Εγκαταλείψαμε το βρέφος μας για λίγο,τρόπος του λέγειν,ασχοληθήκαμε με άλλα θέματα.Το βρέφος μας,στην ηλικία των 12 μηνών και λίγο μεγαλύτερο,αν είναι παχουλό, στέκεται στα πόδια του, ελευθερώνει τα χέρια του και αναπτύσσει την όρθια στάση.
Προς το τέλος του πρώτου έτους της ηλικίας του,μαθαίνει από μόνο του,να αφήνει με μια κίνηση το αντικείμενο που κρατά στο χέρι του.Αυτή η νέα ικανότητα του,όπως και οι προηγούμενες,απαιτούν ωρίμανση των ανώτερων κινητικών νεύρων.Αυτές οι κινητικές ενέργειες,γίνονται αυτοβούλως και τίθενται σε ενέργεια από το ίδιο το βρέφος,το οποίο τις ελέγχει κατά πως αυτό το ίδιο επιθυμεί.Αρχίζει να χειρίζεται το αντικείμενο προς όφελος του.Ασκεί την νέα δυνατότητα που απέκτησε,αφήνοντας ένα αντικείμενο να μπει μέσα σε ένα δοχείο.
Αυτή η συμπεριφορά του δείχνει αυξημένη νοημοσύνη και μας θυμίζει,ότι το πνεύμα είναι ανεξάρτητο και ότι η προσαρμοστική αυτή συμπεριφορά νοημοσύνης,εξαρτάται από την εμπειρία και από την ανάπτυξη των κινητικών του δυνατοτήτων.Η άσκηση και οι κατάλληλες εμπειρίες είναι αυτές που κινητοποιούν και τελειοποιούν τις κινητικές του λειτουργίες. Οι κινητικές του δυνατότητες δεν αποτελούν ζήτημα μάθησης.Είναι επακόλουθο κατά φυσικό τρόπο της ανάπτυξης του,Αλλά απόλυτα δεμένο με την μάθηση.Τα γονίδια είναι αυτά που έχουν τον πρώτο λόγο και καθορίζουν την κινητική συμπεριφορά του.Πολλά παιδιά από τη φύση τους είναι έντονα δεξιόχειρες και άλλα είναι αδιόρθωτα αριστερόχειρες.Ενώ άλλα παιδιά δεν έχουν αυτές τις ιδιότητες σε μεγάλο βαθμό,ώστε επιδέχονται να διορθώσουν τις κακές συνήθειες.Η χρησιμοποίηση του αριστερού χεριού,η οποία έχει εδραιωθεί και δεν επιδέχεται διόρθωση,είναι κληρονομική και οφείλεται στην στάση της κεφαλής του προς τα αριστερά από το ανακλαστικό του μυϊκού τραχηλικού τόνου,από την πρώτη βρεφική ηλικία.Με όμοιο τρόπο η χρησιμοποίηση του δεξιού χεριού εκδηλώνεται με δεξιόστροφο ανακλαστικό του μυϊκού τραχηλικού τόνου.Η επικράτηση του δεξιού ή του αριστερού χεριού,διακρίνεται στην ηλικία των 40 εβδομάδων περίπου,όταν το παιδί παίζει.Η ικανότητα του να χρησιμοποιεί εναλλάξ,πότε το ένα και πότε το άλλο χέρι,αναπτύσσεται από την ηλικία,συνήθως,του ενάμιση έτους μέχρι και της ηλικίας των τριών ετών.
Η μονόπλευρη επιδεξιότητα,με το δεξιό χέρι και σε συνεργασία με το αριστερό ή με το αριστερό χέρι και σε συνεργασία με το δεξιό.Αυτή είναι η φυσική μορφή επιδεξιότητας στα χέρια.Μια σειρά από παραδείγματα δείχνουν ολοφάνερα,ότι οι αυξανόμενες αργά-αργά κινητικές ικανότητες εξαρτώνται από τον παράγοντα της ωριμότητας.