-Mα τι συμβαίνει γιατί τόση αναστάτωση?
Κατά της 12 η ώρα το μεσημέρι επέστρεψε ο Ερρίκος από την αγορά φορτωμένος με τρόφημα και με βρώσιμα και άλλα πράγματα χρήσιμα για το σπίτι.Βρήκε όλους να είναι συγκεντρωμένοι στο σαλόνι.Η Άννα καθόταν στον καναπέ με διπλωμένα χέρια,ο Δημήτρης ετοιμαζόταν να φορέσει το ζεστό ημίπαλτό του,η Νίνα και ο Τόμας περπατούσαν πάνω-κάτω,έμπαιναν στην κουζίνα ,έβγαιναν,τακτοποιούσαν τα αντικείμενα στο σαλόνι,τοποθετούσαν τα μαξιλάρια του καναπέ στην θέση τους,έστρωναν τα κρόσσια στα χαλιά,γενικά επικρατούσε εκνευρισμός.
-Μα τι συμβαίνει,γιατί τόσος εκνευρισμός,είπε ο Ερρίκος,μπαίνοντας στο σπίτι.
Όλοι έτρεξαν προς το μέρος του να πάρουν τα πράγματα που κρατούσε.
-Πήρε τηλέφωνο η κυρία Helga,είπε με χαρά η Νίνα.Σήμερα έρχεται,στις 3 η ώρα θα είναι εδώ.
-Ω! έρχεται η γλυκειά μου γυναίκα ,αναφώνησε ο Ερρίκος χαρούμενος.
-Ναι! έρχεται κύριε Ερρίκο,είπε,να είμαστε στον σταθμό γιατί φέρνει μαζί της πολλά πράγματα από το κτήμα.
-Δεν γνωρίζαμε,Ερρίκο,τι ώρα θα ερχόταν κι έτσι ετοιμαστήκαμε όλοι να πάμε στον σταθμό να την παραλάβουμε.
-Ωραία!είπε ο Ερρίκος πάμε στον σταθμό όλοι μαζί.Η γλυκειά μου γυναικούλα έφυγε για λίγες ημέρες μα πόσο μου έλλειψε.
-Και σε μας,είπε η Νίνα.
Ε! τώρα θα την έχουμε κοντά μας .Δεν πιστεύω η γιαγιά να αρρωσταίνει συνέχεια και η κυρία Helga να τρέχει κοντά της?είπε ο Τόμας................................................................................................
-Να το.Το τραίνο έρχεται.
-Να!η Helga,κατεβαίνει.Μα τι είναι αυτό που κρατάει στα χέρια της.
-Ένα κυβώτιο με ψάρια.
-Helga,αγάπη μου, ματς-μουτς.
-Πρόσεχε,Ερρίκο.
Τόμας πάρε σε παρακαλώ αυτό το κυβώτιο,το ετοίμασε ο Όττο έχει Πέστροφες μέσα σε νερό από την λίμνη.Απορώ πώς τα κατάφερε το θηρίο και δεν χύθηκε ούτε σταγόνα.
-Πώς πέρασες Helga? Tι κάνει η γιαγιά,ρώτησε η Άννα με αληθινό ενδιαφέρον.
-Την άφησα καλύτερα,Αννα μου,σε μερικές ημέρες θα σηκωθεί και θα συνεχίσει τις συνηθισμένες δραστηριότητες της.
-Ο Όττο,η Γκρέτα,τα παιδιά τι κάνουν,ρώτησε ο Ερρίκος.
-Όλοι τους είναι πολύ καλά.Μας περιμένουν στο κτήμα τα Χριστούγεννα.
-Ωραία δεσποινίς μου, σας χαιρετώ.
Έστρεψε η Άννα το βλέμμα της και,,,
-Ω!!! ο Φρήντριχ.Γειά σας κύριε Φρήντριχ τι κάνετε,πώς είστε.
-Πολύ καλά,ωραία μου δεσποινίς,εσείς?
-Καλά ευχαριστώ! Κάνετε την συνηθισμένη σας βόλτα στον σταθμό?
-Ναι,ωραία μου δεσποινίς,τώρα που το κρύο δυναμώνει έρχομαι στον σταθμό τα μεσημέρια..Κι έλεγα πως κάποτε θα σας ξανασυναντούσα,ωραία Ελληνίδα δεσποινίς.Χάρηκα πολύ που σας ξαναείδα,δεσποινίς μου.
-Κι εγώ κύριε Φρήντριχ.
-Σας χαιρετώ.
-Πού τον γνώρισες αυτόν τον κύριο Άννα,ρώτησε ο Ερρίκος.
-Εδώ στον σταθμό γνωριστήκαμε την πρώτη ημέρα που φτάσαμε στο Μόναχο.Ο Δημήτρης πήγε στον θάλαμο με τα τηλέφωνα να τηλεφωνήσει στο σπίτι σας κι εγώ καθώς ήμουν κουρασμένη,ήταν και η ομίχλη,είχε πολύ ομίχλη εκείνο το πρωϊ στον σταθμό.
-Κάθε πρωϊ έχει ομίχλη,Αννα μου,στον σταθμό εδώ στο Μόναχο, το Φθινόπωρο και τον Χειμώνα.
-Φυσικό είναι κύριε Ερρίκο,στο κέντρο της Ευρώπης βρισκόμαστε και δίπλα μας δεσπόζουν τα πανύψηλα βουνά,οι Άλπεις.
-Λοιπόν,πες μου Άννα,τι έγινε?
-Ο κύριος Φρήντριχ στεκόταν δίπλα μου και μέσα στην ομίχλη δεν διέκρινα καλά,νόμισα ότι ήταν ο Δημήτρης και τον έπιασα από το χέρι.Του ζήτησα τρομαγμένη συγγνώμη κι αυτός πολύ ευγενικά μου είπε πως είναι υποχρεωμένος.Εγώ τρομαγμένη,όπως ήμουν ,τα λόγια του μου έδωσαν ζεστασιά.
-Μα εσείς κύριε Ερρίκο,τον γνωρίζετε?Μου είπε μένει εδώ κοντά στον σταθμό.
-Ναι,Αννούλα,είναι γνωστός ο άνθρωπος στο Μόναχο.Είναι Γάλλος,τρίτης ή τέταρτης,αν δεν κάνω λάθος,γενιάς,εγκατεστημένος εδώ.Έχει μια άτυχη ιστορία.Η γυναίκα του μία όμορφη Γαλλίδα με τους πρώτους βομβαρδισμούς έφυγε από το Μόναχο για την Γαλλία και δεν επανήλθε.
-Τον εγκατέλειψε?
Ε! ναι,κάτι τέτοιο συνέβη.
-Έχει παιδιά?
-Ναι!ένα κοριτσάκι,που πήρε μαζί της.Κι αυτός ο άνθρωπος βρήκε ένα σπίτι κοντά στον σταθμό και κάθε ημέρα στέλνει μηνύματα με τους γνωστούς ακόμη και με τους περαστικούς στην γυναίκα του .Κάνει βόλτες στον σταθμό όλη την ημέρα,πολλές φορές και την νύχτα.Περιμένει! πως κάποιο τραίνο θα την φέρει.Ελπίζει! πως κάποια μέρα θα γυρίσει.
-Η γυναίκα του ζει?
-Ποιός ξέρει?
-Αυτός ο κύριος είχε κάποιον τραυματισμό στην κατοχή?
Ναι,ενας όλμος τον κτύπησε στο κεφάλι.Δεν κάνει όμως κακό σε κανέναν.Απλώς κάνει βόλτες κάθε ημέρα στον σταθμό.Περιμένει τα τραίνα,που έρχονται από την Γαλλία.
-Ελπίζει,είπε η Άννα.
-Ναι,Άννα,οπωσδήποτε ελπίζει, πως θα δει την γυναίκα του να κατεβαίνει από ένα από αυτά τα τραίνα.Είναι άνθρωπος δυστυχισμένος,αλλά πολύ καλοσυνάτος,πράος άνθρωπος
-Εμένα μου συμπεριφέρθηκε πολύ τρυφερά,σαν πατέρας.
-Το κοριτσάκι του θα είναι κοπέλα τώρα, λίγο μεγαλύτερη από εσένα,Αννα μου.
-Τον καϋμένο τον ανθρωπάκο,είπε η Άννα.
-Τι να κάνουμε.Περάσαμε ένα μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο και σε ένα πόλεμο συμβαίνουν αυτά.Ένας πόλεμος επιφέρει τραυματισμούς,προσωρινούς χωρισμούς,παντοτινούς χωρισμούς,ψυχικές αναταραχές και όλα τα συναφή.
-Καταραμένοι οι υποκινητές του πολέμου,είπε η Άννα στενοχωρημένη.
-Ερρίκο,πού είσαι,αγάπη μου?Έλα, πάρε αυτό το πακέτο είναι για σένα από τον Όττο,σου στέλνει την αγαπημένη σου λιχουδιά.
Ω! Ο αγαπημένος μου Όττο,παρ'όλα αυτά με σκέφτηκε και μου στέλνει καρδιά και συκώτι χοιρινό.
-Πόσα γουρούνια έχει τώρα ο αδελφός σου ο Όττο, Helga?
-Eρρίκο μου,θα έχει τώρα περίπου 500 γουρούνια.Από τον πατέρα παρέλαβε περίπου 150,αλλά
είδες αύξησε τον αριθμό τους .
-Γουρούνια? ρώτησε η Άννα,γλιαχ,ποτέ δεν τα συμπαθούσα αυτά τα ζώα.
-Ησύχασε,αγάπη μου,γιατί εκδηλώνεις τόση απέχθεια γι αυτά τα συμπαθητικά ζωάκια,είπε στην Άννα,ο Δημήτρης.
-Αηδιάζω,είναι πάντα λερωμένα,γιατί τους αρέσει να κυλιούνται στην λάσπη.
-Άραγε να είναι έτσι?είπε ο Δημήτρης σε ήπιο τόνο.
-Τι θες να πεις,Δημήτρη,είπε η Άννα.
-Νομίζεις,Άννα μου, πως και τα γουρούνια θέλουν να είναι στην λάσπη?Γουργουρίζουν συνέχεια, γρυλίζουν συνεχώς,παραπονιούνται γιατί να βρίσκονται στην λάσπη.
-Η ΄Αννα γύρισε και τον κοίταξε,έκπληχτη.
-Ναι!κορίτσι μου,είναι ζώα αισθαντικά.Οι χοιροτρόφοι τα αφήνουν στην λάσπη ακριβώς για να γουργουρίζουν και έτσι από την συμπεριφορά τους μαντεύουν πράγματα.
-Ασφαλώς στα παλιά χρόνια,είπε η Άννα.Δημήτρη μου,χοιρομαντεία θες να πεις,γέλασε η Άννα.
-Όχι,κορίτσι μου,χειρομαντεία με έψιλον ιώτα( ει),αλλά χοιρομαντεία με όμικρον ιώτα(οι),ναί κορίτσι μου?
Αυτό λέω κι εγώ.Δημήτρη μου,λες γι αυτό η μάγισσα Κίρκη μεταμόρφωσε σε γουρούνια τους συντρόφους του Οδυσσέα?
-Δεν αποκλείεται,είπε ο Δημήτρης.
-Τι τρελλά πράγματα δεν μαθαίνει κανείς,είπε η Άννα.Εγώ,αγάπη μου,όμως σαν μελλοντική γιατρός έχω μία άλλη εξήγηση γι αυτό.
-Για πες την μου να την ακούσω,αγάπη μου.
-Η Κίρκη μεταμόρφωσε τους συντρόφους του Οδυσσέα σε γουρούνια γιατί της άρεσε το χοιρινό κρέας..
-Γιατί άραγε,Άννα μου?
-Δημήτρη μου,έκανε καλό στις χιονίστρες της.
-Γιατί,Άννα μου,δεν μεταμόρφωσε και τον Οδυσσέα?
-,Δημήτρη μου,ο Θεός Ερμής έδωσε στον Οδυσσέα ένα ειδικό χόρτο, μόλυ ονομάζεται,που αναστέλει,που εμποδίζει την μεταμόρφωση,κι έπειτα σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν μεταμόρφωνε και τον Οδυσσέα?
-Τι θα γινόταν,κορίτσι μου.
-Αν,Δημήτρη μου,μεταμόρφωνε η Κίρκη και τον Οδυσσέα η "Οδύσσεια" του αρχαίου μας προγόνου,του Ομήρου,όπως και η οδύσσεια του Οδυσσέα,οι περιπέτειες του,θα τελείωναν εδώ, μαζί και με την εξιστόρηση τους.
-Ελάτε,παιδιά,φεύγουμε.Να περπατήσουμε.Το σπίτι μας δεν είναι πολύ μακριά,είπε η Helga.
-Helga μου,να φθάσουμε γρήγορα γιατί ίσως πάρει τηλέφωνο η Σημέτα.Πήρε τηλέφωνο την ημέρα που έφυγες,ήθελε να σε ρωτήσει κάτι σχετικό με την δουλειά της.
Ω! ναι! το κοριτσάκι μου,τι κάνει?
-Μια χαρά είναι αγάπη μου,είπα στην Σημέτα,πως ήσουν στο χωριό γιατί αδιαθέτησε η γιαγιά.Μου είπε πως θα πάρει άλλη μέρα ξανά τηλέφωνο.
-Ας βιαστούμε τότε,μήπως η Σημέτα πάρει τηλέφωνο και ανησυχήσει,αν δεν βρει κανέναν στο σπίτι.
-Δημήτρη μου,τι έπαθαν ο Ερρίκος και η Helga.Ξέχασαν πως ο διάλογος με την Σημέτα ειπώθηκε στο τηλεφώνημα της Helgas το ίδιο βράδυ? Πάω να το πω στην Helga,φοβάμαι,τι έπαθαν αμνησία?
-Όχι Άννα μου,άστους,δεν κατάλαβες? Η απομάκρυνση τους και το τηλεφώνημα της Σημέτας έφεραν ένα προσωρινό αμνησιακό επεισόδιο.Είναι σαν υπνωτισμένοι τώρα που είναι μαζί ξανά.Ο Ερρίκος μακριά από την γυναίκα του,είδες πώς ήταν
-Ναι,Δημήτρη μου,σαν ναυαγός,σαν να ταξίδευε μόνος στο πέλαγος.
-Των ματιών της,Άννα μου
-Ναι,αλήθεια,Δημήτρη μου,αφού κι εγώ...
-Τι αγάπη μου.τι κι εσύ...
-Ένοιωθα άβολα με την απουσία της.
-Άστους,λοιπόν, στην ηρεμία τους μην τους ενοχλείς,μην τους ξυπνάς από την ύπνωση της εξάρτησης και της έξαρσης της τρυφερής τους εκ νέου συνάντησης.
-Ναι!Helga,ας βιαστούμε,είπαν όλοι.
Κατά της 12 η ώρα το μεσημέρι επέστρεψε ο Ερρίκος από την αγορά φορτωμένος με τρόφημα και με βρώσιμα και άλλα πράγματα χρήσιμα για το σπίτι.Βρήκε όλους να είναι συγκεντρωμένοι στο σαλόνι.Η Άννα καθόταν στον καναπέ με διπλωμένα χέρια,ο Δημήτρης ετοιμαζόταν να φορέσει το ζεστό ημίπαλτό του,η Νίνα και ο Τόμας περπατούσαν πάνω-κάτω,έμπαιναν στην κουζίνα ,έβγαιναν,τακτοποιούσαν τα αντικείμενα στο σαλόνι,τοποθετούσαν τα μαξιλάρια του καναπέ στην θέση τους,έστρωναν τα κρόσσια στα χαλιά,γενικά επικρατούσε εκνευρισμός.
-Μα τι συμβαίνει,γιατί τόσος εκνευρισμός,είπε ο Ερρίκος,μπαίνοντας στο σπίτι.
Όλοι έτρεξαν προς το μέρος του να πάρουν τα πράγματα που κρατούσε.
-Πήρε τηλέφωνο η κυρία Helga,είπε με χαρά η Νίνα.Σήμερα έρχεται,στις 3 η ώρα θα είναι εδώ.
-Ω! έρχεται η γλυκειά μου γυναίκα ,αναφώνησε ο Ερρίκος χαρούμενος.
-Ναι! έρχεται κύριε Ερρίκο,είπε,να είμαστε στον σταθμό γιατί φέρνει μαζί της πολλά πράγματα από το κτήμα.
-Δεν γνωρίζαμε,Ερρίκο,τι ώρα θα ερχόταν κι έτσι ετοιμαστήκαμε όλοι να πάμε στον σταθμό να την παραλάβουμε.
-Ωραία!είπε ο Ερρίκος πάμε στον σταθμό όλοι μαζί.Η γλυκειά μου γυναικούλα έφυγε για λίγες ημέρες μα πόσο μου έλλειψε.
-Και σε μας,είπε η Νίνα.
Ε! τώρα θα την έχουμε κοντά μας .Δεν πιστεύω η γιαγιά να αρρωσταίνει συνέχεια και η κυρία Helga να τρέχει κοντά της?είπε ο Τόμας................................................................................................
-Να το.Το τραίνο έρχεται.
-Να!η Helga,κατεβαίνει.Μα τι είναι αυτό που κρατάει στα χέρια της.
-Ένα κυβώτιο με ψάρια.
-Helga,αγάπη μου, ματς-μουτς.
-Πρόσεχε,Ερρίκο.
Τόμας πάρε σε παρακαλώ αυτό το κυβώτιο,το ετοίμασε ο Όττο έχει Πέστροφες μέσα σε νερό από την λίμνη.Απορώ πώς τα κατάφερε το θηρίο και δεν χύθηκε ούτε σταγόνα.
-Πώς πέρασες Helga? Tι κάνει η γιαγιά,ρώτησε η Άννα με αληθινό ενδιαφέρον.
-Την άφησα καλύτερα,Αννα μου,σε μερικές ημέρες θα σηκωθεί και θα συνεχίσει τις συνηθισμένες δραστηριότητες της.
-Ο Όττο,η Γκρέτα,τα παιδιά τι κάνουν,ρώτησε ο Ερρίκος.
-Όλοι τους είναι πολύ καλά.Μας περιμένουν στο κτήμα τα Χριστούγεννα.
-Ωραία δεσποινίς μου, σας χαιρετώ.
Έστρεψε η Άννα το βλέμμα της και,,,
-Ω!!! ο Φρήντριχ.Γειά σας κύριε Φρήντριχ τι κάνετε,πώς είστε.
-Πολύ καλά,ωραία μου δεσποινίς,εσείς?
-Καλά ευχαριστώ! Κάνετε την συνηθισμένη σας βόλτα στον σταθμό?
-Ναι,ωραία μου δεσποινίς,τώρα που το κρύο δυναμώνει έρχομαι στον σταθμό τα μεσημέρια..Κι έλεγα πως κάποτε θα σας ξανασυναντούσα,ωραία Ελληνίδα δεσποινίς.Χάρηκα πολύ που σας ξαναείδα,δεσποινίς μου.
-Κι εγώ κύριε Φρήντριχ.
-Σας χαιρετώ.
-Πού τον γνώρισες αυτόν τον κύριο Άννα,ρώτησε ο Ερρίκος.
-Εδώ στον σταθμό γνωριστήκαμε την πρώτη ημέρα που φτάσαμε στο Μόναχο.Ο Δημήτρης πήγε στον θάλαμο με τα τηλέφωνα να τηλεφωνήσει στο σπίτι σας κι εγώ καθώς ήμουν κουρασμένη,ήταν και η ομίχλη,είχε πολύ ομίχλη εκείνο το πρωϊ στον σταθμό.
-Κάθε πρωϊ έχει ομίχλη,Αννα μου,στον σταθμό εδώ στο Μόναχο, το Φθινόπωρο και τον Χειμώνα.
-Φυσικό είναι κύριε Ερρίκο,στο κέντρο της Ευρώπης βρισκόμαστε και δίπλα μας δεσπόζουν τα πανύψηλα βουνά,οι Άλπεις.
-Λοιπόν,πες μου Άννα,τι έγινε?
-Ο κύριος Φρήντριχ στεκόταν δίπλα μου και μέσα στην ομίχλη δεν διέκρινα καλά,νόμισα ότι ήταν ο Δημήτρης και τον έπιασα από το χέρι.Του ζήτησα τρομαγμένη συγγνώμη κι αυτός πολύ ευγενικά μου είπε πως είναι υποχρεωμένος.Εγώ τρομαγμένη,όπως ήμουν ,τα λόγια του μου έδωσαν ζεστασιά.
-Μα εσείς κύριε Ερρίκο,τον γνωρίζετε?Μου είπε μένει εδώ κοντά στον σταθμό.
-Ναι,Αννούλα,είναι γνωστός ο άνθρωπος στο Μόναχο.Είναι Γάλλος,τρίτης ή τέταρτης,αν δεν κάνω λάθος,γενιάς,εγκατεστημένος εδώ.Έχει μια άτυχη ιστορία.Η γυναίκα του μία όμορφη Γαλλίδα με τους πρώτους βομβαρδισμούς έφυγε από το Μόναχο για την Γαλλία και δεν επανήλθε.
-Τον εγκατέλειψε?
Ε! ναι,κάτι τέτοιο συνέβη.
-Έχει παιδιά?
-Ναι!ένα κοριτσάκι,που πήρε μαζί της.Κι αυτός ο άνθρωπος βρήκε ένα σπίτι κοντά στον σταθμό και κάθε ημέρα στέλνει μηνύματα με τους γνωστούς ακόμη και με τους περαστικούς στην γυναίκα του .Κάνει βόλτες στον σταθμό όλη την ημέρα,πολλές φορές και την νύχτα.Περιμένει! πως κάποιο τραίνο θα την φέρει.Ελπίζει! πως κάποια μέρα θα γυρίσει.
-Η γυναίκα του ζει?
-Ποιός ξέρει?
-Αυτός ο κύριος είχε κάποιον τραυματισμό στην κατοχή?
Ναι,ενας όλμος τον κτύπησε στο κεφάλι.Δεν κάνει όμως κακό σε κανέναν.Απλώς κάνει βόλτες κάθε ημέρα στον σταθμό.Περιμένει τα τραίνα,που έρχονται από την Γαλλία.
-Ελπίζει,είπε η Άννα.
-Ναι,Άννα,οπωσδήποτε ελπίζει, πως θα δει την γυναίκα του να κατεβαίνει από ένα από αυτά τα τραίνα.Είναι άνθρωπος δυστυχισμένος,αλλά πολύ καλοσυνάτος,πράος άνθρωπος
-Εμένα μου συμπεριφέρθηκε πολύ τρυφερά,σαν πατέρας.
-Το κοριτσάκι του θα είναι κοπέλα τώρα, λίγο μεγαλύτερη από εσένα,Αννα μου.
-Τον καϋμένο τον ανθρωπάκο,είπε η Άννα.
-Τι να κάνουμε.Περάσαμε ένα μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο και σε ένα πόλεμο συμβαίνουν αυτά.Ένας πόλεμος επιφέρει τραυματισμούς,προσωρινούς χωρισμούς,παντοτινούς χωρισμούς,ψυχικές αναταραχές και όλα τα συναφή.
-Καταραμένοι οι υποκινητές του πολέμου,είπε η Άννα στενοχωρημένη.
-Ερρίκο,πού είσαι,αγάπη μου?Έλα, πάρε αυτό το πακέτο είναι για σένα από τον Όττο,σου στέλνει την αγαπημένη σου λιχουδιά.
Ω! Ο αγαπημένος μου Όττο,παρ'όλα αυτά με σκέφτηκε και μου στέλνει καρδιά και συκώτι χοιρινό.
-Πόσα γουρούνια έχει τώρα ο αδελφός σου ο Όττο, Helga?
-Eρρίκο μου,θα έχει τώρα περίπου 500 γουρούνια.Από τον πατέρα παρέλαβε περίπου 150,αλλά
είδες αύξησε τον αριθμό τους .
-Γουρούνια? ρώτησε η Άννα,γλιαχ,ποτέ δεν τα συμπαθούσα αυτά τα ζώα.
-Ησύχασε,αγάπη μου,γιατί εκδηλώνεις τόση απέχθεια γι αυτά τα συμπαθητικά ζωάκια,είπε στην Άννα,ο Δημήτρης.
-Αηδιάζω,είναι πάντα λερωμένα,γιατί τους αρέσει να κυλιούνται στην λάσπη.
-Άραγε να είναι έτσι?είπε ο Δημήτρης σε ήπιο τόνο.
-Τι θες να πεις,Δημήτρη,είπε η Άννα.
-Νομίζεις,Άννα μου, πως και τα γουρούνια θέλουν να είναι στην λάσπη?Γουργουρίζουν συνέχεια, γρυλίζουν συνεχώς,παραπονιούνται γιατί να βρίσκονται στην λάσπη.
-Η ΄Αννα γύρισε και τον κοίταξε,έκπληχτη.
-Ναι!κορίτσι μου,είναι ζώα αισθαντικά.Οι χοιροτρόφοι τα αφήνουν στην λάσπη ακριβώς για να γουργουρίζουν και έτσι από την συμπεριφορά τους μαντεύουν πράγματα.
-Ασφαλώς στα παλιά χρόνια,είπε η Άννα.Δημήτρη μου,χοιρομαντεία θες να πεις,γέλασε η Άννα.
-Όχι,κορίτσι μου,χειρομαντεία με έψιλον ιώτα( ει),αλλά χοιρομαντεία με όμικρον ιώτα(οι),ναί κορίτσι μου?
Αυτό λέω κι εγώ.Δημήτρη μου,λες γι αυτό η μάγισσα Κίρκη μεταμόρφωσε σε γουρούνια τους συντρόφους του Οδυσσέα?
-Δεν αποκλείεται,είπε ο Δημήτρης.
-Τι τρελλά πράγματα δεν μαθαίνει κανείς,είπε η Άννα.Εγώ,αγάπη μου,όμως σαν μελλοντική γιατρός έχω μία άλλη εξήγηση γι αυτό.
-Για πες την μου να την ακούσω,αγάπη μου.
-Η Κίρκη μεταμόρφωσε τους συντρόφους του Οδυσσέα σε γουρούνια γιατί της άρεσε το χοιρινό κρέας..
-Γιατί άραγε,Άννα μου?
-Δημήτρη μου,έκανε καλό στις χιονίστρες της.
-Γιατί,Άννα μου,δεν μεταμόρφωσε και τον Οδυσσέα?
-,Δημήτρη μου,ο Θεός Ερμής έδωσε στον Οδυσσέα ένα ειδικό χόρτο, μόλυ ονομάζεται,που αναστέλει,που εμποδίζει την μεταμόρφωση,κι έπειτα σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν μεταμόρφωνε και τον Οδυσσέα?
-Τι θα γινόταν,κορίτσι μου.
-Αν,Δημήτρη μου,μεταμόρφωνε η Κίρκη και τον Οδυσσέα η "Οδύσσεια" του αρχαίου μας προγόνου,του Ομήρου,όπως και η οδύσσεια του Οδυσσέα,οι περιπέτειες του,θα τελείωναν εδώ, μαζί και με την εξιστόρηση τους.
-Ελάτε,παιδιά,φεύγουμε.Να περπατήσουμε.Το σπίτι μας δεν είναι πολύ μακριά,είπε η Helga.
-Helga μου,να φθάσουμε γρήγορα γιατί ίσως πάρει τηλέφωνο η Σημέτα.Πήρε τηλέφωνο την ημέρα που έφυγες,ήθελε να σε ρωτήσει κάτι σχετικό με την δουλειά της.
Ω! ναι! το κοριτσάκι μου,τι κάνει?
-Μια χαρά είναι αγάπη μου,είπα στην Σημέτα,πως ήσουν στο χωριό γιατί αδιαθέτησε η γιαγιά.Μου είπε πως θα πάρει άλλη μέρα ξανά τηλέφωνο.
-Ας βιαστούμε τότε,μήπως η Σημέτα πάρει τηλέφωνο και ανησυχήσει,αν δεν βρει κανέναν στο σπίτι.
-Δημήτρη μου,τι έπαθαν ο Ερρίκος και η Helga.Ξέχασαν πως ο διάλογος με την Σημέτα ειπώθηκε στο τηλεφώνημα της Helgas το ίδιο βράδυ? Πάω να το πω στην Helga,φοβάμαι,τι έπαθαν αμνησία?
-Όχι Άννα μου,άστους,δεν κατάλαβες? Η απομάκρυνση τους και το τηλεφώνημα της Σημέτας έφεραν ένα προσωρινό αμνησιακό επεισόδιο.Είναι σαν υπνωτισμένοι τώρα που είναι μαζί ξανά.Ο Ερρίκος μακριά από την γυναίκα του,είδες πώς ήταν
-Ναι,Δημήτρη μου,σαν ναυαγός,σαν να ταξίδευε μόνος στο πέλαγος.
-Των ματιών της,Άννα μου
-Ναι,αλήθεια,Δημήτρη μου,αφού κι εγώ...
-Τι αγάπη μου.τι κι εσύ...
-Ένοιωθα άβολα με την απουσία της.
-Άστους,λοιπόν, στην ηρεμία τους μην τους ενοχλείς,μην τους ξυπνάς από την ύπνωση της εξάρτησης και της έξαρσης της τρυφερής τους εκ νέου συνάντησης.
-Ναι!Helga,ας βιαστούμε,είπαν όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου