Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα. Νόστιμη πολύ η σούπα σου Νίνα,να είσαι καλά, μας ζέστανες.
-Θέλετε,κύριε,να σας σερβίρω και δεύτερο πιάτο?
-Όχι,κορίτσι μου, μπορώ να σερβιριστώ,αν θέλω, μόνος μου.Εδώ μπροστά μου είναι η σουπιέρα, όμως δεν θέλω άλλο φαγητό,ευχαριστώ.
-Μπορώ τότε να πάρω τα σερβίτσια?
-Και βέβαια μπορείς.Εμείς να περάσουμε στο καθιστικό κι εσύ με την ησυχία σου.
-Πριν αρχίσω να μαζεύω τα πιατικά να σας προσφέρω φρούτο?
-Ναι! κορίτσι μου,ευχαρίστως,ένα φρούτο μπορούμε να το γευτούμε με ευχαρίστηση.
-Τι φρούτο θέλετε να σας προσφέρω,κύριε?
-Ό,τι βρίσκεται στην κουζίνα,Νίνα μου, από τα εποχιακά.
-Μόνο εποχιακά έχουμε,κύριε. Εσεις Άννα,κύριε Δημήτρη,θέλετε?
-Ναι! Νίνα,θέλω κι εγώ ένα,προτιμώ ένα μήλο.
-Κι εγώ,είπε η Άννα,ένα πράσινο μήλο ευχαρίστως θα το γευόμουν.
-Ωραία,λοιπόν, πηγαίνω στην κουζίνα να σας φέρω τα φρούτα.
-Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης,γιατί σε βλέπω στεναχωρημένο.
-Δεν είναι τίποτα,Δημήτρη.Μίλησα στο τηλέφωνο με την Σημέτα της είχα ζητήσει να ψάξει και να βρει δύο μουσικούς δίσκους. του Κούρτ Βέϊλ.Έχω όλη την σειρά των δίσκων του.
Εδώ στο Μόναχο τους βρήκα σε ένα παλαιοπωλείο πριν από τον πόλεμο.
Ο Δημήτρης κοίταξε την Άννα.
-Ξέρω,Δημήτρη μου,θέλεις να μάθεις περί τίνος πρόκειται.
-Ναι! Άννα μου,ποιός είναι ο Κούρτ Βέϊλ.
-Είναι ένας Γερμανός συνθέτης,Δημήτρη,είπε ο Ερρίκος.
-Και γιατί ζητάτε από την κόρη σας να βρει τους δίσκους του στην Αμερική.
-Δημήτρη μου,είπε η Άννα,ο συνθέτης μετά τις σπουδές του στο Βερολίνο εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη,όπου εργάστηκε συνθέτοντας για το θέατρο.Πριν μερικά χρόνια, το 1950, απεβίωσε εκεί,στην Νέα Υόρκη.
-Α! Έτσι εξηγείται,είπε ο Δημήτρης.
-Στις 3 του Απρίλη,είπε ο Ερρίκος,το θυμάμαι, το είδα στις εφημερίδες, εκείνες τις ημέρες αφιέρωσαν στη μνήμη του.Τα πιο επιτυχημένα έργα του είναι...
-Να τα πω εγώ,είπε η Άννα.
-Είναι το Aufstieg und fall der stadt Mahagonny.
- Η άνοδος και η παρακμή της πόλεως Μαχαγκόνη
-Ενδιαφέρουσα συζήτηση,είπε ο Δημήτρης, νύσταξα πριν,αλλά τώρα σας παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον.
-Δημήτρη,είναι μια σατιρική όπερα που τα κείμενα της έγραψε ο Γερμανός συγγραφέας Μπέρλοτ Μπρέχτ. Απεβίωσε κι εκείνος πριν μερικά χρόνια,τον Αύγουστο του 1956.
-Πώς λέτε στην Ελλάδα,αγάπη μου,όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει?είπε η Helga.
-Ο Θεός να τον συγχωρέσει,είπε ο Ερρίκος.
-Ο Θεός να τους συγχωρέσει,είπε η Helga,που η ζωηρή συζήτηση την κρατούσε νηφάλια.
-Χαίρομαι,Helga,είπε η Άννα,χειρίζεσαι πολύ καλά τις πτώσεις στην Ελληνική γλώσσα.
Πράγματι,είπε ο Ερρίκος και έδωσε ένα φιλί στην αγαπημένη του γυναίκα.
-Ευχαριστώ πολύ!είπε η Helga,χαρούμενη.
-Συνεχίστε τώρα,είπε ο Δημήτρης με ανυπομονησία.
-Τι θέλεις να πληροφορηθείς,Δημήτρη μου,είπε η Άννα.
-Όλα,Άννα μου,είπε ο Δημήτρης,που αφορούν τους δημιουργούς και τα σχετικά με αυτήν την όπερα.
-Ο Μπέρλοτ Μπρέχτ έγραψε τα κείμενα και ο φίλος του ο Κούρτ Βέϊλ είναι ο συνθέτης αυτού του λιμπρέτου.
Ο Μπέρλοτ Μπέχτ άρχισε την συγγραφή αυτής της όπερας το 1927 και η μουσική επένδυση της από τον Βέϊλ ολοκληρώθηκε το 1929.
Η όπερα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 9 του Μάρτη στο νεοϊδρυμένο θέατρο της Λειψίας μετά ανέβηκε στο Βερολίνο και σε άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις,στο Λονδίνο,στο Παρίσι, ακόμη και στην Αμερική,όπου ο Βέϊλ κατέφυγε διωγμένος από το 1935. Απαγορεύτηκε όμως η όπερα από τους Ναζί το 1933 μέχρι τώρα.
-Μέχρι τώρα? είπε ο Δημήτρης.
-Ναι! Δημήτρη, πριν μερικούς μήνες,πριν την αναχώρηση της Σημέτας,καθώς ερχόμουν από το γραφείο μου της Εργατικής Συνομοσπονδίας,περνώντας απέξω από ένα κατάστημα δίσκων άκουσα την μουσική του Βέϊλ από αυτό το έργο του. Μπήκα στο κατάστημα και ζήτησα τον δίσκο να τον αγοράσω αλλά μου είπαν δεν πωλείται είναι μόνο για χρήση του καταστήματος.
Στην ερώτηση μου πού είναι δυνατόν να βρω τον δίσκο μου απάντησαν πιθανότατα στην Αμερική.
Γι αυτό επιφόρτησα την κόρη μου να ψάξει,να βρει τον δίσκο και να μου τον στείλει, μου είπε πριν λίγο στο τηλέφωνο ότι δεν ευκαίρησε ακόμα να κατέβει στα καταστήματα.
Πολύ αργεί το κοριτσάκι μου κι εγώ έχω τόση ανυπομονησία.
-Αγάπη μου,είχε πολύ δουλειά η Σημέτα μας όλον αυτόν τον καιρό.
Μου μιλούσε στο τηλέφωνο για μια επίδειξη μόδας που η Λίντα προετοίμαζε τους καινούριους σπουδαστές της σχολής της του modeling να λάβουν μέρος, μια επίδειξη βραδυνών ενδυμάτων πολυτελείας γι αυτό το κοριτσάκι μας δεν ασχολήθηκε με το ψάξιμο των δίσκων σου.
-Ω! δεν μου είπε,συγγνώμη.
-Καλά,Ερρίκο,δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι,είπε ο Δημήτρης,μόλις ευκαιρήσει δεν θα σε ξεχάσει.
-Ασφαλώς,είπε η Άννα.Όμως εγώ θα έλεγα αν πηγαίναμε στο κατάστημα να ακούσω κι εγώ την μουσική, θα σας έπαιζα στο πιάνο εν τω μεταξύ μέχρι η Σημέτα να σας στείλει τους δίσκους.
-Καλή ιδέα,είπε η Helga,μία από αυτές τις ημέρες να κατεβούμε στην αγορά.Έχω κι εγώ πολύ καιρό να περπατήσω στα καταστήματα.
-Ωραία!είπε ο Δημήτρης να έλθω κι εγώ.Να μια ευκαιρία,η Άννα να μας κεράσει την πάστα.
-Ω! ναι,αφού έχασε το στοίχημα,που βάλατε για την Μάγδα,αν ήταν ή όχι,η πραγματική μητέρα της Ρόμης, στο φιλμ που είδατε απόψε.
Έτσι ο Ερρίκος ξαναβρήκε το κέφι του και η βραδιά πέρασε ευχάριστα με τις ερωτήσεις και το ενδιαφέρον του Δημήτρη για την όπερα Mahagonny.
-Πείτε μου τώρα είπε ο Δημήτρης πού οφείλεται η απαγόρευση της όπερας των Μπρεχτ-Βέϊλ.από τους Ναζί.
-Με βεβαιότητα δε μπορώ να σου πω,Δημήτρη.Το κύριο θέμα της είναι η αγάπη,η αληθινή αγάπη,η οποία εστιάζεται στην αγάπη του Jimmy,που είναι ένας από τους πρωταγωνιστές,προς την Jenny ένα κορίτσι ανεξάρτητο και ελεύθερο.
-Μια πόρνη θέλεις να πεις,είπε ο Δημήτρης.
- Ναι! Δημήτρη,μια πόρνη. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου κινούνται μέσα σε ένα περιβάλλον που το αποτελούν εγκληματίες,πόρνες και όλοι αυτοί.
Η πόλη Μαχαγκόνη βρίσκεται κάπου στην Αμερική,κάπου στην Αλάσκα εκεί συγκεντρώνονται όλοι αυτοί οι απόκληροι της κοινωνίας.
Σε έναν πάμπλουτο τόπο με αρκετό χρυσάφι προσπαθούν να βρούν την τύχη τους.
Πολλά ατυχήματα συμβαίνουν ή επίκειται να συμβούν,όπως μια χιονοθύελα που περιμένουν και που την τελευταία στιγμή,ενώ προετοιμάζονται για την καταστροφή, η χιονοθύελα προσπερνά την πόλη που έτσι δεν καταστρέφεται.
-Αγάπη μου,είπε έκπληκτη η Helga,τι σου έκανε εντύπωση γιατί σε φορτίζει τόσο.
-Αγάπη μου,είπε ο Ερρίκος.Αυτή η όπερα είναι ένα έργο μουσικοχορευτικό.
Μου αρέσουν πολύ οι μελωδίες του και επί πλέον στην υπόθεση της ιστορίας ο συγγραφέας,ο Μπέρλοτ Μπρεχτ χρησιμοποιεί το εύρημα του Αρχαίου μας προγόνου του Ευριπίδη. Τον από μηχανής Θεό,που εφάρμοσε πρώτος ο Αισχύλος, στο έργο του Πέρσες, με το μηχανικό κατασκεύασμα,την ξύλινη μηχανή,που ομοιάζει με γερανό με το οποίο κατεβαίνει ο Δίας από τον Όλυμπο και σώζει την κατάσταση.
Και ο Αριστοφάνης το χρησιμοποιεί,κύριε Ερρίκο,είπε η Άννα.
-Ναι! Άννα μου και ο Αριστοφάνης,ευχαριστώ.
Το ίδιο συμβαίνει από τον συγγραφέα και εδώ.
Παρουσιάζεται ο από μηχανής Θεός,ο σωτήρας, που την τελευταία στιγμή σώζει την πόλη.
-Ω! έχει πολύ ενδιαφέρον,είπε η Helga, με το δίκιο σου ανυπομονείς, αγάπη μου.
-Ελπίζω η Σημέτα πολύ γρήγορα να μας στείλει τους δίσκους του Βέϊλ..
Ο Ερρίκος χαμήλωσε με ντροπή,σαν μαθητούδι, τα μάτια του πήρε το χέρι της γυναίκας του και το έφερε στα χείλη του,φίλησε τον καρπό και είπε με παρακλητικό ύφος: να υπενθυμίσεις στη Σημέτα,αγάπη μου.
Ναι! αγάπη μου,είπε η Helga,την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο θα της το ξαναειπώ.
-Ο Ερρίκος έχει πάθος με την μουσική είπε με κάποια αμηχανία η Helga στην Άννα και τον Δημήτρη.
-Δεν είναι κακό,είπε ο Δημήτρης,όλοι κάποιο πάθος έχουμε,που μας ομορφαίνει την ζωή.
-Το πάθος με την μουσική είναι ό,τι πιο ωραίο μπορείς να έχεις στην ζωή σου,είπε ο Δημήτρης.
-Θέλετε,κύριε,να σας σερβίρω και δεύτερο πιάτο?
-Όχι,κορίτσι μου, μπορώ να σερβιριστώ,αν θέλω, μόνος μου.Εδώ μπροστά μου είναι η σουπιέρα, όμως δεν θέλω άλλο φαγητό,ευχαριστώ.
-Μπορώ τότε να πάρω τα σερβίτσια?
-Και βέβαια μπορείς.Εμείς να περάσουμε στο καθιστικό κι εσύ με την ησυχία σου.
-Πριν αρχίσω να μαζεύω τα πιατικά να σας προσφέρω φρούτο?
-Ναι! κορίτσι μου,ευχαρίστως,ένα φρούτο μπορούμε να το γευτούμε με ευχαρίστηση.
-Τι φρούτο θέλετε να σας προσφέρω,κύριε?
-Ό,τι βρίσκεται στην κουζίνα,Νίνα μου, από τα εποχιακά.
-Μόνο εποχιακά έχουμε,κύριε. Εσεις Άννα,κύριε Δημήτρη,θέλετε?
-Ναι! Νίνα,θέλω κι εγώ ένα,προτιμώ ένα μήλο.
-Κι εγώ,είπε η Άννα,ένα πράσινο μήλο ευχαρίστως θα το γευόμουν.
-Ωραία,λοιπόν, πηγαίνω στην κουζίνα να σας φέρω τα φρούτα.
-Ερρίκο,είπε ο Δημήτρης,γιατί σε βλέπω στεναχωρημένο.
-Δεν είναι τίποτα,Δημήτρη.Μίλησα στο τηλέφωνο με την Σημέτα της είχα ζητήσει να ψάξει και να βρει δύο μουσικούς δίσκους. του Κούρτ Βέϊλ.Έχω όλη την σειρά των δίσκων του.
Εδώ στο Μόναχο τους βρήκα σε ένα παλαιοπωλείο πριν από τον πόλεμο.
Ο Δημήτρης κοίταξε την Άννα.
-Ξέρω,Δημήτρη μου,θέλεις να μάθεις περί τίνος πρόκειται.
-Ναι! Άννα μου,ποιός είναι ο Κούρτ Βέϊλ.
-Είναι ένας Γερμανός συνθέτης,Δημήτρη,είπε ο Ερρίκος.
-Και γιατί ζητάτε από την κόρη σας να βρει τους δίσκους του στην Αμερική.
-Δημήτρη μου,είπε η Άννα,ο συνθέτης μετά τις σπουδές του στο Βερολίνο εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη,όπου εργάστηκε συνθέτοντας για το θέατρο.Πριν μερικά χρόνια, το 1950, απεβίωσε εκεί,στην Νέα Υόρκη.
-Α! Έτσι εξηγείται,είπε ο Δημήτρης.
-Στις 3 του Απρίλη,είπε ο Ερρίκος,το θυμάμαι, το είδα στις εφημερίδες, εκείνες τις ημέρες αφιέρωσαν στη μνήμη του.Τα πιο επιτυχημένα έργα του είναι...
-Να τα πω εγώ,είπε η Άννα.
-Είναι το Aufstieg und fall der stadt Mahagonny.
- Η άνοδος και η παρακμή της πόλεως Μαχαγκόνη
-Ενδιαφέρουσα συζήτηση,είπε ο Δημήτρης, νύσταξα πριν,αλλά τώρα σας παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον.
-Δημήτρη,είναι μια σατιρική όπερα που τα κείμενα της έγραψε ο Γερμανός συγγραφέας Μπέρλοτ Μπρέχτ. Απεβίωσε κι εκείνος πριν μερικά χρόνια,τον Αύγουστο του 1956.
-Πώς λέτε στην Ελλάδα,αγάπη μου,όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει?είπε η Helga.
-Ο Θεός να τον συγχωρέσει,είπε ο Ερρίκος.
-Ο Θεός να τους συγχωρέσει,είπε η Helga,που η ζωηρή συζήτηση την κρατούσε νηφάλια.
-Χαίρομαι,Helga,είπε η Άννα,χειρίζεσαι πολύ καλά τις πτώσεις στην Ελληνική γλώσσα.
Πράγματι,είπε ο Ερρίκος και έδωσε ένα φιλί στην αγαπημένη του γυναίκα.
-Ευχαριστώ πολύ!είπε η Helga,χαρούμενη.
-Συνεχίστε τώρα,είπε ο Δημήτρης με ανυπομονησία.
-Τι θέλεις να πληροφορηθείς,Δημήτρη μου,είπε η Άννα.
-Όλα,Άννα μου,είπε ο Δημήτρης,που αφορούν τους δημιουργούς και τα σχετικά με αυτήν την όπερα.
-Ο Μπέρλοτ Μπρέχτ έγραψε τα κείμενα και ο φίλος του ο Κούρτ Βέϊλ είναι ο συνθέτης αυτού του λιμπρέτου.
Ο Μπέρλοτ Μπέχτ άρχισε την συγγραφή αυτής της όπερας το 1927 και η μουσική επένδυση της από τον Βέϊλ ολοκληρώθηκε το 1929.
Η όπερα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 9 του Μάρτη στο νεοϊδρυμένο θέατρο της Λειψίας μετά ανέβηκε στο Βερολίνο και σε άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις,στο Λονδίνο,στο Παρίσι, ακόμη και στην Αμερική,όπου ο Βέϊλ κατέφυγε διωγμένος από το 1935. Απαγορεύτηκε όμως η όπερα από τους Ναζί το 1933 μέχρι τώρα.
-Μέχρι τώρα? είπε ο Δημήτρης.
-Ναι! Δημήτρη, πριν μερικούς μήνες,πριν την αναχώρηση της Σημέτας,καθώς ερχόμουν από το γραφείο μου της Εργατικής Συνομοσπονδίας,περνώντας απέξω από ένα κατάστημα δίσκων άκουσα την μουσική του Βέϊλ από αυτό το έργο του. Μπήκα στο κατάστημα και ζήτησα τον δίσκο να τον αγοράσω αλλά μου είπαν δεν πωλείται είναι μόνο για χρήση του καταστήματος.
Στην ερώτηση μου πού είναι δυνατόν να βρω τον δίσκο μου απάντησαν πιθανότατα στην Αμερική.
Γι αυτό επιφόρτησα την κόρη μου να ψάξει,να βρει τον δίσκο και να μου τον στείλει, μου είπε πριν λίγο στο τηλέφωνο ότι δεν ευκαίρησε ακόμα να κατέβει στα καταστήματα.
Πολύ αργεί το κοριτσάκι μου κι εγώ έχω τόση ανυπομονησία.
-Αγάπη μου,είχε πολύ δουλειά η Σημέτα μας όλον αυτόν τον καιρό.
Μου μιλούσε στο τηλέφωνο για μια επίδειξη μόδας που η Λίντα προετοίμαζε τους καινούριους σπουδαστές της σχολής της του modeling να λάβουν μέρος, μια επίδειξη βραδυνών ενδυμάτων πολυτελείας γι αυτό το κοριτσάκι μας δεν ασχολήθηκε με το ψάξιμο των δίσκων σου.
-Ω! δεν μου είπε,συγγνώμη.
-Καλά,Ερρίκο,δεν χρειάζεται να στεναχωριέσαι,είπε ο Δημήτρης,μόλις ευκαιρήσει δεν θα σε ξεχάσει.
-Ασφαλώς,είπε η Άννα.Όμως εγώ θα έλεγα αν πηγαίναμε στο κατάστημα να ακούσω κι εγώ την μουσική, θα σας έπαιζα στο πιάνο εν τω μεταξύ μέχρι η Σημέτα να σας στείλει τους δίσκους.
-Καλή ιδέα,είπε η Helga,μία από αυτές τις ημέρες να κατεβούμε στην αγορά.Έχω κι εγώ πολύ καιρό να περπατήσω στα καταστήματα.
-Ωραία!είπε ο Δημήτρης να έλθω κι εγώ.Να μια ευκαιρία,η Άννα να μας κεράσει την πάστα.
-Ω! ναι,αφού έχασε το στοίχημα,που βάλατε για την Μάγδα,αν ήταν ή όχι,η πραγματική μητέρα της Ρόμης, στο φιλμ που είδατε απόψε.
Έτσι ο Ερρίκος ξαναβρήκε το κέφι του και η βραδιά πέρασε ευχάριστα με τις ερωτήσεις και το ενδιαφέρον του Δημήτρη για την όπερα Mahagonny.
-Πείτε μου τώρα είπε ο Δημήτρης πού οφείλεται η απαγόρευση της όπερας των Μπρεχτ-Βέϊλ.από τους Ναζί.
-Με βεβαιότητα δε μπορώ να σου πω,Δημήτρη.Το κύριο θέμα της είναι η αγάπη,η αληθινή αγάπη,η οποία εστιάζεται στην αγάπη του Jimmy,που είναι ένας από τους πρωταγωνιστές,προς την Jenny ένα κορίτσι ανεξάρτητο και ελεύθερο.
-Μια πόρνη θέλεις να πεις,είπε ο Δημήτρης.
- Ναι! Δημήτρη,μια πόρνη. Όλοι οι χαρακτήρες του έργου κινούνται μέσα σε ένα περιβάλλον που το αποτελούν εγκληματίες,πόρνες και όλοι αυτοί.
Η πόλη Μαχαγκόνη βρίσκεται κάπου στην Αμερική,κάπου στην Αλάσκα εκεί συγκεντρώνονται όλοι αυτοί οι απόκληροι της κοινωνίας.
Σε έναν πάμπλουτο τόπο με αρκετό χρυσάφι προσπαθούν να βρούν την τύχη τους.
Πολλά ατυχήματα συμβαίνουν ή επίκειται να συμβούν,όπως μια χιονοθύελα που περιμένουν και που την τελευταία στιγμή,ενώ προετοιμάζονται για την καταστροφή, η χιονοθύελα προσπερνά την πόλη που έτσι δεν καταστρέφεται.
-Αγάπη μου,είπε έκπληκτη η Helga,τι σου έκανε εντύπωση γιατί σε φορτίζει τόσο.
-Αγάπη μου,είπε ο Ερρίκος.Αυτή η όπερα είναι ένα έργο μουσικοχορευτικό.
Μου αρέσουν πολύ οι μελωδίες του και επί πλέον στην υπόθεση της ιστορίας ο συγγραφέας,ο Μπέρλοτ Μπρεχτ χρησιμοποιεί το εύρημα του Αρχαίου μας προγόνου του Ευριπίδη. Τον από μηχανής Θεό,που εφάρμοσε πρώτος ο Αισχύλος, στο έργο του Πέρσες, με το μηχανικό κατασκεύασμα,την ξύλινη μηχανή,που ομοιάζει με γερανό με το οποίο κατεβαίνει ο Δίας από τον Όλυμπο και σώζει την κατάσταση.
Και ο Αριστοφάνης το χρησιμοποιεί,κύριε Ερρίκο,είπε η Άννα.
-Ναι! Άννα μου και ο Αριστοφάνης,ευχαριστώ.
Το ίδιο συμβαίνει από τον συγγραφέα και εδώ.
Παρουσιάζεται ο από μηχανής Θεός,ο σωτήρας, που την τελευταία στιγμή σώζει την πόλη.
-Ω! έχει πολύ ενδιαφέρον,είπε η Helga, με το δίκιο σου ανυπομονείς, αγάπη μου.
-Ελπίζω η Σημέτα πολύ γρήγορα να μας στείλει τους δίσκους του Βέϊλ..
Ο Ερρίκος χαμήλωσε με ντροπή,σαν μαθητούδι, τα μάτια του πήρε το χέρι της γυναίκας του και το έφερε στα χείλη του,φίλησε τον καρπό και είπε με παρακλητικό ύφος: να υπενθυμίσεις στη Σημέτα,αγάπη μου.
Ναι! αγάπη μου,είπε η Helga,την επόμενη φορά που θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο θα της το ξαναειπώ.
-Ο Ερρίκος έχει πάθος με την μουσική είπε με κάποια αμηχανία η Helga στην Άννα και τον Δημήτρη.
-Δεν είναι κακό,είπε ο Δημήτρης,όλοι κάποιο πάθος έχουμε,που μας ομορφαίνει την ζωή.
-Το πάθος με την μουσική είναι ό,τι πιο ωραίο μπορείς να έχεις στην ζωή σου,είπε ο Δημήτρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου