Η θέση της διανόησης στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση  των Νεότερων Χρόνων 

Ο Υπουργός των οικονομικών του Λουδοβίκου ΙΔ στη Γαλλία ο Κολμπέρ απαγόρευσε την  μετανάστευση Γάλλων εργατών και την εισαγωγή φαγώσιμων προϊόντων.Επίσης τα μερκαντιλικώς κυβερνώμενα κράτη βελτίωσαν τις συγκοινωνιακές γραμμές στο εσωτερικό και προς το εξωτερικό και  υπεστήριξαν τις νέες εταιρίες παραχωρώντας μονοπολιακά προνόμια,επιχορήγησαν και ενεθάρρυναν την παιδεία και τις επιστημονικές έρευνες. Μία έντονος ζύμωση νέων ιδεών ακολούθησε τον εμπορικό καπιταλισμό,η ανάπτυξη του οποίου απειλούσε την φεουδαρχική τάξη πραγμάτων,Οι νέες αυτές ιδέες υποστηρίζονταν από τις επιστημονικές ανακαλύψεις,οι οποίες ήταν αντίθετες  προς τις θεωρίες περί του φυσικού κόσμου που επικρατούσαν τον Μεσαίωνα και την Αρχαία εποχή.Η  άμεση παρατήρηση της φύσεως επέτρεψε στον Νεύτωνα τον Άγγλο Φυσικό,μαθηματικό,φιλόσοφο και αστρονόμο (1642- 1727) να ανακαλύψει τους νόμους της βαρύτητας. Τα εργαστηριακά πειράματα μετέβαλαν τις επικρατούσες αντιλήψεις περί  της συμπεριφοράς και της συνθέσεως των ουσιών και έθεταν τα θεμέλια της σύγχρονης φυσικής και χημείας.Η ανακάλυψη από τον Ουϊλιαμ Χάρβευ τον Άγγλο ιατρό ( 1578- 1657) της κυκλοφορίας του αίματος με τα  εργαστηριακά στοιχεία,που συνέλεξε στην εικοσαετή έρευνα του βοήθησε  την πρόοδο που επακολούθησε στον τομέα της φυσιολογίας.Έτσι ανοίχτηκε η δυνατότητα στον άνθρωπο να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης του με την άμεσο μελέτη της φύσης αντί να περιορίζεται στην  ανεξέλεγχτη αποδοχή καθιερωμένων δογμάτων. Οι  φιλόσοφοι που παρακολουθούσαν τις επιστημονικές προόδους συνέλαβαν την ιδέα  ότι ο άνθρωπος αποτελούσε τμήμα του φυσικού κόσμου και ότι  μπορούσε να οφεληθεί από την εξακρίβωση των φυσικών νόμων της δικής του συμπεριφοράς.Πολλοί  από τους μελετητές της εποχής εκείνης θεωρούσαν ότι αυτό θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί με την παρατήρηση μίας ανθρώπινης κοινωνίας στην πρωτόγονη ή στη φυσική της μορφή. Η  κοινωνία όμως αυτή δεν ήταν αμέσως διαθέσιμη  προς μελέτη. Οι συγγραφείς άρχισαν  με τη φαντασία τους να καθορίζουν τα χαρακτηριστικά της  Ορισμένοι μελετητές  φαντάστικαν την κοινωνία αυτή να στηρίζεται  στη συνεργασία.'Αλλοι έβλεπαν την κοινωνία αυτή εριστικώς ατομικιστική.Παράλληλα αναπτύχθηκε και η αντίληψη περί των φυσικών δικαιωμάτων  που είναι ανάγκη να απολαμβάνει ο άνθρωπος στη ζωή του,την ελευθερία και την ιδιοκτησία.Θεώρησαν ότι η ανθρώπινη κοινωνία υπολειτουργούσε,δε βρισκόταν σε καλή κατάσταση,επειδή τεχνιτές διαρρυθμίσεις είχαν ανατρέψει τη φυσική τάξη πραγμάτων  και εμπόδιζαν την άσκηση των φυσικών δικαιωμάτων του ανθρώπου.Για να βελτιωθεί η θέσης του ανθρώπου ήταν αναγκαίο να αποκατασταθούν οι συνθήκες ελευθέρας  λειτουργίας των φυσικών νόμων της ανθρώπινης συμπεριφοράς.Να υπογραμμίζουν  την αξία του ατόμου  και της ελευθερίας του και να αναγνωρίζουν  παράλληλα τη δυνατότητα της ανθρώπινης προόδου. Η αντίληψη αυτή ανέτρεπε τις στατικές αξίες,οι οποίες εβασίζοντο εις την αρχήν της αυθεντίας  και εις την απομάκρυνση από τα εγκόσμια φεουδαρχικής κοινωνίας. Έτσι ήταν εύκολο να γίνει η διαμόρφωση της σύγχρονης δημοκρατίας και η οικονομική ανάπτυξη. Στο παρελθόν οι μελετητές δεν είχαν επιχειρήσει να διαμορφώσουν ένα ενιαίο,ένα συνεπές και ορθολογιστικά διαρθρωμένο οικοδόμημα οικονομικής  σκέψης.Ήσαν υπέρμαχοι συγκεκριμένων μέτρων οικονομικής πολιτικής,τα οποία τους επιβλήθηκαν για ηθικούς λόγους ή για να εξυπηρετήσουν  ειδικά συμφέροντα.Στον παρόντα χρόνο όμως διαμορφώθηκε το πρώτο  ολοκληρωμένο θεωρητικό σύστημα οικονομικής.Ήταν η φυσιοκρατική θεωρία Η ιστορική της αξία έγκειται στο γεγονός ότι πέρα από το ότι επρόβαλε άλλες ξεχασμένες ιδέες, απετέλεσε την πρώτη συστηματική επίκριση της μερκαντελιστικής πολιτικής και έθεσε τις ιδεολογικές βάσεις σε μερικά από τα σπουδαιότερα αξιώματα της σύγχρονης οικονομικής θεωρίας. Ο ιατρός Φρανσουά Κεναί ( 1694-1774 ) είναι ο ιδρυτής της φυσιοκρατικής σχολής και ο θεμελιωτής της πολιτικής οικονομίας είναι  ο θεράπων ιατρός της Πομπαντούρ.Αργότερα έγινε ο ιατρός του Λουδοβίκου ΙΕ έτσι μπόρεσε να ολοκληρώσει  τις οικονομικής φύσεως ιδέες του με τις συζητήσεις του με τους πεφωτισμένους αυλικούς. Η φυσιοκρατική σχολή στηριζόταν στη πανάρχαια  αντίληψη ότι η βάση της οικονομίας είναι η γεωργία  και τόνιζε ότι η γεωργία είναι η μόνη πηγή πλούτου. Ο Φρανσουά Κεναί ο Γάλλος οικονομολόγος και ιατρός  πίστευε ότι η γη δεν εξασφαλίζει απλώς τρόφημα και χρήσιμες ύλες αλλά και τον σπόρο για τις μελλοντικές  καλλιέργειες και σοδειές και ότι η κτηνοτροφία βασίζεται στη φυσική αναπαραγωγή. Αντίθετα κάθε άλλη εργασία γίνεται για την επεξεργασία των πρώτων υλών τις οποίες παράγει η γη. Οι ιδιοκτήτες της γης θα μπορούσαν ,αν επιθυμούσαν,να αποκτήσουν όλα τα προς το ζην αναγκαία και σαν γαιοκτήμονες που είναι, να έχουν και τη διαχείριση της παραγωγής  και όχι να είναι ο μοναδικός παραγωγός ο καλλιεργητής. Το πρόβλημα αυτό προέκυψε όταν η κοινωνία βρισκόταν στη πρώτη φυσική της φάση. Οπότε για λόγους ευκολίας  και μεγαλύτερης αποδοτικότητας στην παραγωγή έκριναν σκόπιμο να χρησιμοποιήσουν τεχνίτες σε ορισμένες εργασίες τεχνικής φύσεως. Όσο για τους βιομηχανικούς εργάτες αυτοί μη όντες παραγωγικοί ήταν αναγκασμένοι να λαμβάνουν εσαεί μόνον τα απαραίτητα,όσα χρειάζονταν για την απλή συντήρηση τους. Όσο για τους τραπεζίτες και τους εμπόρους αυτοί όντες ικανοί στο χώρο των δραστηριοτήτων τους πραγματοποιούσαν τον άμεσο σκοπό τους, που ήταν το κέρδος,επειδή παρενέβαιναν στην φυσική λειτουργία της προσφοράς και της ζήτησης βοηθούμενοι από το κράτος με μονοπολιακά δικαιώματα και επιχορηγήσεις,χρηματικές ενισχύσεις δηλαδή από τον κρατικό προυπολογισμό. Οι αντιλήψεις αυτές των φυσιοκρατών αντανακλούσαν  την πραγματική κατάσταση που επικρατούσε τότε.

'