Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
Πω! πω! πω! πω! πω!πω! πω!πω!
μωρά!
Εγώ! την κοιλίτσα μου την αγαπώ
γιατί από κει μέσα βγήκε ένα μωρό!
Μόνο ένα μωρό;
Όχι! ένα! τέσσερα θέλω να πω
μα δεν ομοιοκαταληκτώ.
Ας το πάρουμε αλλιώς
Την κοιλίτσα της την αγαπά
γιατί από κει μέσα βγήκαν τα μωρά
Τέσσερα μωρά παρακαλώ!
Κι έχει απέραντη χαρά γι αυτό
θάθελε να ήταν άλλα οχτώ
σύνολο ντουζίνας δηλαδή
γιατί,γενικώς,τα μωρά τα αγαπά πολύ
Και τον άντρα της;
Kαι αυτόν τον αγαπά πολύ
τώρα όχι πάρα πολύ
γιατί ο άνδρας της έγινε μεγαλομανής
και σε μερικά χρονάκια θα τον πιάσει
τρεμουλής και θα γίνει γεροπαραλής
.
Πω! πω! πω! πω! πω!πω! πω!πω!
μωρά!
Εγώ! την κοιλίτσα μου την αγαπώ
γιατί από κει μέσα βγήκε ένα μωρό!
Μόνο ένα μωρό;
Όχι! ένα! τέσσερα θέλω να πω
μα δεν ομοιοκαταληκτώ.
Ας το πάρουμε αλλιώς
Την κοιλίτσα της την αγαπά
γιατί από κει μέσα βγήκαν τα μωρά
Τέσσερα μωρά παρακαλώ!
Κι έχει απέραντη χαρά γι αυτό
θάθελε να ήταν άλλα οχτώ
σύνολο ντουζίνας δηλαδή
γιατί,γενικώς,τα μωρά τα αγαπά πολύ
Και τον άντρα της;
Kαι αυτόν τον αγαπά πολύ
τώρα όχι πάρα πολύ
γιατί ο άνδρας της έγινε μεγαλομανής
και σε μερικά χρονάκια θα τον πιάσει
τρεμουλής και θα γίνει γεροπαραλής
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου