To  Kυριακάτικο  Μυθιστόρημα. Συνέχεια.

-Γιωργή!
-Καλώς την κυρά Ασημίνα! Τι τρέχει!πού τα πας όλα τούτα τα ζωντανά; Στο ποτάμι να τα μπανιαρίσεις;
-A!  καλέ μου,πάντοτε άκακος με την καλή σου διάθεση έτοιμος γι αστεία είσαι μα εγώ χλίβομαι,καλέ μου.
- Tι τρέχει,κυρά Ασημίνα,πού πας.
-Σε σένα έρχομαι και είμαι πολύ βιαστική. Θα σου πω τι τρέχει μα θέλω να το κρατήσεις μυστικό.Με πήρε  η αγγόνα μου η Σημέτα τηλέφωνο  από την Αμερική.
-Ε! και δε χάρηκες;
-Xάρηκα,πώς δε χάρηκα,χάρηκα,πολύ χάρηκα μα η χαρά μου δεν κράτησε πολύ.Έκλαιγε το κοριτσάκι μου στο τηλέφωνο με αναφιλητά και το μόνο που έλεγε ήταν η λέξη Γιαγιά,Γιαγιά,μου σπάραζε την καρδιά. Τι έχεις κοριτσάκι μου ρωτούσα και δεν έπαιρνα απάντηση  Έκλαιγε συνέχεια και δεν έβγαζε μιλιά.Για τούτο ξεκίνησα να πάω στην Αμερική το κοριτσάκι μου με χρειάζεται.Πέρασε πολύς καιρός που ο πατέρας του αρραβωνιαστικού της του Μπιλ βάλθηκε να τους χαλάσει την ευτυχισμένη τους ζωή.
-Ποιός είναι κυρά Ασημίνα ο πατέρας του Μπιλ.
-Είναι ένας τσιγκούναρος γέρος που λες και έχει πάνω του   όλη την  κακία της Αμερικής. Θέλει να χαλάσει την σχέση της με τον γιο του και να τον παντρέψει με ένα νιάνιαρο,όταν αυτό μεγαλώσει,την κόρη του συνεταίρου του στην επιχείρηση που κρατούν  στο εργοστάσιο που έχουν.
- Τι επιχείρηση έχουν; Tι προϊόντα παράγουν;
-Mήγαρις ξέρω; Δεν ξέρω.Το μόνο που ξέρω είναι  ότι είναι επιχειρηματίας και τον τελευταίο καιρό έβαλε στο μάτι την αγγόνα μου.Γι αυτό σου φέρνω,Γιωργή,τούτα τα ζωντανά μου να τα κρατήσεις όσες ημέρες εγώ θα λείψω για να μη μου πάθουν κι αυτά τίποτα κακό.
-Καλά κυρά Ασημίνα μου μείνε ήσυχη θα το πω στην κυρά μου κι αυτή έχει τον τρόπο της να τα κουμαντάρει.
-Για να μη σε βάζω σε έξοδα Γιωργή μου έχω εδώ σε αυτά τα σακιά την τροφή τους.
-Κυρά Ασημίνα μου το πήρες απόφαση να ταξιδέψεις στην Αμερική;
Nαι! γιε μου θα ταξιδέψω μέχρι εκεί γιατί το κοριτσάκι μου με έχει ανάγκη. Μόνο θα σε παρακαλέσω να μη βγάλεις μιλιά.Να μην πεις τίποτε σε κανένα .Ο γιος μου δε θέλω να μάθει τίποτε να μην ανησυχήσει το παληκάρι μου.Να μην ξεσηκωθεί  και παρατήσει τις δουλειές του και τους ανθρώπους που τον χρειάζονται.
-Καλά κυρά Ασημίνα μου εγώ με ξέρεις είμαι  τάφος.
-Το ξέρω παληκάρι μου πως είσαι εχέμυθος γι αυτό ήρθα σε σένα γιατί αν πήγαινα στον Πρόεδρο ούλος ο κόσμος  ήθελε να το μάθει.
-Και πότε αναχωρείς;
-Aπόψε με το τελευταίο υπεραστικό λεωφορείο. Το βράδυ θα φτάσω στην πρωτεύουσα και κατευθείαν στο αεροδρόμιο. Το αεροπλάνο πετάει πριν να ξημερώσει.
-Έχεις ετοιμάσει τα πράγματα σου που θα κρατάς;
- Όλα είναι έτοιμα.Μία βαλίτσα μόνο με τα ρούχα μου θα πάρω και τίποτις άλλο.
- Τόσο εύκολα γίνεται αυτό το ταξίδι;Δε χρειάζεται βίζα;
-Μα δεν πάω καλέ μου μετανάστης.Σαν περιηγητής,σαν επισκέπτης πηγαίνω μόνο για μερικές ημέρες.Να δω τι συμβαίνει με την αγγόνα μου και με αυτόν τον κακό,τον κάκιστο άνθρωπο που την παιδεύει και που σε λίγο καιρό θα γίνει πεθερός της,αν προλάβει να γίνει γιατί θα του σπάσω τα μούτρα και θα  τον στείλλω στο νοσοκομείο με το amboulanc.
Tι είναι το ambulanc κυρά Ασημίνα μου,τίποτις αυγό;
- Α! καλά που μου το θύμισες βρε Γιωργή  να βράσω μερικά αυγουλάκια να τα κρατώ. Όχι δεν είναι αυγό,νοσοκομειακό είναι.
-  Ε! σιγά καλέ κυρά Ασημίνα μου πώς κάνεις έτσι εσύ ένας ήρεμος άνθρωπος. Δε σου φαίνεται πως υπερβάλλεις;
-Kαθόλου παληκάρι μου δεν υπερβάλλω.Αν άκουγες τη Σημέτα μου πώς έκλαιγε στο τηλέφωνο δε θα την έλεγες αυτή την κουβέντα. Φεύγω τώρα.Σε χαιρετώ και σε παρακαλώ να μην πεις κουβέντα.Να μη μάθει τίποτε ο γιος μου.
-Στο καλό κυρά Ασημίνα μου. Καλό ταξίδι να έχεις και με το καλό να μας ξαναέρθεις.Και μη φοβάσαι δε θα μάθει κανένας το μυστικό σου. Αν σε ζητούν και δε σε βρίσκουν θα λέω  πως είσαι στο γιο σου στην Γερμανία.