Αρχαίες κοινωνίες της Μεσογείου ανεπτύχθησαν συνήθως από ένα αρχικό πυρήνα  μίας μικρής γεωργικής και κτηνοτροφικής κοινότητας.Απησχολούντο δε με τις απλές τέχνες,οι οποίες πλαισίωναν την γεωργίαν.
Βασική κοινωνική μονάδα ήταν η οικογένεια.Κρατική διάρθρωση δεν υπήρχε και αντί αυτής υπήρχε η φυλή,η οποία κυβερνούνταν  πατριαρχικά.
Η κοινωνία αυτή,στην οποία εκυριαρχούσε μία άρχουσα τάξις γαιοκτημόνων ,πολεμιστών και ιερέων ,ήταν συντηρητική με αριστοκρατικές αποκλίσεις
Οι αξίες της και οι ηθικές αρχές της αποτελούσαν αντανάκλαση μιας πραγματικότητας,στην οποίαν η παραγωγή συντελούνταν για τις ανάγκες μιας μικρής κοινότητας και η σταθερότητα αποτελούσε ύψιστον αγαθόν.
Η ανάπτυξη της ναυτιλίας,η οποία επηκολούθησε και του εμπορίου επομένως καθώς και η χρησιμοποίηση του χρήματος στις ανταλλαγές ,οδήγησαν στην άνοδο της τάξης των εμπόρων και στη δημιουργία των πόλεων ως κέντρων εμπορίου και παραγωγής.