Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
-Αχ,Γιωργή μου,αχ,μανάρι μου,πoύ να στα λέω.-Να μη μου τα πεις, να μη μου τα πεις,κυρά Ασημίνα μου. Δε θάρθεις σύντομα,κυρά Ασημίνα μου, να μου τα πεις από κοντά; έτσι δε μου είπες;
-Nαι,μανάρι μου έτσι έλεγα αλλά τα πράγματα πήραν άλλο δρόμο κι έτσι δε θάρθω σύντομα,μανάρι μου.
-Τι έγινε,κυρά Ασημίνα μου; πες μου κι έχω αγωνία.
- Αχ,μανάρι μου,χθες που διακόψαμε την συνομιλία δεν ήταν οι γιατροί,ήταν ο mr Άντριου.Μπήκε φουριόζος μέσα στο δωμάτιο μου, με έβρισε,με φώναζε,μου είπε και τι δε μου είπε,όλοι οι ανάρμοστοι χαρακτηρισμοί σε μια καθώς πρέπει κυρία βγήκαν από το βρομόστομα του. Φώναζε τόσο πολύ,που ήρθαν οι νοσοκόμοι και τον οδήγησαν,πού λες,μανάρι μου.
-Πού τον οδήγησαν κυρά Ασημίνα μου;
-Toν οδήγησαν στην απομόνωση,μανάρι μου.
- Στην απομόνωση;κυρά Ασημίνα μου.Τρελλό τον έβγαλαν;
- Τρελλό,μανάρι μου,τρελλό,τον οδήγησαν στα υπόγεια του νοσοκομείου και τον κούρεψαν με την ψιλή. Και μένα,μανάρι μου,με κούρεψαν για άλλο λόγο όμως. Είδες που σου έλεγα πως ήρθα για μαλλί και βγήκα κουρεμένη; Άκου τώρα να δεις τι έγινε. Οι νοσοκόμοι βρήκαν λίγο αίμα στο μαξιλάρι μου και υπέθεσαν πως υπήρχε τραύμα από την πτώση μου και πράγματι είχα τραυματιστεί. Το κούρεμα αποκάλυψε ένα καρούμπαλο τραυματισμένο στο κεφάλι μου. Με οδήγησαν κι εμένα στα υπόγεια του νοσοκομείου.Εκεί δίπλα στην απομόνωση ήταν τα εργαστήρια. Εμένα μου είπαν να καθίσω και να περιμένω.Τον mr Άντριου τον σκέπασαν με μια,πώς να την πω,με κάτι σαν πέπλο και πάνω στο κεφάλι του τοποθέτησαν κάτι σαν ακουστικά που κάλυπταν τα αυτιά του. Ένας χειρουργός με ένα μεγάλο φωτεινό φακό που η στεφάνη του ήταν τοποθετημένη γύρω στο κεφάλι του και με ένα τρυπάνι σαν αυτό που άνοιγαν πέρυσι οι εργατες τρύπες στο δρόμο στο χωριό.
- Θες να πεις,κυρά Ασημίνα μου,τις τρύπες που άνοιγαν για να μπήξουν τους στύλους του ηλεκτρικού; χθες ήρθαν,κυρά Ασημίνα μου και έκαναν δοκιμές,τοποθέτησαν ένα στύλο στο δρόμο εκεί πιο κάτω που δεν είχε φως.
- Ναι,μανάρι μου; ευχαριστώ,παναγία μου. Με ένα παρόμοιο τρυπάνι σε μικρό μέγεθος ιατρικό εργαλείο, ο χειρουργός τρύπησε το κεφάλι του Άντριου και δεν ξέρω τι έκαναν οι γιατροί εκεί μέσα με μια συσκευή που εκπέμει ακτίνες,πώς τις είπαν,να δεις, θαρρώ πως τις έλεγαν λέζερ, για να του διορθώσουν
- τη μυωπία,κυρά Ασημίνα μου;
- Όχι,μανάρι μου,να του διορθώσουν την σχιζοφρένια.
-Τρελλό τον έβγαλαν;
-Θεότρελλο,μανάρι μου. Τον χαρακτήρισαν επικίνδυνο και γιαυτό προχώρησαν για να τον σώσουν και μαζί με αυτόν να σωθούμε κι εμείς,πιο πολύ η εγγονή μου,η Σημέτα μου.
Εκείνη την ημέρα στο Μόναχο ο Ερρίκος με τον Δημήτρη ανεχώρησαν από το σπίτι πολύ πρωϊ.Είχαν ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Ο Ερρίκος στο γραφείο της εργατικής συνομοσπονδίας και ο Δημήτρης στο Πανεπιστήμιο. Πήραν το λεωφορείο και ο μεν Δημήτρης κατέβηκε στην στάση Λουδοβίκου-Μαξιμιλιανού,στο πανεπιστήμιο,ο δε Ερρίκος συνέχισε για να φθάσει στη δική του δουλειά. Ερρίκο θα τα πούμε το βράδυ,είπε ο Δημήτρης,που κατέβηκε πιο μπροστά στη στάση του πανεπιστημίου για να διευθετήσει τα μεταπτυχιακά του.Κατά το απογευματάκι και αφού πέρασαν οι ώρες της εργασίας του θέλησε να πιεί ένα καφέ. Πέρασε από το κυλικείο της σχολής του. Εκεί συνάντησε άλλους συμφοιτητές του με τους οποίους έπιασε μια ζωηρή συζήτηση σχετική με το αντικείμενο της ενασχόλησης τους, τα μεταπτυχιακά στο Εργατικό Δίκαιο. Ο Δημήτρης, δεν έκανε τον έξυπνο,αλλά μια μικρή εμπειρία,την οποία είχε αποκτήσει αυτούς τους δύο μήνες,που συγκατοικούσε με τον Ερρίκο, ο οποίος ήταν ειδικευμένος στο Εργατικό Δίκαιο και ήταν ένας πολύ καλός γνώστης στον κλάδο αυτό της επιστήμης.Αυτό έκανε τον Δημήτρη να θεωρήσει τον εαυτόν του λίγο πιο πάνω σε γνώσεις από τους άλλους συμφοιτητές του. Η συζήτηση οξύνθηκε,ο Δημήτρης αναψοκοκκίνιζε από την ένταση,θύμωνε, όταν οι συμφοιτητές του αμφισβητούσαν τις προτάσεις του και ξεθύμωνε,όταν συμφωνούσαν. Μια απλή συζήτηση περί των νομικών υποθέσεων είχε πάρει διαφορετικό δρόμο, είχε παρεκτραπεί. Την ένταση διέκοψε ένας συμφοιτητής του, ένας καινούριος φίλος,που ο Δημήτρης είχε αποκτήσει στα μεταπτυχιακά μαθήματα. Προσκάλεσε τον Δημήτρη στο σπίτι του να γευματίσουν και να περάσουν το απόγευμα ακούγοντας μουσική. Ο Δημήτρης,καθώς ήταν ταραγμένος αρνήθηκε την πρόσκληση.Ο φίλος του επέμενε κι έτσι σε λίγο βρισκόταν στο όμορφο διαμερισματάκι του να παρακολουθεί τηλεόραση όση ώρα ο φίλος του ετοίμαζε ένα γρήγορο γεύμα. Ήταν οι απογευματινές ειδήσεις,όταν στην οθόνη εμφανίστηκε το πρόσωπο της κυρίας Ασημίνας να διαπληκτίζεται με τον mr Άντριου. Οι υπότιτλοι έλεγαν για την επεισοδιακή αναμέτρηση στην Αμερική της ηλικιωμένης Ελληνίδας με τον ένα εκ των διευθυντών της κολοσσιαίας επιχείρησης Life and Flight.
Ο Δημήτρης συνειδητοποίησε τι συνέβαινε κι όταν γνώρισε στο πρόσωπο της ηλικιωμένης Ελληνίδας,την κυρά Ασημίνα,πετάχτηκε πάνω, ευχαρίστησε τον φίλο του κι έφυγε τρέχοντας,χωρίς να δικαιολογηθεί. Την επόμενη ημέρα που θα συναντούσε το φίλο του στη σχολή θα του εξηγούσε ποιά ήταν η αιτία της παράξενης συμπεριφοράς του. Ο Δημήτρης έτρεξε στο σπίτι να προλάβει προτού επιστρέψει ο Ερρίκος από την δουλειά του, κάτι να κάνει, να μη δει στις βραδινές ειδήσεις,να μη μάθει,να μη δει τη μητέρα του ξαφνικά στην τηλεόραση και πάθει ένα νέο σοκ. Έτρεξε να χαλάσει την τηλεόραση και μέχρι να επισκευαστεί,η είδηση θα είχε περάσει και το γεγονός θα είχε ξεχαστεί.
-Αχ,Γιωργή μου,αχ,μανάρι μου,πoύ να στα λέω.-Να μη μου τα πεις, να μη μου τα πεις,κυρά Ασημίνα μου. Δε θάρθεις σύντομα,κυρά Ασημίνα μου, να μου τα πεις από κοντά; έτσι δε μου είπες;
-Nαι,μανάρι μου έτσι έλεγα αλλά τα πράγματα πήραν άλλο δρόμο κι έτσι δε θάρθω σύντομα,μανάρι μου.
-Τι έγινε,κυρά Ασημίνα μου; πες μου κι έχω αγωνία.
- Αχ,μανάρι μου,χθες που διακόψαμε την συνομιλία δεν ήταν οι γιατροί,ήταν ο mr Άντριου.Μπήκε φουριόζος μέσα στο δωμάτιο μου, με έβρισε,με φώναζε,μου είπε και τι δε μου είπε,όλοι οι ανάρμοστοι χαρακτηρισμοί σε μια καθώς πρέπει κυρία βγήκαν από το βρομόστομα του. Φώναζε τόσο πολύ,που ήρθαν οι νοσοκόμοι και τον οδήγησαν,πού λες,μανάρι μου.
-Πού τον οδήγησαν κυρά Ασημίνα μου;
-Toν οδήγησαν στην απομόνωση,μανάρι μου.
- Στην απομόνωση;κυρά Ασημίνα μου.Τρελλό τον έβγαλαν;
- Τρελλό,μανάρι μου,τρελλό,τον οδήγησαν στα υπόγεια του νοσοκομείου και τον κούρεψαν με την ψιλή. Και μένα,μανάρι μου,με κούρεψαν για άλλο λόγο όμως. Είδες που σου έλεγα πως ήρθα για μαλλί και βγήκα κουρεμένη; Άκου τώρα να δεις τι έγινε. Οι νοσοκόμοι βρήκαν λίγο αίμα στο μαξιλάρι μου και υπέθεσαν πως υπήρχε τραύμα από την πτώση μου και πράγματι είχα τραυματιστεί. Το κούρεμα αποκάλυψε ένα καρούμπαλο τραυματισμένο στο κεφάλι μου. Με οδήγησαν κι εμένα στα υπόγεια του νοσοκομείου.Εκεί δίπλα στην απομόνωση ήταν τα εργαστήρια. Εμένα μου είπαν να καθίσω και να περιμένω.Τον mr Άντριου τον σκέπασαν με μια,πώς να την πω,με κάτι σαν πέπλο και πάνω στο κεφάλι του τοποθέτησαν κάτι σαν ακουστικά που κάλυπταν τα αυτιά του. Ένας χειρουργός με ένα μεγάλο φωτεινό φακό που η στεφάνη του ήταν τοποθετημένη γύρω στο κεφάλι του και με ένα τρυπάνι σαν αυτό που άνοιγαν πέρυσι οι εργατες τρύπες στο δρόμο στο χωριό.
- Θες να πεις,κυρά Ασημίνα μου,τις τρύπες που άνοιγαν για να μπήξουν τους στύλους του ηλεκτρικού; χθες ήρθαν,κυρά Ασημίνα μου και έκαναν δοκιμές,τοποθέτησαν ένα στύλο στο δρόμο εκεί πιο κάτω που δεν είχε φως.
- Ναι,μανάρι μου; ευχαριστώ,παναγία μου. Με ένα παρόμοιο τρυπάνι σε μικρό μέγεθος ιατρικό εργαλείο, ο χειρουργός τρύπησε το κεφάλι του Άντριου και δεν ξέρω τι έκαναν οι γιατροί εκεί μέσα με μια συσκευή που εκπέμει ακτίνες,πώς τις είπαν,να δεις, θαρρώ πως τις έλεγαν λέζερ, για να του διορθώσουν
- τη μυωπία,κυρά Ασημίνα μου;
- Όχι,μανάρι μου,να του διορθώσουν την σχιζοφρένια.
-Τρελλό τον έβγαλαν;
-Θεότρελλο,μανάρι μου. Τον χαρακτήρισαν επικίνδυνο και γιαυτό προχώρησαν για να τον σώσουν και μαζί με αυτόν να σωθούμε κι εμείς,πιο πολύ η εγγονή μου,η Σημέτα μου.
Εκείνη την ημέρα στο Μόναχο ο Ερρίκος με τον Δημήτρη ανεχώρησαν από το σπίτι πολύ πρωϊ.Είχαν ένα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα. Ο Ερρίκος στο γραφείο της εργατικής συνομοσπονδίας και ο Δημήτρης στο Πανεπιστήμιο. Πήραν το λεωφορείο και ο μεν Δημήτρης κατέβηκε στην στάση Λουδοβίκου-Μαξιμιλιανού,στο πανεπιστήμιο,ο δε Ερρίκος συνέχισε για να φθάσει στη δική του δουλειά. Ερρίκο θα τα πούμε το βράδυ,είπε ο Δημήτρης,που κατέβηκε πιο μπροστά στη στάση του πανεπιστημίου για να διευθετήσει τα μεταπτυχιακά του.Κατά το απογευματάκι και αφού πέρασαν οι ώρες της εργασίας του θέλησε να πιεί ένα καφέ. Πέρασε από το κυλικείο της σχολής του. Εκεί συνάντησε άλλους συμφοιτητές του με τους οποίους έπιασε μια ζωηρή συζήτηση σχετική με το αντικείμενο της ενασχόλησης τους, τα μεταπτυχιακά στο Εργατικό Δίκαιο. Ο Δημήτρης, δεν έκανε τον έξυπνο,αλλά μια μικρή εμπειρία,την οποία είχε αποκτήσει αυτούς τους δύο μήνες,που συγκατοικούσε με τον Ερρίκο, ο οποίος ήταν ειδικευμένος στο Εργατικό Δίκαιο και ήταν ένας πολύ καλός γνώστης στον κλάδο αυτό της επιστήμης.Αυτό έκανε τον Δημήτρη να θεωρήσει τον εαυτόν του λίγο πιο πάνω σε γνώσεις από τους άλλους συμφοιτητές του. Η συζήτηση οξύνθηκε,ο Δημήτρης αναψοκοκκίνιζε από την ένταση,θύμωνε, όταν οι συμφοιτητές του αμφισβητούσαν τις προτάσεις του και ξεθύμωνε,όταν συμφωνούσαν. Μια απλή συζήτηση περί των νομικών υποθέσεων είχε πάρει διαφορετικό δρόμο, είχε παρεκτραπεί. Την ένταση διέκοψε ένας συμφοιτητής του, ένας καινούριος φίλος,που ο Δημήτρης είχε αποκτήσει στα μεταπτυχιακά μαθήματα. Προσκάλεσε τον Δημήτρη στο σπίτι του να γευματίσουν και να περάσουν το απόγευμα ακούγοντας μουσική. Ο Δημήτρης,καθώς ήταν ταραγμένος αρνήθηκε την πρόσκληση.Ο φίλος του επέμενε κι έτσι σε λίγο βρισκόταν στο όμορφο διαμερισματάκι του να παρακολουθεί τηλεόραση όση ώρα ο φίλος του ετοίμαζε ένα γρήγορο γεύμα. Ήταν οι απογευματινές ειδήσεις,όταν στην οθόνη εμφανίστηκε το πρόσωπο της κυρίας Ασημίνας να διαπληκτίζεται με τον mr Άντριου. Οι υπότιτλοι έλεγαν για την επεισοδιακή αναμέτρηση στην Αμερική της ηλικιωμένης Ελληνίδας με τον ένα εκ των διευθυντών της κολοσσιαίας επιχείρησης Life and Flight.
Ο Δημήτρης συνειδητοποίησε τι συνέβαινε κι όταν γνώρισε στο πρόσωπο της ηλικιωμένης Ελληνίδας,την κυρά Ασημίνα,πετάχτηκε πάνω, ευχαρίστησε τον φίλο του κι έφυγε τρέχοντας,χωρίς να δικαιολογηθεί. Την επόμενη ημέρα που θα συναντούσε το φίλο του στη σχολή θα του εξηγούσε ποιά ήταν η αιτία της παράξενης συμπεριφοράς του. Ο Δημήτρης έτρεξε στο σπίτι να προλάβει προτού επιστρέψει ο Ερρίκος από την δουλειά του, κάτι να κάνει, να μη δει στις βραδινές ειδήσεις,να μη μάθει,να μη δει τη μητέρα του ξαφνικά στην τηλεόραση και πάθει ένα νέο σοκ. Έτρεξε να χαλάσει την τηλεόραση και μέχρι να επισκευαστεί,η είδηση θα είχε περάσει και το γεγονός θα είχε ξεχαστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου