Αγαπητοί μου αναγνώστες σήμερα 30 Νοεμβρίου η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη του Αγίου Ανδρέα του Πρωτόκλητου.Ονομάζεται Πρωτόκλητος γιατί είναι ο πρώτος από τους μαθητές του Χριστού.Ο πρώτος από τους ανθρώπους που κάλεσε ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός να γίνουν μαθητές του και να κηρύξουν την χριστιανική πίστη σε όλη την οικουμένη.Ο Άγιος Ανδρέας καταγόταν από την πόλη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας.Απλός άνθρωπος ήταν και ασκούσε το επάγγελμα του ψαρά,όταν προσκλήθηκε από τον Χριστό να γίνει μαθητής του.Τα προηγούμενα χρόνια ήταν μαθητής του αγίου Ιωάννου του Πρόδρομου,ο οποίος έφερε τους μαθητές του πλησίον του Χριστού για να τον γνωρίσουν.Οι μαθητές ήταν ο Ανδρέας,ο οποίος ονομάστηκε Πρωτόκλητος,από το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος που προσεκλήθη να αναλάβει το διδασκαλικό έργο του Χριστού,μετά το Χριστό, και ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής.Είπε ο Ιωάννης ο Πρόδρομος προς τους μαθητές του δείχνοντας τον Χριστό."Ιδού ο αμνός του Θεού που σηκώνει την αμαρτία του κόσμου".
Μετά την Πεντηκοστή εκείνου του έτους,μαζί με τον αδελφό του και με άλλους μαθητές και μετά τον σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας,ξεκίνησαν την πορεία τους.Έφτασαν στην Σινώπη στον Εύξεινο Πόντο.Από τη Σινώπη μετέβησαν στην Αμισό,τη σημερινή Σαμψούντα,όπου ίδρυσαν Εκκλησία.
Έπειτα περιηγήθηκαν τις περιοχές του Πόντου,της Ιβηρίας,πήγαν στην Παρθία και επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ.
Στη δεύτερη περιοδεία τους,
πέρασαν από την Αντιόχεια,πήγαν στην Έφεσο,στη Λαοδίκεια,στην Οδυσσούπολη,στη Νίκαια,στη Βιθυνία,στη Νικομήδεια,στη Χαλκηδόνα και επέστρεψαν στη Σινώπη.Αργότερα πήγαν ξανά στη Σαμψούντα,στην Τραπεζούντα,σε μερικές άλλες πόλεις και επέστρεψαν στην Σινώπη.Στη συνέχεια πέρασαν από το Βυζάντιο,την Ηράκλεια της Θράκης,τη Μακεδονία,τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο,με τελευταίο σταθμό την Παλαιά Πάτρα.Από εκεί, με ορμητήριο την Πάτρα,μόνος του ο Ανδρέας,κήρυττε σε όλη την Αχαϊα.
Την εποχή εκείνη ύπατος στην Πάτρα ήταν ο Αιγιάτης.
Εκεί η διδασκαλία του καρποφόρησε και θεράπευσε πολλούς ασθενείς,κάνοντας θαύματα.
Η σύζυγος του ύπατου,εξεδήλωσε μεγάλο ενδιαφέρον για τον Ανδρέα και προς τούτο έστειλε στην οικία,όπου φιλοξενούσαν τον απόστολο Ανδρέα,μια συγγενή της,η οποία μετέφερε τις πρώτες ειδήσεις από τον απόστολον Ανδρέα.
Μετά από λίγο καιρό η σύζυγος του υπάτου αρρώστησε τόσο πολύ,που όλοι οι γιατροί της πόλης δεν μπορούσαν να την κάνουν καλά.
Κάλεσε,λοιπόν, τον απόστολον Ανδρέαν,ο οποίος προσήλθε με προθυμία πλησίον της,όπου βρήκε τη γυναίκα σε απόγνωση.
Ο απόστολος Ανδρέας,τοποθέτησε τα χέρια του επί της ασθενούς,θεραπεύοντας αυτήν.Αυτό ήταν το πρώτο θαύμα που πραγματοποίησε ο απόστολος Ανδρέας,εκείνη την εποχή στην Πάτρα.
Μετά από λίγο καιρό έφτασε στην Πάτρα ο Στρατοκλής,ο οποίος ήταν αδελφός του ύπατου.Ήλθε στον αδελφόν του συνοδευόμενος από ένα νεαρό υπηρέτη,τον οποίον συμπαθούσε πολύ.Και ιδού πώς η Αγαθή Πρόνοια χρησιμοποίησε αυτήν την συμπάθεια για να συνάψουν, αμφότεροι και οι δύο,γνωριμία με τον Πρωτόκλητο, να πιστέψουν στον Χριστό και να γίνουν Χριστιανοί.Ο νεαρός υπηρέτης προσβλήθηκε από μια σοβαρή νευρική νόσο.
Ο Στρατοκλής περιήλθε σε κατάθλιψη και δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να σώσει τον πιστό υπηρέτη του.Και εις αυτήν την περίπτωση, προσκλήθηκε ο απόστολος Ανδρέας,ο οποίος οδηγήθηκε εκεί όπου διέμενε ο ασθενής.Οι δούλοι δεν γνώρισαν τον απόστολο Ανδρέα,βλέποντας έναν άνθρωπο αδύνατο και φτωχοντυμένο,νόμισαν πως ήταν ζητιάνος.
Προσπάθησαν να τον απομακρύνουν από εκεί και μάλιστα επεχείρησαν να τον χτυπήσουν.Όταν έληξε η παρεξήγηση,ο απόστολος Ανδρέας εισήλθε και προχώρησε ελεύθερα προς το μέρος του ασθενή,ο οποίος περιστοιχιζόταν από πλήθος ανθρώπων,γιατρών,μάγων,περίεργων,φαρμακοποιών,οι οποίοι αδυνατούσαν να ανακουφίσουν τον πάσχοντα.
Ο απόστολος Ανδρέας,χωρίς αναβολή προσέφυγε στο μοναδικό του όπλο,την προσευχή.Ύψωσε τους οφθαλμούς και τα χέρια του προς τον ουρανό και με όλη τη δύναμη της καρδιάς του παρακαλούσε το Θεό θερμά,λέγοντας.
"Ο Θεός,ο οποίος πάντοτε υπακούει εις τους ανήκοντας εις σε,ο παρέχων πάντοτε τας δωρεάς σου και τα αγαθά σου,να παρέχεις και τώρα αυτό,δια το οποίο σε παρακαλώ,και υπό τους οφθαλμούς όλων αυτών,οι οποίοι παρίστανται ενταύθα,θεράπευσε τον ασθενή τούτον,φυγαδεύοντας τον δαίμονα,τον οποίον οι συγγενείς του δεν δύνανται να εκδιώξουν".
Μετά από αυτά τα λόγια,ο απόστολος Ανδρέας,σήκωσε τον ξαπλωμένο,ο οποίος θεραπεύτηκε,σηκώθηκε όρθιος και περπατούσε ίσια και σταθερά,δίπλα στον απόστολο Ανδρέα,"ομιλών και ήδιστα ορών τον Ανδρέα."Αυτό ήταν το δεύτερο θαύμα που ιερούργησε στην Πάτρα ο απόστολος Ανδρέας.Μετά από αυτό,όπως εύκολα κανείς μπορεί να συμπεράνει,ενισχύθηκε όλων η πίστη προς τον Θεόν.
Οι νεοφώτιστοι πέρασαν πολλές ημέρες και εβδομάδες με ουράνια ειρήνη και πνευματική αγαλλίαση,έχοντες ανάμεσα τους τον Πρωτόκλητο,ο οποίος δίδασκε τα μυστήρια της χριστιανικής πίστης.
Ο μόνος που παρέμενε ειδωλολάτρης ήταν ο ύπατος,ο οποίος,όταν πληροφορήθηκε ότι η σύζυγος του βαπτίστηκε χριστιανή,προσπάθησε με κάθε τρόπο να τη μεταπείσει να γυρίσει στην ειδωλολατρεία.Αλλά δεν το κατόρθωσε με αποτέλεσμα να θεωρήσει υπαίτιο γι αυτό τον απόστολο Ανδρέα,να τον φυλακίσει και αργότερα να τον κρεμάσει στο σταυρό και να τον θανατώσει.
"Καλύτερα να σώσεις τον εαυτόν σου από τα δεσμά της απιστίας,παρά εμένα από τον σταυρό"είπε ο απόστολος Ανδρέας στον ύπατο,όταν αυτός μετανιωμένος τον παρακαλούσε να κατεβεί από τον σταυρό.Πράγμα που ήταν αδύνατον να γίνει εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή.
Ο Ύπατος μετανιωμένος για την αδικία που είχε διαπράξει,έδωσε τέλος στη ζωή του από ένα γκρεμνό στη τοποθεσία που σήμερα ονομάζεται Ψηλά Αλώνια.
Το σώμα του αποστόλου Ανδρέα ενταφιάστηκε με πολλή ευλάβεια από το Στρατοκλή,σε εκείνο το σημείο ,όπου, με δικά του έξοδα λίγο αργότερα, κτίστηκε η Επισκοπή Παλαιών Πατρών.
Ο Στρατοκλής,αργότερα, χειροτονήθηκε ως ο Πρώτος Επίσκοπος Πατρών.
Απολυτίκιο του Πρωτόκλητου Ανδρέα
Ο των αποστόλων Πρωτόκλητος,
και του κορυφαίου αυτάδελφος,τον Δέσ-
-ποτα των όλων,Ανδρέα ικέτευε,ειρήνη
τη οικουμένη δωρίσασθαι,και ταις
ψυχαίς ημών,το μέγα έλεος.
Μετά την Πεντηκοστή εκείνου του έτους,μαζί με τον αδελφό του και με άλλους μαθητές και μετά τον σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας,ξεκίνησαν την πορεία τους.Έφτασαν στην Σινώπη στον Εύξεινο Πόντο.Από τη Σινώπη μετέβησαν στην Αμισό,τη σημερινή Σαμψούντα,όπου ίδρυσαν Εκκλησία.
Έπειτα περιηγήθηκαν τις περιοχές του Πόντου,της Ιβηρίας,πήγαν στην Παρθία και επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ.
Στη δεύτερη περιοδεία τους,
πέρασαν από την Αντιόχεια,πήγαν στην Έφεσο,στη Λαοδίκεια,στην Οδυσσούπολη,στη Νίκαια,στη Βιθυνία,στη Νικομήδεια,στη Χαλκηδόνα και επέστρεψαν στη Σινώπη.Αργότερα πήγαν ξανά στη Σαμψούντα,στην Τραπεζούντα,σε μερικές άλλες πόλεις και επέστρεψαν στην Σινώπη.Στη συνέχεια πέρασαν από το Βυζάντιο,την Ηράκλεια της Θράκης,τη Μακεδονία,τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο,με τελευταίο σταθμό την Παλαιά Πάτρα.Από εκεί, με ορμητήριο την Πάτρα,μόνος του ο Ανδρέας,κήρυττε σε όλη την Αχαϊα.
Την εποχή εκείνη ύπατος στην Πάτρα ήταν ο Αιγιάτης.
Εκεί η διδασκαλία του καρποφόρησε και θεράπευσε πολλούς ασθενείς,κάνοντας θαύματα.
Η σύζυγος του ύπατου,εξεδήλωσε μεγάλο ενδιαφέρον για τον Ανδρέα και προς τούτο έστειλε στην οικία,όπου φιλοξενούσαν τον απόστολο Ανδρέα,μια συγγενή της,η οποία μετέφερε τις πρώτες ειδήσεις από τον απόστολον Ανδρέα.
Μετά από λίγο καιρό η σύζυγος του υπάτου αρρώστησε τόσο πολύ,που όλοι οι γιατροί της πόλης δεν μπορούσαν να την κάνουν καλά.
Κάλεσε,λοιπόν, τον απόστολον Ανδρέαν,ο οποίος προσήλθε με προθυμία πλησίον της,όπου βρήκε τη γυναίκα σε απόγνωση.
Ο απόστολος Ανδρέας,τοποθέτησε τα χέρια του επί της ασθενούς,θεραπεύοντας αυτήν.Αυτό ήταν το πρώτο θαύμα που πραγματοποίησε ο απόστολος Ανδρέας,εκείνη την εποχή στην Πάτρα.
Μετά από λίγο καιρό έφτασε στην Πάτρα ο Στρατοκλής,ο οποίος ήταν αδελφός του ύπατου.Ήλθε στον αδελφόν του συνοδευόμενος από ένα νεαρό υπηρέτη,τον οποίον συμπαθούσε πολύ.Και ιδού πώς η Αγαθή Πρόνοια χρησιμοποίησε αυτήν την συμπάθεια για να συνάψουν, αμφότεροι και οι δύο,γνωριμία με τον Πρωτόκλητο, να πιστέψουν στον Χριστό και να γίνουν Χριστιανοί.Ο νεαρός υπηρέτης προσβλήθηκε από μια σοβαρή νευρική νόσο.
Ο Στρατοκλής περιήλθε σε κατάθλιψη και δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να σώσει τον πιστό υπηρέτη του.Και εις αυτήν την περίπτωση, προσκλήθηκε ο απόστολος Ανδρέας,ο οποίος οδηγήθηκε εκεί όπου διέμενε ο ασθενής.Οι δούλοι δεν γνώρισαν τον απόστολο Ανδρέα,βλέποντας έναν άνθρωπο αδύνατο και φτωχοντυμένο,νόμισαν πως ήταν ζητιάνος.
Προσπάθησαν να τον απομακρύνουν από εκεί και μάλιστα επεχείρησαν να τον χτυπήσουν.Όταν έληξε η παρεξήγηση,ο απόστολος Ανδρέας εισήλθε και προχώρησε ελεύθερα προς το μέρος του ασθενή,ο οποίος περιστοιχιζόταν από πλήθος ανθρώπων,γιατρών,μάγων,περίεργων,φαρμακοποιών,οι οποίοι αδυνατούσαν να ανακουφίσουν τον πάσχοντα.
Ο απόστολος Ανδρέας,χωρίς αναβολή προσέφυγε στο μοναδικό του όπλο,την προσευχή.Ύψωσε τους οφθαλμούς και τα χέρια του προς τον ουρανό και με όλη τη δύναμη της καρδιάς του παρακαλούσε το Θεό θερμά,λέγοντας.
"Ο Θεός,ο οποίος πάντοτε υπακούει εις τους ανήκοντας εις σε,ο παρέχων πάντοτε τας δωρεάς σου και τα αγαθά σου,να παρέχεις και τώρα αυτό,δια το οποίο σε παρακαλώ,και υπό τους οφθαλμούς όλων αυτών,οι οποίοι παρίστανται ενταύθα,θεράπευσε τον ασθενή τούτον,φυγαδεύοντας τον δαίμονα,τον οποίον οι συγγενείς του δεν δύνανται να εκδιώξουν".
Μετά από αυτά τα λόγια,ο απόστολος Ανδρέας,σήκωσε τον ξαπλωμένο,ο οποίος θεραπεύτηκε,σηκώθηκε όρθιος και περπατούσε ίσια και σταθερά,δίπλα στον απόστολο Ανδρέα,"ομιλών και ήδιστα ορών τον Ανδρέα."Αυτό ήταν το δεύτερο θαύμα που ιερούργησε στην Πάτρα ο απόστολος Ανδρέας.Μετά από αυτό,όπως εύκολα κανείς μπορεί να συμπεράνει,ενισχύθηκε όλων η πίστη προς τον Θεόν.
Οι νεοφώτιστοι πέρασαν πολλές ημέρες και εβδομάδες με ουράνια ειρήνη και πνευματική αγαλλίαση,έχοντες ανάμεσα τους τον Πρωτόκλητο,ο οποίος δίδασκε τα μυστήρια της χριστιανικής πίστης.
Ο μόνος που παρέμενε ειδωλολάτρης ήταν ο ύπατος,ο οποίος,όταν πληροφορήθηκε ότι η σύζυγος του βαπτίστηκε χριστιανή,προσπάθησε με κάθε τρόπο να τη μεταπείσει να γυρίσει στην ειδωλολατρεία.Αλλά δεν το κατόρθωσε με αποτέλεσμα να θεωρήσει υπαίτιο γι αυτό τον απόστολο Ανδρέα,να τον φυλακίσει και αργότερα να τον κρεμάσει στο σταυρό και να τον θανατώσει.
"Καλύτερα να σώσεις τον εαυτόν σου από τα δεσμά της απιστίας,παρά εμένα από τον σταυρό"είπε ο απόστολος Ανδρέας στον ύπατο,όταν αυτός μετανιωμένος τον παρακαλούσε να κατεβεί από τον σταυρό.Πράγμα που ήταν αδύνατον να γίνει εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή.
Ο Ύπατος μετανιωμένος για την αδικία που είχε διαπράξει,έδωσε τέλος στη ζωή του από ένα γκρεμνό στη τοποθεσία που σήμερα ονομάζεται Ψηλά Αλώνια.
Το σώμα του αποστόλου Ανδρέα ενταφιάστηκε με πολλή ευλάβεια από το Στρατοκλή,σε εκείνο το σημείο ,όπου, με δικά του έξοδα λίγο αργότερα, κτίστηκε η Επισκοπή Παλαιών Πατρών.
Ο Στρατοκλής,αργότερα, χειροτονήθηκε ως ο Πρώτος Επίσκοπος Πατρών.
Απολυτίκιο του Πρωτόκλητου Ανδρέα
Ο των αποστόλων Πρωτόκλητος,
και του κορυφαίου αυτάδελφος,τον Δέσ-
-ποτα των όλων,Ανδρέα ικέτευε,ειρήνη
τη οικουμένη δωρίσασθαι,και ταις
ψυχαίς ημών,το μέγα έλεος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου