Η λέξη όπερα είναι ο πληθυντικός της λατινικής λέξης opus που σημαίνει έργο,στα ελληνικά. Έτσι όπερα είναι ένα κράμα,μια ποικιλία πολλών θεατρικών ειδών.Στην όπερα χωράνε όλα τα θεατρικά είδη.Από το θέατρο ,τη μουσική,την κίνηση,το τραγούδι,το χορό.
Το παλαιότερο ιστορικό έργο ,που μπορεί να θεωρηθεί όπερα είναι η " Δάφνη" του Τζάκομο Πέρι,ο οποίος θεωρείται ως ο πρωτεργάτης της όπερας και μιμητής του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος με τα έργα του "Δάφνη" και "Ευρυδίκη". Ανάγεται περίπου στα 1597 στην αναγεννησιακή Ρώμη.Ανάλογα με το είδος της όπερας αν η πλοκή του θεατρικού είναι ποίημα η πεζό,ή αν περιέχει διάλογο ή ποίηση,αυτά αποτελούν το λεγόμενο λιμπρέτο,που μπορεί να είναι άλλοτε σοβαρό και άλλοτε περισσότερο κωμικό. Η όπερα με σοβαρή θεματολογία ονομάζεται opera seria και με κωμική θεματολογία ονομάζεται opera buffa.
Οι πρώτες όπερες χρησιμοποιούσαν στα θέματα τους ιστορικά γεγονότα και από τη μυθολογία.
Η όπερα είναι ένα ξεχωριστό είδος στα θεατρικά δρώμενα και δεν έχει συγγένεια με κανένα από τα γνωστά μας είδη θεάτρου παρά μόνο με την οπερέτα.Η οπερέτα είναι διεθνές είδος όπερας.Πρωτοεμφανίστηκε στην Γαλλία με κύριο εκπρόσωπο τον Ιάκωβο Όφενμπαχ.Έπειτα εμφανίστηκε στην Βιέννη με τον Γιόχαν Στράους ο οποίος την ανέδειξε με κύριο χαρακτηριστικό της το Βαλς.Στην Ελλάδα οι σημαντικότεροι δημιουργοί της είναι οι συνθέτες Θεόφραστος Σακελλαρίδης με τον "Βαπτιστικό" και ο Νίκος Χατζηαποστόλου με τους "Απάχηδες των Αθηνών". Η όπερα ανήκει στην γενικότερη καλλιτεχνική έκφραση που ονομάζεται μπαρόκ με κύριο εκπρόσωπο της τον μεταρρυθμιστή στην εξέλιξη της μουσικής έκφρασης τον Μοντεβέρντι, ο οποίος σηματοδότησε την μετάβαση της μουσικής αναγεννησιακής εποχής στην εποχή της μουσικής Μπαρόκ.Ο Κλαούντιο Μοντεβέρντι ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε την όπερα στην ακμή της αλλά και στη μετατροπή της από μέσον ψυχαγωγίας της αριστοκρατίας μόνον, σε περισσότερο λαϊκό είδος.Το έργο του "Ορφέας" είναι ίσως η παλαιότερη όπερα που παίζεται μέχρι σήμερα. Η λέξη Μπαρόκ σημαίνει ακατέργαστο μαργαριτάρι και χαρακτηρίζει την εποχή που ακολουθεί την Αναγέννηση.Γεννήθηκε στη Ρώμη και από εκεί έφθασε σε όλο τον κόσμο.Χαρακτηριστικό στοιχείο του Μπαρόκ είναι η έντονη δραματική και συναισθηματική έκφραση.Περιλαμβάνονται στην τεχνοτροπία του όλες οι καλλιτεχνικές δημιουργίες.Η Αρχιτεκτονική,η Γλυπτική,η Ζωγραφική, η Λογοτεχνία και η Μουσική.
Ο Βιτσέντσο Μπελλίνι,ο Βόλγκφαντ Αμαντέους Μότσαρτ,ο Έκτωρ Μπερλιόζ,ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν,ο Ρίχαρντ Βάγκνερ,ο Ρίχαρντ Στράους,ο Τζάκομο Πουτσίνι,ο Τζοακίνο Ροσσίνι,ο Τζουζέπε Βέρντι είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς συνθέτες όπερας και υπάρχουν άλλοι τόσοι που ανάλωσαν την ζωή τους με αυτό το είδος της μουσικής σύνθεσης.
Το παλαιότερο ιστορικό έργο ,που μπορεί να θεωρηθεί όπερα είναι η " Δάφνη" του Τζάκομο Πέρι,ο οποίος θεωρείται ως ο πρωτεργάτης της όπερας και μιμητής του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος με τα έργα του "Δάφνη" και "Ευρυδίκη". Ανάγεται περίπου στα 1597 στην αναγεννησιακή Ρώμη.Ανάλογα με το είδος της όπερας αν η πλοκή του θεατρικού είναι ποίημα η πεζό,ή αν περιέχει διάλογο ή ποίηση,αυτά αποτελούν το λεγόμενο λιμπρέτο,που μπορεί να είναι άλλοτε σοβαρό και άλλοτε περισσότερο κωμικό. Η όπερα με σοβαρή θεματολογία ονομάζεται opera seria και με κωμική θεματολογία ονομάζεται opera buffa.
Οι πρώτες όπερες χρησιμοποιούσαν στα θέματα τους ιστορικά γεγονότα και από τη μυθολογία.
Η όπερα είναι ένα ξεχωριστό είδος στα θεατρικά δρώμενα και δεν έχει συγγένεια με κανένα από τα γνωστά μας είδη θεάτρου παρά μόνο με την οπερέτα.Η οπερέτα είναι διεθνές είδος όπερας.Πρωτοεμφανίστηκε στην Γαλλία με κύριο εκπρόσωπο τον Ιάκωβο Όφενμπαχ.Έπειτα εμφανίστηκε στην Βιέννη με τον Γιόχαν Στράους ο οποίος την ανέδειξε με κύριο χαρακτηριστικό της το Βαλς.Στην Ελλάδα οι σημαντικότεροι δημιουργοί της είναι οι συνθέτες Θεόφραστος Σακελλαρίδης με τον "Βαπτιστικό" και ο Νίκος Χατζηαποστόλου με τους "Απάχηδες των Αθηνών". Η όπερα ανήκει στην γενικότερη καλλιτεχνική έκφραση που ονομάζεται μπαρόκ με κύριο εκπρόσωπο της τον μεταρρυθμιστή στην εξέλιξη της μουσικής έκφρασης τον Μοντεβέρντι, ο οποίος σηματοδότησε την μετάβαση της μουσικής αναγεννησιακής εποχής στην εποχή της μουσικής Μπαρόκ.Ο Κλαούντιο Μοντεβέρντι ήταν ο άνθρωπος που οδήγησε την όπερα στην ακμή της αλλά και στη μετατροπή της από μέσον ψυχαγωγίας της αριστοκρατίας μόνον, σε περισσότερο λαϊκό είδος.Το έργο του "Ορφέας" είναι ίσως η παλαιότερη όπερα που παίζεται μέχρι σήμερα. Η λέξη Μπαρόκ σημαίνει ακατέργαστο μαργαριτάρι και χαρακτηρίζει την εποχή που ακολουθεί την Αναγέννηση.Γεννήθηκε στη Ρώμη και από εκεί έφθασε σε όλο τον κόσμο.Χαρακτηριστικό στοιχείο του Μπαρόκ είναι η έντονη δραματική και συναισθηματική έκφραση.Περιλαμβάνονται στην τεχνοτροπία του όλες οι καλλιτεχνικές δημιουργίες.Η Αρχιτεκτονική,η Γλυπτική,η Ζωγραφική, η Λογοτεχνία και η Μουσική.
Ο Βιτσέντσο Μπελλίνι,ο Βόλγκφαντ Αμαντέους Μότσαρτ,ο Έκτωρ Μπερλιόζ,ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν,ο Ρίχαρντ Βάγκνερ,ο Ρίχαρντ Στράους,ο Τζάκομο Πουτσίνι,ο Τζοακίνο Ροσσίνι,ο Τζουζέπε Βέρντι είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς συνθέτες όπερας και υπάρχουν άλλοι τόσοι που ανάλωσαν την ζωή τους με αυτό το είδος της μουσικής σύνθεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου