Σήμερα Μεγάλη Τρίτη 30 Απριλίου 2013 διανύουμε την δεύτερη ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας των Παθών του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.
Στον Όρθρο της σημερινής ημέρας διαβάζεται στις Εκκλησίες,από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου,η καταδίκη των Φαρισαίων.Αι ρήσεις, που αναφέρονται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον είναι γνωστές και τις επικαλούμεθα στην καθημερινότητα μας.Είναι οι παρακάτω αναγραφόμενες:
"Απόδοτε ουν, τα Καίσαρος,Καίσαρι και τα του Θεού,τω Θεώ".
"Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν".
"Ουαί ημίν Γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριταί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα,την δε κάμηλον καταπίνοντες".
Την Μεγάλη Τρίτη διαβάζονται δύο παραβολές.Η μία είναι η παραβολή των δέκα παρθένων.Οι πέντε από αυτές τις δέκα παρθένες ήταν προνοητικές και μαζί με τα λυχνάρια τους κρατούσαν και αρκετό λάδι.Οι πέντε ήταν "μωραί". Δεν είχαν προνοήσει να κρατούν περίσευμα λαδιού.Τα λυχνάρια τους έσβησαν και δεν έγιναν δεκτές στο γαμήλιο τραπέζι..Η Άλλη παραβολή,των ταλάντων, διδάσκει να είμαστε εργατικοί και να πολλαπλασιάσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.
Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης διαβάζεται ο Όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης.Είναι αφιερωμένος στην αμαρτωλή γυναίκα,όπως λέγει στο Ευαγγέλιο του ο Ευαγγελιστής Λουκάς,η οποία άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού και συγχωρέθηκε από τις αμαρτίες της για την μετάνοια που έδειξε.
Την Μεγάλη Τρίτη το βράδυ ψάλλεται ένα από τα πιο γνωστα και αγαπημένα τροπάρια της θρησκευτικής υμνογραφίας.Το τροπάριο της Κασσιανής. Της υπέροχης αυτής Κωνσταντινοπολίτισσας, των Βυζαντινών χρόνων,ηγουμένης και ταλαντούχου ποιήτριας. Το οποίο αρχίζει με την πρόταση "Οι εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή".
Ακολουθεί η κορυφαία μετάφραση από τον εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά.
"Η εν πολλαίς αμαρτίαις"
Κύριε, γυναίκα αμαρτωλή πολλά
Πολλά θολά τα κρίματα μου.
Μα,ω! Κύριε,πώς η θεότης σου μιλά
μες την καρδιά μου.
Προτού σε κρύψει η εντάφια γη
Από την δροσαυγή λουλούδια επήρα
Κι απ της λατρείας την τρίσβαθη πηγή
Σου φέρνω μύρα
Οίστρος με σέρνει ακολασίας...Νυχτιά,
σκοτάδι αφέγγαρο,άναστρο με ζώνει,
το σκοτάδι της αμαρτίας ,φωτιά
Με καίει,με λιώνει.
Εσύ,που απ τα πέλαγα τα νερά
Τα υψώνεις νέφη,πάρετα, έρωτα μου
Κυλάνε, είναι ποτάμια φλογερά
Τα δάκρυα μου.
Γύρε σε με! Η ψυχή μου πώς πονεί
Δέξου με εσύ,που δέκτηκες και γείραν
Άφραστοι ως εδώ κάτου οι ουρανοί
και σάρκα επήραν.
Στα άχραντα σου τα πόδια,βασιλιά
Μου,εσύ,θα πέσω και θα στα φιλήσω
Και με της κεφαλής μου τα μαλλιά
Θα στα σφουγγίσω.
Τάκουσε η Εύα μες τα ποστερνό
της παράδεισος φως να ντιχτυπάνε
Κι αλαφιασμένη κρύφτηκε...Πονώ
Σώσε,έλεος κάνε.
Ψυχοσώστα οι αμαρτίες μου λαός,
τα ξεδιάλυτα ποιός θα ξεδιαλύσει
Αμέτρητό σου το έλεος ο Θεός
Άβυσσο η κρίση
Μετάφραση Κ.Παλαμάς
Στον Όρθρο της σημερινής ημέρας διαβάζεται στις Εκκλησίες,από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου,η καταδίκη των Φαρισαίων.Αι ρήσεις, που αναφέρονται στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον είναι γνωστές και τις επικαλούμεθα στην καθημερινότητα μας.Είναι οι παρακάτω αναγραφόμενες:
"Απόδοτε ουν, τα Καίσαρος,Καίσαρι και τα του Θεού,τω Θεώ".
"Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν".
"Ουαί ημίν Γραμματείς και Φαρισσαίοι υποκριταί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα,την δε κάμηλον καταπίνοντες".
Την Μεγάλη Τρίτη διαβάζονται δύο παραβολές.Η μία είναι η παραβολή των δέκα παρθένων.Οι πέντε από αυτές τις δέκα παρθένες ήταν προνοητικές και μαζί με τα λυχνάρια τους κρατούσαν και αρκετό λάδι.Οι πέντε ήταν "μωραί". Δεν είχαν προνοήσει να κρατούν περίσευμα λαδιού.Τα λυχνάρια τους έσβησαν και δεν έγιναν δεκτές στο γαμήλιο τραπέζι..Η Άλλη παραβολή,των ταλάντων, διδάσκει να είμαστε εργατικοί και να πολλαπλασιάσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.
Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης διαβάζεται ο Όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης.Είναι αφιερωμένος στην αμαρτωλή γυναίκα,όπως λέγει στο Ευαγγέλιο του ο Ευαγγελιστής Λουκάς,η οποία άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού και συγχωρέθηκε από τις αμαρτίες της για την μετάνοια που έδειξε.
Την Μεγάλη Τρίτη το βράδυ ψάλλεται ένα από τα πιο γνωστα και αγαπημένα τροπάρια της θρησκευτικής υμνογραφίας.Το τροπάριο της Κασσιανής. Της υπέροχης αυτής Κωνσταντινοπολίτισσας, των Βυζαντινών χρόνων,ηγουμένης και ταλαντούχου ποιήτριας. Το οποίο αρχίζει με την πρόταση "Οι εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή".
Ακολουθεί η κορυφαία μετάφραση από τον εθνικό μας ποιητή Κωστή Παλαμά.
"Η εν πολλαίς αμαρτίαις"
Κύριε, γυναίκα αμαρτωλή πολλά
Πολλά θολά τα κρίματα μου.
Μα,ω! Κύριε,πώς η θεότης σου μιλά
μες την καρδιά μου.
Προτού σε κρύψει η εντάφια γη
Από την δροσαυγή λουλούδια επήρα
Κι απ της λατρείας την τρίσβαθη πηγή
Σου φέρνω μύρα
Οίστρος με σέρνει ακολασίας...Νυχτιά,
σκοτάδι αφέγγαρο,άναστρο με ζώνει,
το σκοτάδι της αμαρτίας ,φωτιά
Με καίει,με λιώνει.
Εσύ,που απ τα πέλαγα τα νερά
Τα υψώνεις νέφη,πάρετα, έρωτα μου
Κυλάνε, είναι ποτάμια φλογερά
Τα δάκρυα μου.
Γύρε σε με! Η ψυχή μου πώς πονεί
Δέξου με εσύ,που δέκτηκες και γείραν
Άφραστοι ως εδώ κάτου οι ουρανοί
και σάρκα επήραν.
Στα άχραντα σου τα πόδια,βασιλιά
Μου,εσύ,θα πέσω και θα στα φιλήσω
Και με της κεφαλής μου τα μαλλιά
Θα στα σφουγγίσω.
Τάκουσε η Εύα μες τα ποστερνό
της παράδεισος φως να ντιχτυπάνε
Κι αλαφιασμένη κρύφτηκε...Πονώ
Σώσε,έλεος κάνε.
Ψυχοσώστα οι αμαρτίες μου λαός,
τα ξεδιάλυτα ποιός θα ξεδιαλύσει
Αμέτρητό σου το έλεος ο Θεός
Άβυσσο η κρίση
Μετάφραση Κ.Παλαμάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου