Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
-Πάμε πάλι!
-Mr Άντριου,καλά τα είπαμε,δεν χρειάζεται άλλη επανάληψη
- Έλα,repetet repetet, μη βαριέστε.
-Ok, mr Andrew, πάμε.
-Ντριν
-Κάνε πέρα να περάσω. Το τηλέφωνο χτυπάει. Ειν' το αγόρι που αγαπώ.Τόσκασε με κάποιαν άλλη μα εγώ τον καρτερώ να τον αγαπήσω πάλι
-Μα δεν σε πειράζει που έρχεται από μια άλλη μια καινούρια του αγάπη;
- Όχι,αν θες να ξέρεις γιατί τον αγαπώ.
-Όταν έρχεται σε σένα η άλλη μένει μοναχή της;
-Όχι,έρχεται ο πρώην, ο δικός της.
-Κι όταν φεύγει ο πρώην ο δικός της;
-Πάει με την εδική του.
-Μα δε σε πειράζει αυτό;
- Όχι, θ' αγαπήσω τον δικό της,όπως αγαπά τον εδικό μου και τον πρώην τον δικό της κι έτσι όλοι μαζί θα περνάμε ζωή χρυσή.
-Μα είσαι χαζή; Δεν φοβάσαι τις αρρώστιες,που καραδοκούν; Όταν ο δικός σου πάει με την άλλη φοράει προφυλακτικό;
-Δεν μπορώ να ξέρω αυτό.
- ΄Oταν έρχεται σε σένα;
-Nαι,φοράει,
-Ποιό; το stop ή το μπεμπέκα;
-Kαι τα δύο!
-Στοπ στοπ,φύγε κυρά μου από το πλάνο τι θέλεις εσύ εδώ;
-Θέλω τον mr Άντριου,τι είναι εδώ;
-Eδώ είναι στούντιο διαφημιστικό.
-Ποιός είσαι εσύ; ρώτησε θυμωμένη.
-Δες εκεί
Ύψωσε τα μάτια της η κυρά Ασημίνα.Σε μια μεγάλη ταμπέλα υπερείχε ένας μεγάλος φαλλός μέσα σε ένα μεγάλο προφυλακτικό και παραδίπλα με μεγάλα γράμματα ο τίτλος της εταιρείας. Life and Flight.
- Ποιός είναι ο mr Άντριου;
-Eγώ είμαι.Ποιά είσαι,κυρά μου,και τι θες εδώ μέσα;
-Aντίχριστε,ταλαιπωρείς την εγγονή μου και τον γιο σου και δεν δίνεις την συγκατάθεση σου να παντρευτούν.Είμαι η γιαγιά της Σημέτας.
-Έρχεσαι από την Ελλάδα;
- Ναι,από την Ελλάδα.Δε βάσταξα τα κλάματα του κοριτσιού μου στο τηλέφωνο και πήρα το αεροπλάνο,να λογαριαστούμε οι δυο μας. Αντίχριστε.
-Γιατί με λες έτσι,κυρά μου.
-Γιατί εσύ και οι συνεταίροι σου είστε αντίθετοι στα καλεύσματα του Χριστού. " Αφετε τα παιδία να προσέλθουν προς με". Ποιά παιδιά να έλθουν στον Χριστό ; αφού προτρέπεις τα ζευγάρια να χρησιμοποιούν αυτό το κατασκεύασμα του διαβόλου που εμποδίζει την δημιουργία οικογένειας. Προτρέπεις το ίδιο και στον γιο σου και κρατάς εγκλωβισμένο το κορίτσι μου σε μια κατάσταση που δεν βγάζει πουθενά με τις αναχρονιστικές ιδέες σου.
-Ποιές ιδέες μου,κυρά μου;
- Δεν αφήνεις το γιο σου να παντρευτεί την εγγονή μου. Τον καθοδηγείς και επιμένεις να περιμένει να μεγαλώσει το κορίτσι του συνεταίρου σου για να την παντρευτεί.
-Πού γνωρίζεις εσύ,κυρά μου,αυτές τις λεπτομέρειες,τα οικογενειακά μου.
- Στην Ελλάδα,εμείς, όλα τα μαθαίνουμε με κάθε λαπτομέρεια και δε μπορείς να κρυφτείς και να μου ξεφύγεις.Τώρα είσαι στα χέρια μου και δε μπορείς να μου ξεφύγεις,σκουλίκι της γης,διάβολε,παλιοαμερικάνε.
Έλεγε,'ελεγε,η κυρά Ασημίνα, έβγαλε όλη την οργή της επάνω του. Στα αυτιά της αντηχούσαν ακόμη τα κλάματα της εγγονής της και δεν μπορούσε να συγκρατήσει το θυμό και την οργή της.. Ταπείνωσε αυτόν τον ισχυρό διευθυντή αυτής της καλοσσιαίας εταιρείας προφυλακτικών,με δυνατά προσβλητικά λόγια.Είπε είπε και τι δεν του είπε. Τον περιέλουσε με τόσες βρισιές που και η ίδια απόρησε.
Διέκοπτε το λόγο της πολλές φορές και ήταν η απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της. Πού έβρισκε τόσα άσχημα λόγια να του πει. Πολλές φορές προσπάθησε ο πατέρας του Μπιλ,ο mr Άντριου,να τη διακόψη, να δικαιολογηθεί μα δεν τα κατάφερε.
-Τι λες κυρά μου,δεν ξέρω και το όνομα σου.
-Ασημίνα με λένε και το κορίτσι μου έχει πάρει το δικό μου το όνομα,έχει και πολλά από το χαρακτήρα μου.
-Δε ξέρεις τι λες, κυρά μου, η προφύλαξη από τις αρρώστιες,κυρά μου.
-Στο γάμο δεν χρειάζεται προφύλαξη, δεν υπάρχουν αρρώστιες.
-Κυρά μου, άνθρωποι είμαστε.Τι είναι αυτά που λες.
-Έλεγε έλεγε η κυρά Ασημίνα.Έτσι την ονοματίσαμε εμείς.Μα τώρα δεν έμοιαζε με χωριάτισσα. Ο αρχοντικός κότσος στα μαλλιά της και το ευρωπαϊκό της ντύσιμο, είχαν προσδώσει στο παρουσιαστικό της έναν άλλον αέρα.Ήταν μια 70 χρονη ελκυστική παρουσία.
Ο Άντριου ξαφνικά την αρπάει από την μέση και σφραγίζει το στόμα της με ένα παράφορο φιλί. Η Ασημίνα αιφνιδιασμένη παραπατούσε,ενώ το κορμί της και τα χέρια της ταλαντευόταν, ώσπου τον αρπάζει από τα μαλλιά του για να κρατηθεί και στο χέρι της μένει η περούκα με την ελαστική μάσκα.
- Λεπρός,ακούστηκε μια φωνή.
- Ω! Είναι λεπρός φώναξαν με φόβο όλοι οι εργαζόμενοι και απομακρύνθηκαν από κοντά του.
-Μη φεύγετε φώναζε ο Άντριου προσπαθώντας να τους ηρεμήσει. Ημουν λεπρός τώρα είμαι θεραπευμένος. Τα σημάδια μόνο έχουν μείνει, δεν έχω πληγές. Σε μικρή ηλικία βρισκόμουν,όταν κόλλησα ευλογιά που εξελίχθηκε σε λέπρα από επιμόλυνση.
Μη φοβάστε είμαι θεραπευμένος.Νοσηλεύτηκα σε πολλά λεπροκομεία μέχρι και στην Ελλάδα.Εκεί βρήκα την υγεία μου.
-Ω! αυτό είναι η αιτία. Η Σημέτα του θυμίζει τις φοβερές στιγμές της αρρώστια του στην Ελλάδα.
Έγινε μεγάλη αναταραχή.Οι εργαζόμενοι φοβισμένοι κάλεσαν το νοσοκομειακό και απαίτησαν
την παραμονή του στο νοσοκομείο και οπωσδήποτε ένα τσεκ απ.
-Και την κυρία Ασημίνα να πάρετε για εξετάσεις, πρότειναν, ο mr Άντριου την φίλησε πολύ παθητικά.
-Πάμε πάλι!
-Mr Άντριου,καλά τα είπαμε,δεν χρειάζεται άλλη επανάληψη
- Έλα,repetet repetet, μη βαριέστε.
-Ok, mr Andrew, πάμε.
-Ντριν
-Κάνε πέρα να περάσω. Το τηλέφωνο χτυπάει. Ειν' το αγόρι που αγαπώ.Τόσκασε με κάποιαν άλλη μα εγώ τον καρτερώ να τον αγαπήσω πάλι
-Μα δεν σε πειράζει που έρχεται από μια άλλη μια καινούρια του αγάπη;
- Όχι,αν θες να ξέρεις γιατί τον αγαπώ.
-Όταν έρχεται σε σένα η άλλη μένει μοναχή της;
-Όχι,έρχεται ο πρώην, ο δικός της.
-Κι όταν φεύγει ο πρώην ο δικός της;
-Πάει με την εδική του.
-Μα δε σε πειράζει αυτό;
- Όχι, θ' αγαπήσω τον δικό της,όπως αγαπά τον εδικό μου και τον πρώην τον δικό της κι έτσι όλοι μαζί θα περνάμε ζωή χρυσή.
-Μα είσαι χαζή; Δεν φοβάσαι τις αρρώστιες,που καραδοκούν; Όταν ο δικός σου πάει με την άλλη φοράει προφυλακτικό;
-Δεν μπορώ να ξέρω αυτό.
- ΄Oταν έρχεται σε σένα;
-Nαι,φοράει,
-Ποιό; το stop ή το μπεμπέκα;
-Kαι τα δύο!
-Στοπ στοπ,φύγε κυρά μου από το πλάνο τι θέλεις εσύ εδώ;
-Θέλω τον mr Άντριου,τι είναι εδώ;
-Eδώ είναι στούντιο διαφημιστικό.
-Ποιός είσαι εσύ; ρώτησε θυμωμένη.
-Δες εκεί
Ύψωσε τα μάτια της η κυρά Ασημίνα.Σε μια μεγάλη ταμπέλα υπερείχε ένας μεγάλος φαλλός μέσα σε ένα μεγάλο προφυλακτικό και παραδίπλα με μεγάλα γράμματα ο τίτλος της εταιρείας. Life and Flight.
- Ποιός είναι ο mr Άντριου;
-Eγώ είμαι.Ποιά είσαι,κυρά μου,και τι θες εδώ μέσα;
-Aντίχριστε,ταλαιπωρείς την εγγονή μου και τον γιο σου και δεν δίνεις την συγκατάθεση σου να παντρευτούν.Είμαι η γιαγιά της Σημέτας.
-Έρχεσαι από την Ελλάδα;
- Ναι,από την Ελλάδα.Δε βάσταξα τα κλάματα του κοριτσιού μου στο τηλέφωνο και πήρα το αεροπλάνο,να λογαριαστούμε οι δυο μας. Αντίχριστε.
-Γιατί με λες έτσι,κυρά μου.
-Γιατί εσύ και οι συνεταίροι σου είστε αντίθετοι στα καλεύσματα του Χριστού. " Αφετε τα παιδία να προσέλθουν προς με". Ποιά παιδιά να έλθουν στον Χριστό ; αφού προτρέπεις τα ζευγάρια να χρησιμοποιούν αυτό το κατασκεύασμα του διαβόλου που εμποδίζει την δημιουργία οικογένειας. Προτρέπεις το ίδιο και στον γιο σου και κρατάς εγκλωβισμένο το κορίτσι μου σε μια κατάσταση που δεν βγάζει πουθενά με τις αναχρονιστικές ιδέες σου.
-Ποιές ιδέες μου,κυρά μου;
- Δεν αφήνεις το γιο σου να παντρευτεί την εγγονή μου. Τον καθοδηγείς και επιμένεις να περιμένει να μεγαλώσει το κορίτσι του συνεταίρου σου για να την παντρευτεί.
-Πού γνωρίζεις εσύ,κυρά μου,αυτές τις λεπτομέρειες,τα οικογενειακά μου.
- Στην Ελλάδα,εμείς, όλα τα μαθαίνουμε με κάθε λαπτομέρεια και δε μπορείς να κρυφτείς και να μου ξεφύγεις.Τώρα είσαι στα χέρια μου και δε μπορείς να μου ξεφύγεις,σκουλίκι της γης,διάβολε,παλιοαμερικάνε.
Έλεγε,'ελεγε,η κυρά Ασημίνα, έβγαλε όλη την οργή της επάνω του. Στα αυτιά της αντηχούσαν ακόμη τα κλάματα της εγγονής της και δεν μπορούσε να συγκρατήσει το θυμό και την οργή της.. Ταπείνωσε αυτόν τον ισχυρό διευθυντή αυτής της καλοσσιαίας εταιρείας προφυλακτικών,με δυνατά προσβλητικά λόγια.Είπε είπε και τι δεν του είπε. Τον περιέλουσε με τόσες βρισιές που και η ίδια απόρησε.
Διέκοπτε το λόγο της πολλές φορές και ήταν η απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της. Πού έβρισκε τόσα άσχημα λόγια να του πει. Πολλές φορές προσπάθησε ο πατέρας του Μπιλ,ο mr Άντριου,να τη διακόψη, να δικαιολογηθεί μα δεν τα κατάφερε.
-Τι λες κυρά μου,δεν ξέρω και το όνομα σου.
-Ασημίνα με λένε και το κορίτσι μου έχει πάρει το δικό μου το όνομα,έχει και πολλά από το χαρακτήρα μου.
-Δε ξέρεις τι λες, κυρά μου, η προφύλαξη από τις αρρώστιες,κυρά μου.
-Στο γάμο δεν χρειάζεται προφύλαξη, δεν υπάρχουν αρρώστιες.
-Κυρά μου, άνθρωποι είμαστε.Τι είναι αυτά που λες.
-Έλεγε έλεγε η κυρά Ασημίνα.Έτσι την ονοματίσαμε εμείς.Μα τώρα δεν έμοιαζε με χωριάτισσα. Ο αρχοντικός κότσος στα μαλλιά της και το ευρωπαϊκό της ντύσιμο, είχαν προσδώσει στο παρουσιαστικό της έναν άλλον αέρα.Ήταν μια 70 χρονη ελκυστική παρουσία.
Ο Άντριου ξαφνικά την αρπάει από την μέση και σφραγίζει το στόμα της με ένα παράφορο φιλί. Η Ασημίνα αιφνιδιασμένη παραπατούσε,ενώ το κορμί της και τα χέρια της ταλαντευόταν, ώσπου τον αρπάζει από τα μαλλιά του για να κρατηθεί και στο χέρι της μένει η περούκα με την ελαστική μάσκα.
- Λεπρός,ακούστηκε μια φωνή.
- Ω! Είναι λεπρός φώναξαν με φόβο όλοι οι εργαζόμενοι και απομακρύνθηκαν από κοντά του.
-Μη φεύγετε φώναζε ο Άντριου προσπαθώντας να τους ηρεμήσει. Ημουν λεπρός τώρα είμαι θεραπευμένος. Τα σημάδια μόνο έχουν μείνει, δεν έχω πληγές. Σε μικρή ηλικία βρισκόμουν,όταν κόλλησα ευλογιά που εξελίχθηκε σε λέπρα από επιμόλυνση.
Μη φοβάστε είμαι θεραπευμένος.Νοσηλεύτηκα σε πολλά λεπροκομεία μέχρι και στην Ελλάδα.Εκεί βρήκα την υγεία μου.
-Ω! αυτό είναι η αιτία. Η Σημέτα του θυμίζει τις φοβερές στιγμές της αρρώστια του στην Ελλάδα.
Έγινε μεγάλη αναταραχή.Οι εργαζόμενοι φοβισμένοι κάλεσαν το νοσοκομειακό και απαίτησαν
την παραμονή του στο νοσοκομείο και οπωσδήποτε ένα τσεκ απ.
-Και την κυρία Ασημίνα να πάρετε για εξετάσεις, πρότειναν, ο mr Άντριου την φίλησε πολύ παθητικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου