Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.

Την επαύριο πολύ πρωϊ η Άννα ξεκίνησε από το σπίτι και κατευθύνθηκε προς το σπίτι του πατέρα Ιωακείμ,που βρισκόταν λίγο πιο κάτω.Ήταν οι τελευταίες ημέρες του Φθινοπώρου και το κρύο είχε δυναμώσει.Φορούσε το ζεστό μάλλινο παλτό της με την κουκούλα.Ήταν το περυσινό της καλό παλτό,που η μητέρα της το μεταποίησε λίγο, του άλλαξε τη μορφή,του πρόσθεσε γύρω από την κουκούλα,στις μανσέτες και στον ποδόγυρο γουνίτσα.-Γιατί μαμά μου αλλάζεις το παλτό μου εμένα μου αρέσει έτσι όπως είναι.-Γιατί,κορίτσι μου,στη χώρα που θα πας το κρύο είναι πολύ δυνατό.Η γουνίτσα  στην κουκούλα θα σου ζεσταίνει το προσωπάκι σου,Στις μανσέτες θα σου ζεσταίνει τα χεράκια σου και στον ποδόγυρο θα ζεσταίνει τα ποδαράκια σου.-Καλά,μανούλα,κάνε όπως νομίζεις.Εσύ ξέρεις,είπε στη μαμά της και τη φίλησε γλυκά.Τώρα ντυμένη τόσο ζεστά και με την πλεχτή σκούφια,από τα χεράκια της μαμάς της πλεγμένη,που φορούσε κάτω από την κουκούλα του παλτού,έφθασε στο σπίτι του πατέρα Ιωακείμ.Χτύπησε το κουδούνι και της άνοιξαν αμέσως.Την περίμεναν έτοιμοι πίσω από την πόρτα ντυμένοι με τα ζεστά μάλλινα ρούχα τους.Η πρεσβυτέρα φορούσε ένα ζεστό μάλλινο  ημίπαλτο πάνω από το  φόρεμα της που η άκρη του έφτανε μέχρι τη μέση της κνήμης  της.Είχε σκεπάσει τη πλάτη της με το σάλι της,μία μπέρτα χειροποίητη,που σκέπαζε όλη σχεδόν τη πλάτη της,ήταν πλεγμένη από τα χεράκια της,με χονδρό μάλλινο νήμα.Στο κεφάλι της ένα πλεχτό,ας το πούμε μαντήλα προφύλαζε από το κρύο τα αυτιά της και το πρόσωπο της.Ο πατέρας Ιωακείμ πάνω από το ράσο του δε φορούσε τίποτα ήταν ντυμένος με τα μάλλινα του μέσα από το ράσο.Εβγαλε το καλλυμαύκι του και φόρεσε τον ζεστό μάλλινο σκούφο του,που είχε πλέξει με πολλή αγάπη η πρεσβυτέρα του.-Παπά μου,φόρεσε και το καλυμαύκι σου μην το κρατάς στο χέρι,του είπε.Δε χωράει,Μαρία μου,πάνω από τη χονδρή σκούφια.Στο γραφείο του κυρίου καθηγητού θα το φορέσω,θα το βγάλω πάλι λίγο σε ένδειξη ευγένειας και θα το ξαναφορέσω.Δεν εγκαταλείπω ποτέ αυτό το αντικείμενο  της ιερατικής ενδυμασίας μου.-Να το αφαιρείτε,πάτερ Ιωακείμ,καμια φορά,θα σας ξεκουράζει το κεφάλι.-Ναι!δεσποινίς Άννα,συχνά αλαφρώνω το κεφάλι μου,φοράω  τη σκούφια μου τις περισσότερες ώρες στο σπίτι.Κλείδωσε τη πόρτα του σπιτιού τους και περπάτησαν πεζή,με τα πόδια, μέχρι το ξενοδοχείο,όπου διέμενε ο σεβαστός ιερέας,ο Τιμόθεος.Ο πατέρας Ιωακείμ ανέβηκε πάνω και κατέβηκε με τον ιερέα Τιμόθεο και τη συνοδεία του,τους νέους ιερείς,που εκπαίδευε. Προχώρησαν προς τη στάση του λεωφορείου,που θα τους έφερνε στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Επιβιβάστηκαν σιωπηλοί  και ήρεμοι περίμεναν να φθάσει το λεωφορείο στην ορισμένη στάση. Μετά την αποβίβαση προχώρησαν προς το Πανεπιστήμιο.Έφθασαν στον όροφο,όπου βρισκόταν το γραφείο του γαστρεντερολόγου καθηγητή.Στο διάδρομο,έξω από το γραφείο του υπήρχε ένας μακρύς πάγκος και εκεί υπέδειξε ο σεβαστός ιερέας Τιμόθεος στους νέους ιερείς της συνοδείας του να καθίσουν και να περιμένουν.Η Άννα χτύπησε την πόρτα της γραμματείας του καθηγητή και μόλις άκουσε bite άνοιξε την πόρτα.Χαιρέτησε τη Μαρία τη γραμματέα του καθηγητή,στο προθάλαμο,που χάρηκε πολύ που ξαναείδε την Άννα. Σύστησε  τα σεβαστά πρόσωπα και είπε στη γραμματέα,ότι ο καθηγητής τους περιμένει.Η γραμματέας μπήκε στο γραφείο του καθηγητή και σε λίγο βγήκε. Χαμεγελαστή είπε στην Άννα.-Περάστε ο καθηγητής σας περιμένει.-Καλημέρα σας,κύριε καθηγητά,όπως βλέπετε ήρθαμε σύσσωμοι να συμπαρασταθούμε στον σεβαστό Τιμόθεο.-Πολύ καλά,Άννα, παρέχετε ηθική υποστήριξη στην ανάγκη του θα έλεγα,αλλά θα πω στη λύπη του.Ελάτε,αγαπητέ μου,μη στενοχωριέστε θα δείτε πως όλα θα πάνε καλά.Ελάτε να περάσουμε από εδώ,είναι το εργαστήριο μου,όπου θα γίνουν οι καθορισμένες εξετάσεις.Μην ανησυχείτε πατέρα Τιμόθεε και προπαντός μη φοβηθείτε.Θέλω να γνωρίζετε ότι βρίσκεστε σε καλά χέρια.  Ελάτε,ξαπλώστε σε αυτό το εξεταστικό κρεβάτι.-Πόση ώρα θα κρατήσει η όλη διαδικασία,κύριε καθηγητά.-Γιατί ρωτάτε,αγαπητέ μου.-Έξω στο διάδρομο περιμένουν οι νέοι ιερείς,η ομάδα μου,που εκπαιδεύω.-Μην ανησυχείς Τιμόθεε θα είμαι εγώ κοντά τους.Δεν έχω καμία δουλειά εδώ στο εργαστήριο.-Παπά μου,πήγαινε κοντά στα παιδιά,καθώς είσαι και στενάχωρος δεν έχεις καμία θέση εδώ.-Όπως λέει η σύζυγος σας να κάνετε,είπε ο καθηγητής.-Την αδελφή μου την θέλω να βρίσκεται κοντά μου.-Μην ανησυχείς αδελφέ μου δεν φεύγω εγώ από κοντά σου. Εδώ  θα βρίσκομαι,κοντά σου.-Πατέρα Τιμόθεε,όπως μου είπε η Άννα στο τηλέφωνο η επιθυμία σας είναι να μην υπάρχει  παρουσία από νοσοκόμες κοντά σας. Η Άννα μπορεί να παρευρίσκεται? Θα εκτελεί τα υπηρεσιακά καθήκοντα των αδελφών Νοσοκόμων.Βεβαίως μπορεί,κύριε καθηητά,να παρευρίσκεται,θα αποκτήσει ακόμη μία εμπειρία σαν μελλοντική ιατρός που είναι.-Πάρτε,αγαπητέ μου ιερέα αυτό το χαπάκι.-Δε θα το διαλύσουμε σε νερό?-Δεν είναι ασπιρίνη,αγαπητέ μου.Θα το καταπιείτε με λίγο νερό.Η Άννα έδωσε στον Τιμόθεο ένα ποτήρι νερό,από το οποίο ο σεβαστός Τιμόθεος ήπιε δύο ρουφηξιές.-Πιείτε το όλο,είπε ο κύριος καθηγητής,η ποσότητα είναι λίγη.Σε ελάχιστη ώρα το χάπι θα σας φέρει ένα είδος μέθης,θα κοιμηθείτε ελάχιστη ώρα μέχρι εγώ να κάνω την εξέταση που χρειάζεστε.-Μαρία,έλα κοντά μου. -Εδώ είμαι Τιμόθεε,μη φοβάσαι.Ο σεβαστός Τιμόθεος έκανε το σταυρό του και σε λίγο κοιμήθηκε.Ο κύριος καθηγητής ζήτησε από την αδελφή του,την πρεσβυτέρα Μαρία να αφαιρέσει την ιερατική ενδυμασία του,να τον ξεντύσει.